Γερασίμου Φραγκουλάκη
Αρχιμανδρίτη
.png)
Συνηθίζεται αγαπητοί μου αδελφοί, από
την Αγία μας Εκκλησία κάθε φορά μετά από τον εορτασμό των μεγάλων Δεσποτικών
Εορτών, να προβάλλει και να τιμά τα πρόσωπα εκείνα τα οποία διαδραμάτισαν
σημαντικό ρόλο στα γεγονότα της Δεσποτικής Εορτής.
Έτσι
λοιπόν και σήμερα η Εκκλησία μας προβάλλει τα πρόσωπα του Ιωσήφ και των Μυροφόρων
Γυναικών οι οποίοι, ο μεν πρώτος έγινε υπηρέτης της Ταφής του Κυρίου, οι δε
Μυροφόρες οι πρώτοι κήρυκες της Αναστάσεώς του.
Ο
Ιωσήφ ο οποίος καταγόταν από τη Αριμαθέμ, πατρίδα του προφήτη Σαμουήλ και
χαρακτηρίζεται ως "ευσχήμων", δηλαδή σεμνός και ευλαβής ο οποίος
περίμενε και αυτός τον ερχομό του Μεσσία τόλμησε να εμφανισθεί στον Πιλάτο και να
ζητήσει το σώμα του Ιησού, για να το ενταφιάσει. [1]
Γιατί
ο Ευαγγελιστής Μάρκος τονίζει την τόλμη του;[2]
Γιατί ο Ιωσήφ ήταν βουλευτής. Ήταν επομένως δημόσιο πρόσωπο, μέλος της Γερουσίας
και επομένως γνωστός σε πολλούς.
Τι
κάνει λοιπόν ο ευλαβής Ιωσήφ. Ενώ
το γένος των Ιουδαίων είχε επιβάλει τον τρόμο σε όλους εκείνους που
ακολουθούσαν ή πίστεψαν στον Ιησού, τον οποίο είχαν εμπαίξει, περιφρονήσει και
καταδικάσει στο σταυρικό θάνατο, εκείνος τολμά να εμφανιστεί μπροστά στον
Πιλάτο, ως μαθητής του Χριστού για να ζητήσει το σώμα του δασκάλου του και να
το ενταφιάσει.
Πόση
τόλμη χρειαζόταν για να κάνει αυτό το βήμα ο Ιωσήφ αγαπητοί μου αδελφοί; Πάρα
πολλή, αν λάβουμε υπόψη μας το κλίμα που επικρατούσε. Κοινώς θα μπορούσαμε να
πούμε ότι ο Ιωσήφ εκείνη τη στιγμή έπαιζε την ίδια τη ζωή του κορώνα-γράμματα.
Σκεπτόμενοι
έτσι θα πρέπει να μακαρίζουμε τους εαυτούς μας που σήμερα, παρά την αμφισβήτηση
που υπάρχει στο Χριστιανισμό εμάς δεν
κινδυνεύει άμεσα τουλάχιστον η ζωή μας, σε σχέση με άλλους αδελφούς μας στη
Συρία και σε άλλες υπό τις ίδιες συνθήκες περιοχές που σφαγιάζονται σαν
πρόβατα.
Και
όμως εμείς παρότι δεν χρειάζεται να προβούμε σε ενέργειες όπως αυτή του Ιωσήφ,
δεν τολμούμε να ομολογήσουμε σε ομοθρήσκους μας την πίστη μας. Συμπεριφερόμαστε
σαν να ντρεπόμαστε που είμαστε Χριστιανοί. Φοβούμαστε μη μας χαρακτηρίσουν
απολίτιστους, οπισθοδρομικούς. Όλες εκείνες οι αρετές που διδάσκονται από το
Χριστιανισμό θεωρούνται παρωχημένες και παρουσιάζονται ως προοδευτικές όλες εκείνες
που πραγματικά αποτελούν σκοταδισμό και οπισθοδρόμηση. Εκεί έχουμε φτάσει
σήμερα, να θεωρούμε αποτελέσματα της προόδου που χαρακτηρίζει την κοινωνία μας,
κάθε τι χυδαίο, απάνθρωπο, αμαρτωλό.
Στο
όνομα της δήθεν ελευθερίας του σήμερα ο άνθρωπος καλλιεργεί ένστικτα ζωώδη,
αισθήματα άρρωστα, έργα αμαρτωλά.
Τίποτα
απ' όλ' αυτά που συμβαίνουν δεν είναι τυχαίο. Όλα είναι προετοιμασμένα από
καιρό και σιγά-σιγά υλοποιούνται.
Χρόνια
τώρα έχει εισβάλλει στη γλώσσα μας η φράση "Νέα Εποχή" και κανείς μας
δεν δείχνει να προβληματίζεται, να τον απασχολεί το νόημα αυτής της φράσης. Τι
κι αν κατά καιρούς η Εκκλησία μάς έχει σημάνει καμπανάκι κινδύνου, για την
επερχόμενη "Νέα Εποχή"! Εμείς την αποδεχόμαστε ως κάτι καινούργιο,
προοδευτικό, καλό για την ανθρωπότητα.
Και
όμως αποτελεί μια από τις πιο καμουφλαρισμένες αιρέσεις της εποχής μας.
Ξεκίνησε από την Αμερική κυρίως στη δεκαετία του 1970 και έχει εξαπλωθεί παντού
με πολλούς οπαδούς και σε όλα τα κοινωνικά στρώματα στην Ευρώπη. Η βασική της ιδέα
είναι η ανθρωπότητα με την είσοδό της στον 21ο αιώνα να απομακρυνθεί από το
Χριστό και μα μπει στη "Νέα Εποχή" που θα χαρακτηρίζεται από μια νέα
πλανητική συνείδηση και πνευματικότητα, αρμονία και φως, ψυχική ωριμότητα και
πρόοδο.[3]
Για
να αντισταθούμε σε όλα αυτά μας χρειάζεται λίγο, πολύ λίγο από το θάρρος του
Ιωσήφ. Θάρρος το οποίο κατευθύνεται από την αγάπη προς το Χριστό. Ευτυχισμένος αυτός
που κατευθύνεται από την αγάπη προς το Χριστό και περιφρονεί τον εαυτό του για
χάρη αυτής της αγάπης.
Αυτή
η αγάπη ήταν που οδήγησε και τις Μυροφόρες, να αψηφήσουν το φόβο και να κινηθούν
προς το μνημείο για να αλείψουν με αρώματα το σώμα του Ιησού. Μοναδική τους έννοια
ήταν πώς θα μετακινήσουν τη μεγάλη πέτρα που βρισκόταν στην είσοδο του τάφου.
Και το θάρρος τους αυτό αμείβεται με το να γίνουν οι πρώτες μάρτυρες της Αναστάσεως
του Κυρίου. Απόρριψαν τη δειλία και το φόβο και έγιναν ανδρείες και
μεγαλόψυχες. Γι' αυτό και είδαν τους Αγίους Αγγέλους και πληροφορήθηκαν από αυτούς
πρώτες, το γεγονός της Αναστάσεως.
Αγαπητοί μου Χριστιανοί, η πίστη και η στάση ζωής του Ιωσήφ
και των Μυροφόρων μας υπαγορεύει κάτι που είναι ακατανόητο. Η αγάπη που θυσιάζεται,
η αφοσίωση που προσφέρει είναι η δύναμη του θάρρους που ξεπερνά ακόμη και τη
σκιά και το φόβο του θανάτου και οδηγεί στη νίκη και το θρίαμβο της ζωής. Αμήν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου