30/4/10

ΠΡΙΝ 17 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Την Πρωτομαγιά του 1993 τέθηκε ο Θεμέλιος Λίθος του Ενοριακού μας Κέντρου. 

1η Μαϊου 1993. Σε σκηνή που είχε στηθεί στο χώρο ανέγερσης του Ενοριακού μας Κέντρου τελείται Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, από τον τότεΑρχιερατικό Προϊστάμενο της ενορίας μας, Επίσκοπο Παμφίλου κ. Χρυσόστομο,
(νυν Μητροπολίτη Σύμης).

 Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Γερμανίας και Έξαρχος Κεντρώας Ευρώπης κ. Αυγουστίνος συμπαραστατούμενος από κληρικούς της Μητροπόλεώς μας στην τελετή του Θεμελίου Λίθου.

23/4/10

ΕΟΡΤΗ ΠΑΝΣΕΠΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΝΑΟΥ

Κατά την εορτή του Αγίου Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου πανηγυρίζει ο Πάνσεπτος Πατριαρχικός Ναός, στο Φανάρι Κωνσταντινουπόλεως.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ Π.Π.ΝΑΟ



ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΑΠΟ ...ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ!!!


Αυτό που γίνεται κάθε χρόνο 23 Απριλίου, δηλαδή του Αγίου Γεωργίου, στην Τουρκία, δεν μπορεί παρά να χαρακτηρισθεί ως ένα "σύγχρονο θαύμα". Διότι πώς αλλιώς να αποκαλέσει κανείς τον συνωστισμό δεκάδων χιλιάδων Τούρκων που περιμένουν ατέλειωτες ώρες προκειμένου να προσκυνήσουν την θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά, δίνοντας παράλληλα σημειώματα με τις παρακλήσεις τους!                                                     
 Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Σεμά «και να χιόνιζε, εγώ πάλι θα ερχόμουν στον Αϊ-Γιώργη σήμερα». Είναι μουσουλμάνα, πιστεύει στον Αλλάχ αλλά και στα θαύματα του Αϊ-Γιώργη του Κουδουνά!                                                                                                  
 Κάθε χρόνο στις 23 Απριλίου χιλιάδες Τούρκοι συνωστίζονται στην νήσο Πρίγκηπο και κάνουν την ευχή τους στον Άγιο. Στην πλειονότητά του το μουσουλμανικό ποίμνιο του ΑϊΓιώργη του Κουδουνά αποτελείται από γυναίκες με βαθιά πίστη. Ακόμη και μαντιλοφορούσες ξεχωρίζεις στην εκκλησία να προσεύχονται με τις παλάμες ανοιχτές προς τον ουρανό, όπως ακριβώς οι μουσουλμάνοι. 

 Πρίγκηπος

 Μοναστήρι Αη-Γιώργη Κουδουνά

 Καθολικό της Μονής 


Την ημέρα της γιορτής του Αγίου


 
Οι περισσότερες είναι μουσουλμάνες!

21/4/10

Η ηφαιστειακή τέφρα αναστάτωσε την Ευρώπη!

Μετά από 200 χρόνια αδράνειας, ηφαίστειο κοντά στον παγετώνα Εϊαφιαλαϊόκουλ στην Ισλανδία άρχισε τα ξημερώματα της Κυριακής (21/3) να εκτοξεύει λάβα εκατοντάδες μέτρα ψηλά. 
  
Πόσο ευάλωτος είναι τελικά ο πολιτισμός μας σε καιρικά και φυσικά φαινόμενα!
Ένας πολιτισμός τον οποίο όλοι θαυμάζουμε και που η ανάπτυξή του κάνει τον άνθρωπο να αισθάνεται παντοδύναμος. Να νομίζει ότι όλα τα εξουσιάζει.
Λίγη σκόνη από ένα ηφαίστειο και παρέλυσαν οι αερομεταφορές σε όλη την Ευρώπη, γιατί όπως λένε οι ειδικοί μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα στις τουρμπίνες των αεροπλάνων.
Το αποτέλεσμα; Πολλών τα προγράμματα να χαλάσουν. Γύρω στα 200.000 Ευρώ είναι σύμφωνα με την ΙΑΤΑ οι ζημιές των αεροπορικών εταιρειών καθημερινά!
"Σημεία των καιρών" λένε κάποιοι. Μάλλον υπενθύμιση είναι ότι οι άνθρωποι δεν είμαστε παντοδύναμοι. Και έτσι πρέπει να το δούμε. Διαχειριστές απλοί και παροδικοί είμαστε σε όλα εκείνα που απλόχερα η αγάπη του Θεού μας προσφέρει. Γι' αυτό ας χαμηλώσουμε λίγο το μπόι μας. Καλό θα μας κάνει.

16/4/10

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ο ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΣ

Κάθε άνοιξη, μαζί με την “εορτή των εορτών και την πανήγυρη των πανηγύρεων”, την λαμπροφόρο Ανάσταση που είναι η πνευματική άνοιξη, “τό έαρ της Χάριτος”, εορτάζουμε οι ορθόδοξοι Χριστιανοί όλου του κόσμου και την μνήμη ενός μεγάλου μάρτυρος της Εκκλησίας μας, του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου (23 Απριλίου ή την δεύτερη ημέρα του Πάσχα, εάν αυτό τύχη μετά την ως άνω ημερομηνία). “Ανέτειλεν ιδού το της Χάριτος έαρ, επέλαμψε Χριστού η Ανάστασις πάσι και ταύτη συνεκλάμπει νυν Γεωργίου του Μάρτυρος η πανέορτος και φωτοφόρος ημέρα”.
Ο Άγιος Γεώργιος κατάγεται από την αγιογεννήτρα Καππαδοκία και έζησε στα τέλη του τρίτου και τις αρχές του τετάρτου αιώνα μ.Χ. Άνώτερος αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού διακρίθηκε και τιμήθηκε για την ανδρεία και την παλληκαριά του. Πάνω από όλα όμως υπήρξε “γενναίος στρατιώτης Ιησού Χριστού, ο οποίος καταντρόπιασε τους τυράννους και έγινε μιμητής του πάθους Του”.
Με την Χάρη του Θεού που “ενοικούσε” στην αγιασμένη του ύπαρξη έκανε, αλλά και εξακολουθεί να κάνη, πολλά θαύματα. Όταν συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες, ο σύνεδρος του βασιλέως Μαγνέντιος του ζήτησε να αναστήση κάποιο νεκρό, ο οποίος είχε πεθάνει πολλά χρόνια πριν, για να φανή αν η πίστη του είναι αληθινή. Ο άγιος με την προσευχή του τον ανέστησε και τότε αυτός προσκύνησε τον άγιο, δόξασε την θεότητα του Χριστού και ταυτόχρονα έκανε και μια φοβερή ομολογία. Είπε ότι έζησε προ Χριστού και επειδή λάτρευε τα είδωλα υπέφερε στην κόλαση. Πολλοί από τους ειδωλολάτρες που είδαν το θαύμα και άκουσαν την ομολογία επίστευσαν στον Χριστό.
Για τους ανθρώπους του Θεού όμως το θαύμα δεν είναι κάτι το εκπληκτικό και παράδοξο, αλλά κάτι πολύ φυσικό, αφού για τον Θεό τίποτε δεν είναι αδύνατο και δεν είναι το θαύμα το ζητούμενο στην ζωή. Οι Άγιοι δεν παρακαλούσαν τον Θεό να τους δείξη κάποιο θαύμα, αλλά να τους χαρίση μετάνοια. Το ζητούμενο είναι η θέωση που είναι και ο σκοπός της ζωής μας. Η κοινωνία με τον Θεό, η θεωρία του Θεού, στην οποία οδηγούμαστε με την μετάνοια και την κάθαρση από τα πάθη. “Καθαρθώμεν τας αισθήσεις και οψόμεθα τω απροσίτω φωτί της Αναστάσεως Χριστόν εξαστράπτοντα και χαίρετε φάσκοντα τρανώς ακουσόμεθα επινίκειον άδοντες”.
Ο αγώνας και η προσπάθεια του ανθρώπου που γίνεται μέσα στον χώρο της Εκκλησίας, με την “εν χάριτι άσκησιν”, να μεταμορφώση τα πάθη του και να ζήση την κοινωνία με τον Θεό, να γευτή την θεία Χάρη, νοηματοδοτεί την ζωή του. Η ζωή του αποκτά νόημα και σκοπό και όλα όσα κάνει, το βιοποριστικό του επάγγελμα και τα όποια άλλα έργα του, εντάσσονται σε αυτό τον σκοπό και σε αυτή την προοπτική. Σήμερα πολλοί, κυρίως νέοι άνθρωποι, ξεστρατίζουν και μπαίνουν στο περιθώριο της ζωής, επειδή δεν βρίσκουν κανένα νόημα και κανένα σκοπό στην ζωή τους. Κάθε μέρα τα ναρκωτικά κόβουν το νήμα της ζωής νέων ανθρώπων που έπερεπε να σφίζουν από ζωή και όρεξη για δημιουργία. Πολλές μπορεί να είναι οι αιτίες γι’ αυτό το ξεστράτισμα, η κυριότερη όμως, σύμφωνα και με την ομολογία πολλών νέων που έχουν μπλέξει με τα ναρκωτικά, είναι η έλλειψη σκοπού και νοήματος για την ζωή. Μεγάλη είναι η συμβολή της Εκκλησίας στην πρόληψη, αλλά και την καταστολή των ναρκωτικών, αφού δίνει νόημα και περιεχόμενο στην  αποτελούν και μια θεραπευτική κοινότητα. Γνωρίζω περιπτώσεις νέων ανθρώπων που είχαν μπλεχτεί με ναρκωτικά, και ψυχοναρκωτικά, (διάφορες συνήθειες που δημιουργούν εξάρτηση, αλλά και οι αιρέσεις) και μπόρεσαν να απαγκιστρωθούν και να βρουν και πάλι τον δρόμο τους με την βοήθεια αγιασμένων μορφών του Αγίου Όρους, αλλά και πολλών άλλων πνευματικών ανθρώπων που ζουν και εργάζονται στον χώρο της Εκκλησίας.
Η σύνδεση των παιδιών με την Εκκλησία δεν είναι σκοταδισμός και οπισθοδρόμηση, αλλά αγάπη για την ζωή. Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι προοδευτική και μοντέρνα και πάντα επίκαιρη. Προσφέρει νόημα ζωής, αγάπη για την ζωή, την παρούσα και την αιώνιο, αφού η ζωή δεν τελειώνει στην ψυχρή πλάκα του τάφου. Προσφέρει “ζωήν και περισσόν ζωής”.

12/4/10

ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΜΗΝΥΜΑ 2010 ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΟΥ ΚΕΝΤΡΩΑΣ ΕΥΡΩΠΗΣ κ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ




Πρὸς
τὸ Xριστεπώνυμο πλήρωμα
τῆς Ἱερᾶς Mητροπόλεως Γερμανίας

Ἀγαπητοί μου Xριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι τῆς Γερμανίας!
Ἀνάσταση Χριστοῦ σήμερα: πανηγύρι γεμᾶτο φῶς καὶ ζωή! Ὁ θάνατος καταπατήθηκε κι ὁ διάβολος καταργήθηκε, ψάλλουμε ξανὰ καὶ ξανά! Kι ὅμως· περίεργα ἠχεῖ στ᾽ αὐτιά μας ἡ χαρούμενη αὐτὴ διακήρυξη τῆς Ἐκκλησίας μας. Καὶ τοῦτο, διότι τριγύρω μας ἀντικρίζουμε μᾶλλον σκοτάδι καὶ θάνατο, ἐνῶ οἱ ἀφορμὲς γιὰ χαρὰ εἶναι μετρημένες. Πραγματικά· ἂν σταθοῦμε στὰ γεγονότα τῆς τρέχουσας ἐπικαιρότητας, θὰ συμφωνήσουμε πὼς ἡ ἀνθρωπότητα μοιάζει ἀποσυντονισμένη κι ἐμεῖς σὰ νά ᾽χουμε χάσει τὰ λογικά μας. Πῶς συνταιριάζει, λοιπόν, ἡ χαρὰ τῆς Ἀνάστασης μὲ τὴν ἀπογοήτευση τῶν καιρῶν μας; Καὶ τὸ πιὸ βασικό: Ποιά εἶναι καὶ πῶς χτυπιέται ἡ ρίζα τοῦ κακοῦ;
Πολλοὶ προσπάθησαν ν᾽ ἀναλύσουν μ᾽ ἐπιστημονικὲς ἢ ἄλλες μεθόδους τὰ αἴτια τῆς κρίσεως. Ὅμως λίγοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ κατάλαβαν, ὅτι ἡ οὐσία τοῦ προβλήματος βρίσκεται, κατεξοχήν, στὴν πνευματικὴ καὶ ἠθική του διάσταση. Τὸ ζήτημα, μ᾽ ἄλλα λόγια, δὲν εἶναι πρωτίστως οἰκονομικὸ ἢ πολιτικό. Πίσω ἀπ᾽ ὅλ᾽ αὐτὰ κρύβεται κυρίως ἕνα πρᾶγμα: ὁ ἄνθρωπος ἔχασε τὴν ψυχή του, αὐτὸ τὸ νόημα τῆς ὕπαρξής του. Tί κι ἂν μειώσαμε τὶς ἀποστάσεις μὲ τὰ σύγχρονα μέσα μεταφορᾶς; Τί κι ἂν ἀποθεώσαμε τὰ τεχνολογικὰ ἐπιτεύγματα καὶ δικτυωθήκαμε στὸν παγκόσμιο ἱστό; Ἴσως ποτὲ ἄλλοτε δὲν ἀπομακρυνθήκαμε τόσο πολὺ ὁ ἕνας ἀπ᾽ τὸν ἄλλον. Oἱ ἀνθρώπινες σχέσεις μας ὄχι μόνο δὲν βελτιώθηκαν, ἀλλὰ διαλύονται κιόλας στὴν πρώτη δυσκολία. Μοιάζουμε ἀνήμποροι νὰ ἐπικοινωνήσουμε κ᾽ οἱ λόγοι μας γίνονται ὅλο συχνότερα ἄναρθρες κραυγές.
Ξεχάσαμε τὸ πνεῦμα μας καὶ φροντίσαμε, κυρίως, τὴν καλοπέρασή μας. Διώξαμε στὴν οὐσία τὸν Θεὸ ἀπ᾽ τὴ ζωή μας καὶ τ᾽ ἀποτέλεσμα εἶναι πὼς κυριαρχεῖ ἀνάμεσά μας ὁ νόμος τῆς ζούγκλας: ἐπικρατεῖ ὁ δυνατώτερος καὶ τὸ κακὸ γίνεται ἀσύδοτο, ἀφοῦ, κατὰ τὸ λόγο τοῦ Ντοστογιέφσκυ, χωρὶς Θεὸ ὅλα ἐπιτρέπονται. Χάσαμε τὴ δύναμη τῆς πίστης μας ἢ μᾶλλον πιστέψαμε στὴν αὐταπάτη ὅτι μποροῦμε νὰ τὰ καταφέρουμε μόνοι μας, χωρὶς Θεό. Κι αὐτὸ ποὺ εἰσπράττουμε δὲν εἶναι παρὰ ἀδικία, σωματικὴ καὶ ψυχολογικὴ βία, ὑπαρξιακὴ μοναξιὰ καὶ χρεωκοπία.
Αὐτὴ εἶναι, δυστυχῶς, ἡ πραγματικότητα. Κι ὅμως! Δὲν εἴμαστε, οἱ ἄνθρωποι, μετοχὲς στὸ χρηματιστήριο τῶν συναλλαγῶν, οὔτε ἀρχεῖα καταχωρημένα στὸν ἐγκέφαλο ἑνὸς ὑπερσύγχρονου ἠλεκτρονικοῦ ὑπολογιστῆ. Δὲν εἴμαστε καταναλωτικὰ προϊόντα μὲ ἡμερομηνία λήξεως, ποὺ καταλήγουμε κάποτε στὴν ἀνακύκληση. Εἶναι παλιὰ ἱστορία ἡ προσπάθεια ὁρισμένων νὰ ξεριζώσουν ἀπ᾽ τὶς καρδιές μας τὴν πίστη, νὰ μᾶς πείσουν ὅτι αὐτὸ ποὺ μετράει εἶναι τὸ νὰ βολευτοῦμε ὅσο πιὸ καλὰ γίνεται, ἀδιαφορώντας γιὰ τὰ πάντα γύρω μας, ἀρκεῖ ἐμεῖς νὰ περνᾶμε καλά. Αὐτὴ ἡ ἄθεη λογικὴ εἶναι ποὺ διαλύει τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ καὶ οἰκογένειες, συγγένειες, φιλίες καὶ κοινωνίες ὁλόκληρες. Αὐτοὶ ποὺ σταύρωσαν καὶ σταυρώνουν ἀκόμα τὸν Χριστό, σταυρώνουν τελικὰ τὸν ἄνθρωπο. Ἤ, ὅπως θά ᾽λεγε ἕνας ἄλλος μεγάλος Ρῶσος συγγραφέας, ἔκαναν τοὺς ἀνθρώπους διαβόλους καὶ ζητοῦν ἀπ᾽ αὐτούς, τώρα, ἔργο ἀγγέλων!
Ἀκριβῶς γι᾽ αὐτὸ εἶναι ἀναντικατάστατη ἡ γεμάτη ἐλπίδα φωνὴ τῆς Ἐκκλησίας. Ἀδιάκοπα κι ἀκούραστα μεταφέρει - παντοῦ καὶ πάντοτε - τὴν ἀλήθεια τῶν πραγμάτων: πὼς εἴμαστε, δηλαδή, πρόσωπα μὲ μοναδικὰ χαρίσματα κι εὐθύνη ὁ καθένας, ἀφοῦ πλαστήκαμε ὄχι τυχαῖα μ᾽ ἀπ᾽ τὸν Θεό. Τὸ τέλος μας δὲν εἶναι ἡ ἡμερομηνία θανάτου στὴν ταφόπλακά μας. Ἀρνούμαστε νὰ μᾶς ὑποβιβάζουν σὲ αὐτοδιαλυόμενες βιολογικὲς ὑπάρξεις. Ζοῦμε μέσα στὸ χρόνο, ἀλλ᾽ ἁγιάζοντάς τον ταυτόχρονα τὸν ξεπερνᾶμε. Τὸ βλέμμα μας σπάει τὰ χωροχρονικὰ δεσμὰ κι ἀνοίγεται στ᾽ ἄπειρο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.
Αὐτὴ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι τὸ πραγματικὸ σκάνδαλο! Δύσκολα χωράει ὁ νοῦς μας ὅτι ὁ Θεὸς γίνεται ἄνθρωπος, ὅτι μετέχει σ᾽ ὅλες τὶς ἀνάγκες μας κι ἀγκαλιάζει ὅλες τὶς ἀγωνίες μας. Φτάνει, μάλιστα, μέχρι τὸ σταυρό, ἀφοῦ πονάει μαζί μας πραγματικά. Ἀναμάρτητος ὁ ἴδιος, σηκώνει τὸ βάρος τῶν δικῶν μας ἁμαρτιῶν, μᾶς συγχωρεῖ καὶ μᾶς ἀναγεννᾶ. Καί, τέλος, ξεπερνᾶ τὸ θάνατο, γιὰ νὰ μᾶς δείξει ὅτι καὶ τὸ δικό μας σταυρὸ τὸν ἀκολουθεῖ πάντοτε ἡ ἀνάσταση. Ἐμεῖς, λοιπόν, ὅσοι βαπτιστήκαμε στ᾽ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, προσκυνοῦμε τὸ φοβερὸ μυστήριο τῆς σταυρωμένης κι ἀναστημένης ἀγάπης Του, γιατὶ τὸ νιώθουμε πόσο ὡραῖο εἶναι νὰ εἴμαστε κοντά Του!
Εὔχομαι ἀπ᾽ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μου σ᾽ ὅλους μας, διαρκῶς ν᾽ ἀνανεώνουμε τὴν πίστη μας στὸν ἀναστάντα Χριστὸ καὶ νὰ χαιρόμαστε τὴν παρουσία Του στὴ ζωή μας! Αὐτὴ εἶναι ἡ μόνη ἐγγύηση γιὰ νὰ μὴ χάσουμε τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν ἀνθρωπιά μας! Χριστὸς ἀνέστη!

Βόννη, Ἅγιο Πάσχα 2010
Mὲ πατρικὴ ἀγάπη,
ὁ Mητροπολίτης σας
† ὁ Γερμανίας Αὐγουστῖνος

5/4/10

ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2010 - ΑΝΝΟΒΕΡΟ



ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΓΛΕΝΤΙ ΣΤΟ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ


ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

3/4/10

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2010 - ΑΝΝΟΒΕΡΟ

ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ
 

 Κατά την ακολουθία του Ιερού  Επιταφίου νέες και νέοι με παραδοσιακές στολές, από την Αδελφότητα Ηπειρωτών Αννοβέρου, περιστοίχιζαν τιμητικά τον Ιερό Επιτάφιο, ενώ τα παιδιά του Κατηχητικού με την συμμετοχή και άλλων παιδιών από το Ελληνικό Λύκειο Αννοβέρου, έψαλλαν τα Εγκώμια.