ΔΗΛΩΣΗ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ

Με αφορμή την τρομοκρατική ενέργεια στο Βερολίνο, ο Μητροπολίτης Γερμανίας και Έξαρχος Κεντρώας Ευρώπης κ. Αυγουστίνος προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

«Με βαθιά θλίψη πληροφορηθήκαμε την χθεσινή εγκληματική ενέργεια στο Βερολίνο. Η ολόψυχη προσευχή και η σκέψη μας στρέφονται κυρίως στα πολλά αθώα θύματα και τις οικογένειές τους, αλλά και στην κοινωνία μας αυτήν την περίοδο, λίγο πριν την εορτή των Χριστουγέννων, κατά την οποία ετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε τον Άρχοντα της Ειρήνης.                 Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της χώρας πενθούμε με τους συνανθρώπους μας που θρηνούν για τους νεκρούς τους και εκφράζουμε την συμπόνια μας σε όλους τους τραυματίες και τους συγγενείς τους».

STATEMENT

DES METROPOLITEN AUGOUSTINOS VON DEUTSCHLAND 20.12.2016

Tief betroffen haben wir die Nachricht von der gestrigen Gewalttat in Berlin erfahren. Unsere ersten Gedanken und unser inbrünstiges Gebet gilt vor allem den vielen unschuldigen Opfern und ihren Familien; aber auch unserer Gesellschaft in dieser weihnachtlichen Zeit, in der sie sich anschickt, den König des Friedens zu empfangen.

Wir, orthodoxe Christinnen und Christen, trauern mit unseren Mitmenschen, die ihre Toten beklagen, und denken in Mitgefühl an alle Verwundeten und ihre Angehörigen.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΧΟΡΩΔΙΕΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΜΑΣ

Δεν πέρασε καλά καλά ούτε ένας μήνας που δημιουργήθηκαν οι δύο χορωδίες από παιδιά της ενορίας μας. Την Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016 μετά την Θεία Λειτουργία, στην αίθουσα του Ενοριακού Κέντρου παρουσίασαν Χριστουγεννιάτικα τραγούδια, παρουσιάζοντας με τον τρόπο αυτό την υπέροχη δουλειά που γίνεται.

Συγχαρητήρια στα παιδιά και στην δασκάλα τους κ. Νίκη Λιόγκα. Δεν υπήρχε ωραιότερος τρόπος για να μας εισαγάγουν στο πνεύμα των ημερών.

Η ερμηνεία της παραβολής του Μεγάλου Δείπνου

Ως άνθρωπος που έκανε το μεγάλο δείπνο νοείται ο φιλάνθρωπος Θεός Πατέρας του Κυρίου Ιησού. μεγάλο Δέιπνο είναι το σωτήριο έργο της ένσαρκης οικονομίας του Υιού του Θεού. Καλείται «μέγα», διότι ομολογουμένως, όπως γράφει ο απόστολος Παύλος, μέγα είναι το μυστήριο της ευσεβείας και της ένσαρκης φανερώσεως του Θεού στον κόσμο (Α´ Τιμ. γ´ 16). Ονομάζεται «δείπνο», πρώτα πρώτα επειδή, όπως παρατηρεί ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, σε αυτό ο Κύριος υπέστη θάνατο και μάς έδωσε τη σάρκα του, για να τη φάμε, όντας ο ίδιος ζωντανός. Άρτος που κατέβηκε από τον ουρανό, ώστε όποιος τον τρώει να μη γεύεται θάνατο, αλλά να μεταβαίνει από το θάνατο στη ζωή (Ιωάν. ς´ 32 κ.ε.). Γι᾽ αυτό το λόγο προφητικά ο Μωυσής έβαζε τους Εβραίους κάθε χρόνο να τρώνε τον Πασχαλινό αμνό το βράδυ, όταν άναβαν τους λύχνους. Ο δούλος που στάλθηκε να καλέσει τους προσκεκλημένους δεν είναι άλλος από τον Υιό και Λόγο του Θεού, ο οποίος ενώ είναι Θεός αληθινός, καταδέχθηκε να λάβει δούλου μορφή και να γίνει άνθρωπος για τη σωτηρία των ανθρώπων (Φιλιπ. β´ 5-7). Αυτόν βλέποντάς τον προφητικά πολλά χρόνια πριν ο θαυμαστός Ησαΐας τον αποκάλεσε «παῖδα», δηλαδή δούλο, του Κυρίου, ο οποίος πάσχει για τις αμαρτίες μας (βλ. Ησ. νβ´ 13 κ.ε.).

Προσκεκλημένοι στο δείπνο είναι ο λαός των Ιουδαίων, ο οποίος γνώριζε τον αληθινό Θεό και δια μέσου των προφητών πολλές φορές έλαβε το χαρμόσυνο προάγγελμα της ελεύσεως του Σωτήρος του κόσμου. Με την παραβολή του δείπνου ο Κύριος δηλώνει ότι είναι ο Μεσσίας και ότι με το έργο του στην περιοχή της Παλαιστίνης καλεί τον λαό του στη Βασιλεία του Θεού. Ταυτόχρονα όμως προλέγει ότι ο λαός του Ισραήλ τελικά δεν θα αποδεχθεί το σωτήριο κήρυγμά του. Η αιτία είναι η προσκόλλησή τους στις γήινες μέριμνες και απολαύσεις. Δεν μπορούσαν να δεχτούν τις παραινέσεις για αγάπη, ελεημοσύνη και ανιδιοτέλεια, αφού φανταζόταν τη Βασιλεία του Θεού ως μια επίγεια και υλιστική ευδαιμονία.

Το αποτέλεσμα είναι να οργισθεί ο Θεός Πατέρας. Οι υιοί της Βασιλείας θα μείνουν έξω από αυτή και δεν θα γευθούν τα αγαθά που τόσους αιώνες προσδοκούσαν. Ωστόσο, κάποιοι από αυτούς – και συγκεκριμένα ο απλός λαός, οι οποίοι παρομοιάζονται με πτωχούς και αναπήρους, διότι δεν γνώριζαν το Μωσαϊκό νόμο καλά και τους περιφρονούσαν οι φαρισαίοι – θα προσέλθουν αμέσως στο δείπνο. Πράγματι, αρκετές χιλιάδες Ιουδαίοι ήδη από την πρώτη ημέρα της Πεντηκοστής πίστεψαν και βαπτίσθηκαν.

Στη συνέχεια ο δούλος της παραβολής βγαίνει έξω από την πόλη και αναγκάζει να έρθει τόσος κόσμος, ώστε να γεμίσει ο οίκος του κυρίου του. Με τα λόγια αυτά προφητεύεται η επιστροφή των εθνών στην αληθινή πίστη. Το «ἀνάγκασον» υποδηλώνει τα μεγάλα και εξαίσια θαύματα που επρόκειτο να επιτελέσουν οι απόστολοι με το όνομα του Κυρίου Ιησού, προκειμένου να αποσπάσουν τους ειδωλολατρικούς λαούς από τη μακραίωνη πλάνη και αμαρτωλή ζωή και να τους εισαγάγουν στον οίκο του Θεού, την Εκκλησία του Χριστού.

Τα λόγια αυτά του Χριστού ισχύουν επίσης για όλους εμάς τους χριστιανούς, οι οποίοι από την ώρα που βαπτισθήκαμε, εισήλθαμε στην Εκκλησία και κληθήκαμε να μετέχουμε στην αιώνια Βασιλεία του Θεού. Κύριο μέλημα της ζωής μας οφείλει να είναι η άμεση ανταπόκρισή μας στο κάλεσμα του Χριστού. Θα πρέπει να προσέξουμε να μη βαρύνουν οι καρδιές μας από τα υλικά αγαθά, τις απατηλές ηδονές των πέντε αισθήσεων, τις μέριμνες του παρόντος βίου και την προσκόλληση σε συγκεκριμένα προσφιλή μας πρόσωπα. Ας σπεύσουμε  στο δείπνο, πριν μάς προλάβει η νύκτα του θανάτου. Ας έχουμε πάντοτε υπόψη μας το κακό παράδειγμα του παλαιού Ισραήλ, για να μην ολογωρήσουμε στο κήρυγμα του Ευαγγελίου, αλλά ήδη από αυτή τη ζωή να μετέχουμε στο συμπόσιο της θείας χάριστος μετέχοντας στα Μυστήρια της Εκκλησίας και τρώντας με πολύ φόβο Θεού τις εντολές του Χριστού.

(Από τη Φωνή Κυρίου 2012).

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 300 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ GOTTFRIED WILHELM LEIBNIZ

Από την τοπική Κυβέρνηση της Κάτω Σαξονίας και τον Δήμο Αννοβέρου πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις με αφορμή την συμπλήρωση 300 χρόνων από το θάνατο του Gottfried Wilhelm Leibniz.

Στις εκδηλώσεις παρέστη επίσημα προσκεκλημένος ο ιερατικώς προϊστάμενος της ενορίας μας αρχιμανδρίτης Γεράσιμος Φραγκουλάκης και ο Διευθηντής του Ελληνικού Λυκείου Αννοβέρου Δρ. κ. Φοίβος Χατζημιχαήλ.

Ο Gottfried Wilhelm Leibniz  ήταν ένας από τους σημαντικότερους φιλοσόφους του τέλους του 17ου και αρχές του 18ου αιώνα και ένας από τους σημαντικότερους στοχαστές του Διαφωτισμού. Εκτός από φιλόσοφος ήταν και  μαθηματικός, διπλωμάτης, ιστορικός και πολιτικός σύμβουλος του πρώιμου Διαφωτισμού.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ

Στην προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε Παιδική Χορωδία στην ενορία μας, την Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016, ώρα 15:00, στο Ενοριακό μας Κέντρο, Mengendamm 16B, 30177 Hannover, η δασκάλα μουσικής κυρία Νίκη Λιόγκα, μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Μουσικό Πανεπιστήμιο Αννοβέρου θα έχει την πρώτη συνάντηση με τα παιδιά της χορωδίας.

Σημαντικό:Στην χορωδία μπορούν να συμμετέχουν όλα τα παιδιά της περιοχής μας!

Ομιλία π. Γερασίμου στην Δοξολογία της Εθνικής Εορτής της 28ης Οκτωβρίου 1940 (Κυριακή 30.10.2016)

Γιορτάζουμε και φέτος αγαπητοί μου αδελφοί την Εθνική Εορτή της 28^ης Οκτωβρίου 1940, την λαμπρή γιορτή του ΟΧΙ.

Μετά από έξι χρόνια βαθύτατης οικονομικής κρίσης στην πατρίδα μας, και ο φετινός εορτασμός της Εθνικής αυτής γιορτής μας ήταν και όπου συνεχίζεται, είναι διαφορετικός. Όλα είναι μελαγχολικά, θλιβερά, στενάχωρα, απογοητευτικά. Η εθνική μας αξιοπρέπεια στραγγαλισμένη. Η εθνική υπερηφάνεια, ανύπαρκτη! Αποτίουμε φόρο τιμής στους Αγωνιστές του ΄40 καθηκόντως. Έτσι απλά. Λέμε τα καλύτερα, γιατί έτσι πρέπει! 

Ούτε και φέτος βρέθηκε κάποιος να ζητήσει συγγνώμη, ούτε ένας δεν βρέθηκε να ομολογήσει την ανικανότητα που χαρακτηρίζει τη διαχείριση της ελευθερίας, της εθνικής αξιοπρέπειας, της εθνικής ανεξαρτησίας, ιδεώδη για τα οποία οι πρόγονοί μας αυτοί αγωνίστηκαν, έδωσαν το αίμα τους, θυσίασαν τη ζωή τους. 

Και πάλι πολλοί από αυτούς που κατέθεσαν στεφάνια και έκαναν δηλώσεις υπερηφάνειας για την αντίσταση και το αδούλωτο φρόνημα των προγονών μας, ανήκουν στους πολιτικούς εκείνους που προσπαθούσαν να βρουν τρόπο ανήμερα της Εθνικής Εορτής, για να ονομάσουν τα νέα εξοντωτικά μέτρα που αυτοί θα ψηφίσουν, μέτρα ευεργετικά για το λαό, μέτρα ανάκαμψης. Δεν τους ελέγχει άραγε η συνείδησή τους; Δεν τους εγκαλεί που από την μια γιορτάζουν δήθεν την υπερήφανη γιορτή του ΟΧΙ και από την άλλη λένε ναι σε όλα; Αλλά και όλοι μας, πως μπορούμε να βρισκόμαστε σε τέτοια στασιμότητα. Δεν αντιστεκόμαστε, δεν αντιδρούμε, δεν μαχόμαστε. Έχουμε μείνει ανεξήγητα απαθείς. Λες και τσαγανό δεν υπάρχει. Άνευροι, αφημένοι εντελώς, έρμαια της «τύχης» που μόνοι μας δημιουργούμε. Αρνητές ιδανικών, προδότες του ίδιου μας του εαυτού. Δεν καταλαβαίνουμε ότι δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα, από κανένα;

Έχουμε παρασυρθεί όλοι μας σε αυτοκατάκριση για τα πεπραγμένα μας και κάποιοι από εμάς αντιδρώντας δήθεν στην όλη κατάσταση αιμοδοτούν και θεριεύουν κόμματα και πολιτικούς χώρους που ανερυθρίαστα ομολογούν με λόγια και με έργα, ότι αποτελούν παραφυάδες, γνήσιους απογόνους και συνεχιστές των ναζιστών, των φασιστών, των απάνθρωπων φονιάδων εναντίον των οποίων αγωνίστηκαν οι πρόγονοί μας.

Όλα’ ναι μαύρα και θλιμμένα, γιατί «τα σκιάζει η φοβέρα και τα πλακώνει η σκλαβιά». Μπορεί βέβαια να μην είμαστε σκλάβοι με την κλασική έννοια του όρου, όμως δεν αναπνέουμε ελεύθερα. Φτάσαμε στο σημείο από δαύτους τους ανεκδιήγητους, να τους έχουμε και στην Ελληνική Βουλή. Ποιούς; Αυτούς που δολοφονούν ανθρώπους και αρκούνται μετά στο να αναλαμβάνουν την πολιτική λέει, ευθύνη της δολοφονίας. Γι’ αυτούς είναι πολιτική πράξη να σου επιτρέψουν να ζήσεις, και σου το επιτρέπουν εφόσον δεν εναντιώνεσαι στις αλλόκοτες, απάνθρωπες, φασιστικές ιδέες τους.

Σίγουρα ο Ελληνικός λαός δεν μπορεί να είναι υπερήφανος για τις πολιτικές επιλογές που έκανε στο διάστημα της μεταπολίτευσης. Όμως δεν πρέπει συλλήβδην και να καταδικαστεί γι’ αυτές του τις επιλογές. Ιδιαίτερα αυτοί που δανείζουν σήμερα το ελληνικό κράτος και εγείρουν αξιώσεις που οδηγούν στην εξαθλίωση και ουσιαστικά στον αφανισμό του ελληνικού λαού. Όλοι τους γνώριζαν ότι, από το έτος 1980 έως και το 1993 το χρέος εκτινάχτηκε από 28,6% σε 111,6% του ΑΕΠ. Γνώριζαν επίσης ότι μετά το 1993 με την περιβόητη συνθήκη του Μάαστριχτ, οι ρυθμοί ανάπτυξης που υπήρξαν ήταν εικονικοί για να μπει η Ελλάδα στην ευρωζώνη. Τα γνώριζαν όλα αυτά οι δανειστές, όμως έκαναν πως δεν καταλάβαιναν γιατί τους συνέφερε η Ελλάδα να είναι υπόχρεη απέναντι τους, όπως και έγινε τελικά.  Κι έτσι μας οδήγησαν στο δράμα που ζούμε σήμερα, να δανειζόμαστε για να εξοφλούμε δανεικά και να προσθέτουμε χρέη στα ήδη υπάρχοντα υπερβολικά χρέη.

Ίσως από κάποιους να κατηγορηθώ ότι πολιτικολογώ. Ε! ναι, το κάνω συνειδητά, γιατί έχω αγανακτήσει να βλέπω να γίνονται προσπάθειες από παντού, εντός και εκτός τειχών, για την δαιμονοποίηση του ελληνικού λαού. Τουλάχιστον εμείς αδέλφια συνέλληνες ας μην κατηγορούμε ο ένας τον άλλο. Κανείς μας δεν μπορεί να είναι περήφανος για τις κομματικές επιλογές που έκανε, γιατί δυστυχώς την περίοδο 1980-1993 κυβέρνησαν τα δύο μεγάλα τότε κόμματα, αλλά και από το 1993 έως το 1999 που κορυφώθηκε το οικονομικό έγκλημα εναντίον της πατρίδος μας, πέρασαν από την κυβέρνηση σχεδόν όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα.

Ως λαός ξεγελαστήκαμε από κάποιους πολιτικούς μας και αυτό δείχνει ότι αν μη τι άλλο έχουμε τουλάχιστον καλούς πολιτικούς στην τέχνη του εξαπατάν. Άλλωστε αυτή είναι και η δουλειά τους: Να λένε άλλα και άλλα να πράττουν και να προσπαθούν να μας πείσουν ότι, αυτά που έλεγαν είναι ίδια με αυτά που κάνουν. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τους έλληνες πολιτικούς. Το φαινόμενο είναι παγκόσμιο. Και όπως εκφράζουμε την δυσφορία μας τα παράπονά μας και την πικρία μας για τους δικούς μας πολιτικούς και άλλους αναμεμειγμένους στην οικονομική κρίση της Ελλάδος, το ίδιο παράπονο έχουμε και για παρόμοια πρόσωπα εκτός Ελλάδος.

Δεν μπορούν να μας κουνούν σήμερα το δάκτυλο η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δεν μπορούν να σφυρίζουν αδιάφορα οι αμερικανοί τεχνοκράτες, της διεθνούς τράπεζας επενδύσεων The Goldman Sachs Group, ούτε βέβαια και το οικονομικό επιτελείο της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης της Γερμανίας.

Όλοι αυτοί διάλεγαν τους έλληνες πολιτικούς με τους οποίους συνομιλούσαν και υπέγραφαν οικονομικές συμφωνίες, ερήμην του ελληνικού λαού και εις βάρος του. Γνώριζε πολύ καλά η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat), από το 2004 πώς είχαν τα πράγματα στην Ελλάδα, όμως αδιαφορούσε και με μεγάλη ευκολία το 2010, σχεδόν θεώρησε μοναδική υπεύθυνη την Ελλάδα για την παγκόσμια οικονομική κρίση.

Και βεβαίως θα πρέπει να θυμάται πότε-πότε το Βερολίνο ότι δεν ήταν ο ελληνικός λαός εκείνος που υπέγραψε τις συμφωνίες για το αεροδρόμιο των Σπάτων, για τα υποβρύχια και για τη SIEMENS, για να του συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο.

Σήμερα σχεδόν στο σύνολό της η δήθεν Ενωμένη Ευρώπη παίζει παιχνίδια στην πλάτη της Ελλάδας. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και με τους χειρισμούς που γίνονται στο θέμα των μεταναστών.

Όλ’ αυτά προσβάλλουν την μνήμη των αθάνατων ηρώων προγόνων μας, οι οποίοι αγωνίστηκαν όχι μόνο για να μην σκλαβωθεί η πατρίδα μας, αλλά και για να στεριώσουν και να διαδοθούν οι πανανθρώπινες αξίες της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας και της αυτοδιάθεσης των λαών.

Το τραγικότερο όμως απ’ όλα είναι ο εσωτερικός πόλεμος ο οποίος γίνεται εναντίον του λαού μας. Δημιουργείται η εντύπωση πολλές φορές πως κάποιοι απ’ αυτούς που διαχειρίζονται και διαυθεντεύουν τις ζωές του ελληνικού λαού, απεργάζονται το κακό του. Νομοθετείται ο παραλογισμός και η ανομία. Καταστρέφεται η οικογένεια, αποδομείται το σχολείο, εκδιώκεται η Εκκλησία, γίνεται προσπάθεια να αφανισθεί η Ορθόδοξη Πίστη μας.

Ακούμε το τελευταίο διάστημα κάποιους εκ των κυβερνώντων, με επικεφαλής τον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων να επισημένουν την ανάγκη μετατροπής του σχολείου, αλλά και ολόκληρου του ελληνικού κράτους σε ουδετερόθρησκο. Να μην υποστηρίζεται δηλαδή καμιά θρησκεία και να χαίρει προνομίων όποιος δηλώνει άθρησκος. Στο όνομα άραγε ποιας προόδου, ποιας ισότητας επιδιώκεται αυτό; Αν πραγματικά όλους αυτούς τους ενδιαφέρει η ελεύθερη θρησκευτική έκφραση, γιατί δεν υποστηρίζουν την ανεξιθρησκία που και δίκαιο και λογικό είναι, αλλά και κατοχυρώνεται επίσης και από το Σύνταγμα της Ελλάδος; Όμως αυτό που τους ενδιαφέρει είναι το τίποτα και όχι έστω το κάτι.

Φαίνεται όμως πως όλοι τους «λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο» και ξενοδόχος είναι ο ελληνικός λαός, που μπορεί να αιφνιδιάστηκε γιατί όλη αυτή η κατάσταση τον βρήκε ξαφνικά, όμως δεν έχει μεταλλαχθεί, δεν έχει απωλέσει τα στοιχεία της ταυτότητάς του.

Ένα από αυτά τα στοιχεία αφορά εμάς τους Χριστιανούς τους Ορθοδόξους. Έχουμε δει στο παρελθόν, πολλές φορές την πατρίδα μας να έχει βρεθεί σε δύσκολη κατάσταση, όπως είναι εξίσου πολλές οι φορές που είδαμε πολύ-πολύ εμφανή τη βοήθεια του Θεού, την Σκέπη της μεγάλης μας Μητέρας, της Παναγίας μας, όπως έγινε και κατά το έπος του 1940.

Σ’ αυτήν στρέφουμε τα μάτια μας και τη σκέψη μας. Της ανοίγουμε την καρδιά και την ψυχή μας και την παρακαλούμε να σπεύσει και σε τούτους τους χαλεπούς καιρούς. «Χαίρε του κόσμου η Σωτηρία. Χαίρε Ελλάδος η προστασία», ψάλλαμε στη χάρη της. Έτσι την νιώθουμε, έτσι την πιστεύουμε, γι’ αυτό και απεθυθνόμαστε σε αυτήν.

Αδελφοί μου, όσο κι αν κρατήσει το σκοτάδι θα’ ρθει η στιγμή που θα παραμεριστεί. Κι αυτό θα γίνει και με την δική μας συμβολή, γιατί είμαστε απόγονοι ένδοξων ηρώων.

Εμείς έχουμε εδώ το προνόμιο, να ζούμε σε μια χώρα ανεπτυγμένη και δημοκρατική. Ευχαριστούμε γι’ αυτό την Γερμανία που έχει γίνει δεύτερη πατρίδα μας. Την αγαπούμε και νιαζόμαστε γι’ αυτήν, όπως αγαπούμε και νιαζόμαστε και την πρώτη μας πατρίδα, την Ελλάδα μας. Σήμερα στην Εθνική της Γιορτή, την 28^η Οκτωβρίου 1940 έχοντας στραμμένη την σκέψη και τα μάτια μας σ’ αυτήν, με υπερηφάνεια αναφωνούμε: Ζήτω η Ελλάδα! Ζήτω η ελευθερία! Ζήτω το αθάνατο έπος του 40!

Ευχαριστούμε από βάθους καρδιάς τα σχολεία μας, τα παιδιά μας για την όμορφη παρουσία τους. Ευχαριστούμε τους φορείς και τις οργανώσεις της παροικίας μας, αλλά και όλους εσάς που συμμετέχετε στον εορτασμό της εθνικής μας επετείου.

Με φουσκωμένα τα στήθη μας από εθνική υπερηφάνεια, παρακαλώ όλοι όρθιοι να ψάλλουμε τον εθνικό μας ύμνο.

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Με ξεχωριστή λαμπρότητα γιορτάστηκε η Εθνική μας Επέτειος της 28ς Οκτωβρίου 1940 στην ενορία μας.
Την Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016 μετά τη Θεία Λειτουργία τελέσθηκε η Δοξολογία με την συμματοχή των παιδιών των ελληνικών σχολείων της παροικίας μας και των Ομογενειακών Φορέων και Οργανώσεων.

Interkulturellewoche in Friedland

Στο πλαίσιο του εορτασμού της Διαπολιτισμικής Εβδομάδας 2016 πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις στην πόλη Friedland της Κάτω Σαξωνίας, την Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2016.

Στις εκδηλώσεις αυτές τη Μητρόπολή μας εκπροσώπησε ο εκ των εφημερίων μας αρχιμανδρίτης Γεράσιμος Φραγκουλάκης.

Niedersächsischer Staatspreis 2016

Από το έτος 2002 έχει καθιερωθεί ο Πρωθυπουργός της Κάτω Σαξωνίας να απονέμει τιμητική διάκριση σε ανθρώπους που διακρίνονται στο χώρο των γραμμάτων, της επιστήμης και του πολιτισμού. Το βραβείο αυτό (Niedersächsischer Staatspreis) συνοδεύεται και από το ποσό των 35.000 ευρώ, το οποίο διανέμεται σ' αυτούς που βραβεύονται είτε ένας είναι είτε περισσότεροι.

Το βραβείο φέτος δόθηκε στους Πανεπιστημικούς Καθηγητές της Φυσικής Dr. Bruce Allen, Dr. Allesandra Buoanno και Dr. Karsten Danzmann.

Η απονομή έγινε την Τρίτη 23 Αυγούστου 2016 το απόγευμα σε αίθουσα των βασιλικών κήπων Αννοβέρου (Galeriegebäude Herrenhausen).

Παραβρέθηκε επίσημα προσκεκλημένος ο ιερατικώς προϊστάμενος της ενορίας μας αρχιμανδρίτης Γεράσιμος Φραγκουλάκης, συνοδευόμενος από τον εκκλησιαστικό επίτροπο κ. Χαράλαμπο Χαρακλιά. 

Ο πρωθυπουργός του κρατιδίου της Κάτω Σαξωνίας κ. Stephan Weil

Ο αστροφυσικός και συγγραφέας επιστημονικών άρθρων και βιβλίων Dr. Thomas Bührke παρουσιάζει το εγκώμιο (Laudatio) των βραβευθέντων.

Οι τρεις βραβευθέντες επιστήμονες και ο πρωθυπουργός.

Από την δεξίωση που ακολούθησε στους βασιλικούς κήπους.

Στιγμιότυπο από την δεξίωση.

 

Ο π. Γεράσιμος με τον επίτροπο Χαράλαμπο Χαρακλιά.