ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΔΡΕΣΔΗ

Την Δευτέρα 20 Μαΐου 2013, γερμανική αργία, η ενορία μας πραγματοποίησε εκδρομή με λεωφορείο στην όμορφη πόλη Dresden, της πρώην Ανατολικής Γερμανίας.

1993-2013 ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

Την Κυριακή 19 Μαΐου 2013 πραγματοποιήθηκε σειρά εκδηλώσεων με την ευκαιρία της συμπληρώσεως είκοσι ετών από την ανέγερση του Ενοριακού μας Κέντρου.

Το πρωί τελέσθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία ακολούθησε Ελληνικό γλέντι και η ημέρα έληξε με την ακολουθία της Παρακλήσεως.

Των ιερών ακολουθιών προέστη  ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αριανζού κ. Βαρθολομαίος.

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΩΣ 20 ΕΤΩΝ

ΤΟΥ ΕΝΟΡΙΑΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΝΝΟΒΕΡΟΥ

του π. Γερασίμου Φραγκουλάκη

Θεοφιλέστατε Επίσκοπε Αριανζού κ. Βαρθολομαίε,

με πλημμυρισμένη την ατμόσφαιρα από το φως της Αναστάσεως του Κυρίου μας, εξόχως εορτάζουμε την συμπλήρωση εικοσαετίας από την ευλογημένη εκείνη Πρωτομαγιά του 1993 κατά την οποία τα σεπτά χέρια του Ποιμενάρχου μας,  του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γερμανίας κ. Αυγουστίνου έθεταν τον θεμέλιο λίθο του Ενοριακού μας Κέντρου.

Σε όλους εκείνους που παρακολουθούν και ζουν την εξέλιξη του Ενοριακού μας Κέντρου, η Πρωτομαγιά του 1993 μοιάζει ωσάν να ήταν χθες. Όμως ο αδηφάγος χρόνος βεβαιώνει ότι ήδη έχει παρέλθει το 1/5 ενός αιώνα, μια ολόκληρη εικοσαετία!

Οι περισσότεροι από αυτούς που βρίσκονται σήμερα εδώ θυμούνται το ξεκίνημα, γιατί η πράξη αυτή από πολλούς χαρακτηρίσθηκε παράτολμη, αν όχι παράλογη και αναρωτήθηκαν πώς ήταν δυνατόν να υπάρχουν  σκέψεις για την ανέγερση οικοδομήματος προϋπολογισμού κάποιων εκατομμυρίων Γερμανικών Μάρκων, την στιγμή που όλο κι όλο το ποσόν που διέθετε εκείνη την στιγμή η ενορία ήταν 80.000 Μάρκα.

Η αποφασιστικότητα όμως του τότε Αρχιερατικού Προϊσταμένου, Επισκόπου Παμφίλου και νυν Μητροπολίτου Σύμης κ. Χρυσοστόμου ήταν τέτοια που οι όποιες αντιρρήσεις εκάμθησαν και το εγχείρημα ξεκίνησε με σταθερά βήματα.

Η πόλη του Αννοβέρου αντιμετωπίζοντας θετικά το θέμα παραχώρησε το οικόπεδο με πολύ χαμηλό τίμημα προκειμένου να χτιστεί όχι μόνο το Ελληνορθόδοξο Ενοριακό Κέντρο, αλλά και το Σερβικό, μια και το ίδιο διάστημα παρόμοιες ενέργειες έκανε και η Σερβική Ορθόδοξη Ενορία.

Από την πρώτη ημέρα κιόλας άρχισαν οι εργασίες με ταχύτατους ρυθμούς. Μέσα σε 5 μήνες τα θεμέλια, που απαιτούσαν πολύ χρόνο, λόγω της συστάσεως του εδάφους είχαν χτισθεί. Το σχέδιο του Ενοριακού Κέντρου είχε ήδη αποτυπωθεί στο κτίριο όταν την 26^η Οκτωβρίου 1993 πραγματοποιώντας επίσημη επίσκεψη στην Γερμανία, επισκέφθηκε το εργοτάξιο ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, ο οποίος χοροστάτησε σε εσπερινό που τελέσθηκε επί του χώρου των θεμελίων.

Από τον Φεβρουάριο του 1994, εννέα μήνες δηλαδή μετά η δυνατότης να χρησιμοποιείται το ημιυπόγειο ως ναός και λίγους μήνες αργ τον θεμέλιο λίθο, έχουν προχωρήσει τόσο πολύ οι εργασίες που δίδεταιότερα καθίσταται δυνατή και η χρήση των χώρων του ισογείου .

Όπως αντιλαμβάνεσθε η πρόοδος του έργου είναι ραγδαία και τα έξοδα πάρα πολλά. Τα 80.000 Μάρκα απετέλεσαν σταγόνα στον ωκεανό. Όμως ο αγώνας και η προσπάθεια που γίνεται από όλους είναι αποδοτικός.

Ο Επίσκοπος Παμφίλου Χρυσόστομος προσπαθεί να μεταδώσει τον ενθουσιασμό της δημιουργίας όχι μόνο στην περιοχή του Αννοβέρου, αλλά και όπου αλλού βρισκόταν. Έτσι κατορθώνει να έχει πολλούς συμπαραστάτες σ’ αυτήν του την πρωτοβουλία, οι οποίοι βοηθούν και ηθικά και οικονομικά.

Δεξί του χέρι σ’ αυτήν την προσπάθεια ήταν ο και τότε εφημέριος Αννοβέρου π. Αλέξανδρος Συμεωνίδης, ο οποίος κάνει και δική του  υπόθεση την υλοποίηση αυτού του οράματος και προς αυτήν την κατεύθυνση εργάζεται αόκνως και αποτελεσματικώς.

Μετά από 4 χρόνια την 19^η Μαΐου  του 1997 γίνονται τα Θυρανοίξια του ιερού ναού, από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας και από εκείνη την ημέρα αρχίζει να λειτουργεί κανονικά, όλο το Ενοριακό μας Κέντρο, ενώ συνεχίζονται οι εργασίες τελικής διαμόρφωσης των χώρων.

Όλα πλέον είναι έτοιμα και την 4^η Ιουνίου 2001 τελούνται τα εγκαίνια του ιερού ναού υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γερμανίας κ. Αυγουστίνου, συπαραστατουμένου υπό του Αρχιερατικού Προϊσταμένου, Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Παμφίλου κ. Χρυσοστόμου, του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Λεύκης κ. Ευμενίου και πλήθους κληρικών της Μητροπόλεώς μας και επισκεπτών. Τα εγκαίνια αυτά ποτελούν και τα πρώτα της Μητροπόλεώς μας, στο ξεκίνημα του 21^ου αιώνα.

Αυτή είναι εν συντομία η ιστορία της ανεγέρσεως του Ενοριακού μας Κέντρου που μαζί με το Σερβικό αποτελούν την μοναδική περίπτωση συνύπαρξης δύο Ορθοδόξων Κέντρων, διαφορετικών εθνικοτήτων, μέσα στην ίδια αυλή.

Πέρα από το ιστορικό της ανοικοδόμησης άξιο αναφοράς είναι και το παρασκήνιό της. Μέσα σ’ αυτό θα βρει κανείς το μεγαλείο της ψυχής των ενοριτών μας, αλλά και την ανθρωπιά των φίλων μας.

Και ξεκινώ με αναφορά ευγνωμοσύνης στην πόλη του Αννοβέρου που μας παραχώρησε το οικόπεδο στο 1/5  της αξίας του. Μετά οι αδελφές εκκλησίες. Η Ευαγγελική Εκκλησία προσέφερε ως δωρεά 150.000 ΓΜ και η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία προσέφερε ως άτοκο δάνειο το ποσόν των 400.00 ΓΜ, με την δυνατότητα αποπληρωμής σε 40 χρόνια.

Δεν θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να αποσιωπήσουμε και την δωρεά του Ποιμενάρχου μας, του Μητροπολίτου Γερμανίας κ. Αυγουστίνου, ο οποίος εκείνο το διάστημα έγινε αποδέκτης μεγάλης κληρονομιάς από φιλέλληνα γερμανό καθηγητή του, στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Από την κληρονομιά αυτή της οποίας κάτοχος υπήρξε ο Μητροπολίτης μας, για μόλις 3 ώρες, όσο διάστημα χρειάστηκε δηλαδή για να την μεταβιβάσει στην Μητρόπολη μας, από την κληρονομιά λοιπόν αυτή, ένα μεγάλο μερτικό ο Σεβασμιώτατος το διέθεσε για την ανέγερση του Ενοριακού Κέντρου Αννοβέρου. Και το μερτικό αυτό αφορούσε και μετρητά, συνολικά πάνω από 1.000.000 ΓΜ αλλά και ένα αυτοκίνητο. Όλοι θυμόμαστε το AUDI που χρησιμοποιούσε ο Επίσκοπος για τις μετακινήσεις του, το οποίο μετά την προαγωγή του ως Μητροπολίτου Σύμης πωλήθηκε για λογαριασμό της ενορίας.

Με δεδομένο ότι η ανέγερση του Ενοριακού μας Κέντρου στοίχισε 7.000.000 ΓΜ αξίζει να σημειωθεί για άλλη μια φορά, ότι ο Μητροπολίτης μας προσέφερε το   1/7 της δαπάνης. Τα υπόλοιπα χρήματα συγκεντρώθηκαν από δωρεές, κυρίως ενοριτών αλλά και από όλη την Γερμανία και από κάποιους εξ Ελλάδος. Σημαντική υπήρξε και η συνεισφορά από τις διάφορες δραστηριότητες της ενορίας μας.

Και θα ήθελα σε αυτό το σημείο να αναφερθώ ευγνωμόνως και ιδιαιτέρως στους ηρωόψυχους ενορίτες μας που στην πλειονότητά τους εργάτες, με τον τίμιο ιδρώτα τους προσφέροντας απ’ το υστέρημά τους δημιούργησαν αυτήν την «μικρή πατρίδα», τον «σύγχρονο Παρθενώνα», όπως συνηθίζει να λέει ο Μητροπολίτης μας.

Με μπροστάρηδες τα μέλη των  Εκκλησιαστικών Επιτροπών και της Ορθοδόξου Διακονίας απέδειξαν για άλλη μια φορά πως «των Ελλήνων οι κοινότητες κτίζουν άλλους γαλαξίες».

Δεν ήμουν παρών από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε το έργο. Γνώριζα όμως για τους αγώνες και τις αγωνίες τους ως συνεργάτης στην Πρωτοσυγκελία της Μητροπόλεώς μας,  στην οποία Πρωτοσυγγελεύων  ήταν ο Επίσκοπος Παμφίλου. Δύο χρόνια αργότερα είχα την ευλογία και την τιμή να καταστώ κι εγώ συνεργάτης, ως εφημέριος Αννοβέρου και να μοιράζομαι κι εγώ πλέον από κοντά τους αγώνες και τις αγωνίες τους.

Θεοφιλέστατε,

συνηθίζουμε κάθε χρόνο την Τρίτη Κυριακή από το Πάσχα που εορτάζουμε τις Μυροφόρες και τους μαθητές του Κυρίου, τον Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας και τον Νικόδημο, να αφιερώνουμε αυτή την γιορτή στους εκλεκτούς και λίαν αγαπητούς συνεργάτες και συνεργάτιδές μας. Θεωρούμε ιδιαιτέρως ευλογημένη την συγκυρία ότι φέτος την ημέρα αυτή, δηλαδή σήμερα, γιορτάζουμε πανηγυρικώς και την συμπλήρωση 20 ετών του Ενοριακού μας Κέντρου.

Σας παρακαλούμε Θεοφιλέστατε, να ευλογήσετε και να ευχηθείτε για την μακροημέρευση και την κατά Θεόν προκοπή των εκλεκτών συνεργατών μας και των υπέροχων ενοριτών μας.

Χρεωστικώς και ευγνωμόνως, ως ελάχιστο φόρο τιμής προς όλους εκείνους που προσέφεραν και συνεχίζουν να στηρίζουν με την προσφορά τους την ενορία μας συνεργάτες και ενορίτες, εκτός των δεήσεων που αναπέμθησαν κατά την Θεία Λειτουργία, για τους μεν εκ του κόσμου τούτου απελθόντας προσευχηθήκαμε ιδιαιτέρως κατά το ιερόν μνημόσυνο που ετελέσαμεν. Για δε τους υπολοίπους, τους την στρατευομένην εκκλησίαν αποτελούντας, θα δοθεί η ευκαιρία να προσευχηθούμε ιδιαιτέρως με την τέλεση της Ιεράς Παρακλήσεως το απόγευμα.

Θεωρούμε δε, ευλογημένη σύμπτωση το γεγονός ότι σήμερα ετελέσθη και το μνημόσυνο επί τη επετείω της αναμνήσεως του ολοκαυτώματος των καταγομένων από τον Πόντο αδελφών μας. Άλλωστε πολλοί εκ των συνεργατών μας που έχουν κοιμηθεί ήσαν στην καταγωγή Πόντιοι.

Θεοφιλέστατε,

επιτρέψατέ μου ενώπιον σας να στραφώ προς τους ενορίτες μας και να τους πω τούτο.

Είμαι υπερήφανος που η Μητέρα Εκκλησία μου ενεπιστεύθη την διαποίμανσή σας. Αισθάνομαι την αδυναμία μου πολλές φορές, να ανταποκριθώ στις προσδοκίες σας.

Όμως θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι τόσο εγώ, όσο και ο πατήρ Αλέξανδρος μοναδικό στόχο έχουμε την διακονία σας, έτσι όπως αυτή προδιαγράφεται από το Πάνσεπτο Οικουμενικό Πατριαρχείο μας και παραδίδεται προς υλοποίηση από την Ιερά Μητρόπολή μας.

Αυτό το έργο που προκαλεί τον θαυμασμό όλων και μας καταξιώνει στους γερμανούς συμπολίτες μας είναι έργο δικό σας. Αποτελεί έργο της δικής σας αγάπης και πίστεως.

Εμείς κληθήκαμε τα τελευταία εννέα χρόνια να συνεχίσουμε την διακονία σας. Όσον αφορά το Ενοριακό μας Κέντρο δεν κάναμε τίποτα περισσότερο από κάποιες διακοσμητικές παρεμβάσεις. Όπως παραστατικά έχουμε πει πολλές φορές, εμείς παραλάβαμε ένα τέλειο κουστούμι και καλούμαστε να του βάλουμε γραβάτα που να του ταιριάζει. Παράλληλα όμως θα πρέπει να φροντίσουμε και για την συντήρησή του. Και δυστυχώς για το λόγο αυτό είμαστε υποχρεωμένοι πολλές φορές να σας ζητάμε χρήματα. Συγχωρέστε μας για αυτό. Όμως δεν γίνεται διαφορετικά.

Γονυπετής σας ικετεύω. Μην αφήσετε να μαραζώσει το έργο της αγάπης σας. Αιμοδότες της ενορίας μας είστε εσείς. Δεν έχουμε καμιά άλλη βοήθεια ούτε από ελληνικής, ούτε από γερμανικής πλευράς.

Γράψατε ιστορία σ’ αυτόν εδώ τον τόπο και πρέπει να την διατηρήσετε, για να την παραδώσετε στις επερχόμενες γενεές. Γι’ αυτό είμαστε εμείς εδώ. Για να συντονίσουμε και να βοηθήσουμε αυτή την προσπάθεια. Όλοι μαζί με τους Ομογενειακούς Φορείς και τις Οργανώσεις μας στην περιοχή, τους οποίους και ευχαριστώ από βάθους καρδιάς για την πολύτιμη συμπαράστασή τους στο έργο της ενορίας μας.

Όλους σάς αγαπούμε, όλους σάς ευχαριστούμε, όλους σάς ευγνωμονούμε, σε όλους σας λέμε τούτο: Απλώσετε το χέρι σας και πάρτε την καρδιά μας!

Θεοφιλέστατε,

ευχαριστούμε θερμά και εσάς που λαμπρύνετε σήμερα την εορτή μας, μα προ πάντων σας ευχαριστούμε για την αγάπη σας και σας παρακαλούμε να μεταφέρετε στον Σεπτό Ποιμενάρχη μας, στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας την αγάπη μας, τον σεβασμό μας και την διάθεσή μας να συνεχίσουμε την διακονία μας προς δόξαν Θεού και προς ωφέλεια του πιστού Του λαού. Αμήν.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΙΑ ΚΕΝΤΡΩΑΣ ΕΥΡΩΠΗΣ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ

Η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία απλώνεται και στις πέντε Ηπείρους.  Σ’ αυτήν  ανήκουν Χριστιανοί διαφόρων εθνικοτήτων και φυλών, ανεξαρτήτως χρώματος.

Ο συνολικός αριθμός των Ορθοδόξων Χριστιανών  υπολογίζεται σε 300 εκατομμύρια, εκ των οποίων το μεγαλύτερο μέρος συγκεντρώνεται στην Ευρώπη.

Η δυτική Ευρώπη, προπύργιο του Ρωμαιοκαθολικισμού και των Διαμαρτυρομένων Εκκλησιών, έγινε και χώρος των Ορθοδόξων, λόγω της μετανάστευσης. Από την πρώτη στιγμή το Σεπτό Οικουμενικό Πατριαρχείο προχώρησε στην εκκλησιαστική οργάνωση των Ορθοδόξων μεταναστών δημιουργώντας σταδιακά την Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας και τις Μητροπόλεις Γαλλίας, Γερμανίας, Αυστρίας, Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας, Βελγίου, Ελβετίας, Ιταλίας και Μελίτης, Ισπανίας και Πορτογαλίας.

Εδώ, θα αναφερθούμε στην Ιερά Μητρόπολή μας, την Μητρόπολη Γερμανίας και Εξαρχία Κεντρώας Ευρώπης.

Η Ιερά Μητρόπολις Γερμανίας περιλαμβάνει τα Ομόσπονδα Κρατίδια της Ο. Δ. της Γερμανίας. Ιδρύθηκε με Πατριαρχικό και Συνοδικό Τόμο,  την 5^η Φεβρουαρίου 1963, δι’ αποσπάσεως από την Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας. Από τον Αύγουστο του 1969 ονομάζεται και Εξαρχία Κεντρώας Ευρώπης.

Πρώτος Μητροπολίτης Γερμανίας εξελέγη την 22α Οκτωβρίου 1963, ο βοηθός Επίσκοπος Τροπαίου, της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, Πολύευκτος Φινφίνης, ο οποίος παρέμεινε μέχρι την 25η Ιουνίου 1968, οπότε εξελέγη Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως και Θείρων.

Τον διαδέχθηκε ο Μητροπολίτης Φιλαδελφείας Ιάκωβος Τζαναβάρης, ο οποίος την 3^η Δεκεμβρίου 1971, πραγματοποιώντας ποιμαντική περιοδεία,  βρήκε τραγικό θάνατο, σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα κοντά στην πόλη Würzburg.

Η Ιερά Σύνοδος εξέλεξε ως διάδοχό του, την 16η Δεκεμβρίου 1971, τον Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίο, ο οποίος παρέμεινε μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1980.

Την 29^η Σεπτεμβρίου 1980 εκλέγεται Μητροπολίτης Γερμανίας ο βοηθός Επίσκοπος Ελαίας  Αυγουστίνος Λαμπαρδάκης, ο οποίος διαποιμένει την εν λόγω Ιερά Μητρόπολη μέχρι σήμερα. Η χειροτονία του σε Επίσκοπο ήταν η πρώτη χειροτονία Ορθοδόξου Επισκόπου στη Γερμανία.

Ως βοηθός Επίσκοπος εργάστηκε ιδιαίτερα για τη νομική αναγνώριση της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας σε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, που έγινε αρχικά με το νόμο 222, του κρατιδίου της Βορείου Ρηνανίας-Βεστφαλίας, την 29^η Οκτωβρίου 1974, και στη συνέχεια και από τα υπόλοιπα ομόσπονδα κρατίδια. Από τότε αποτελεί, μετά την Ρωμαιοκαθολική και την Ευαγγελική, την τρίτη επίσημη Εκκλησία της Γερμανίας.

Ως Μητροπολίτης Γερμανίας είναι  ex officio  πρόεδρος της Ορθοδόξου Επισκοπικής Συνελεύσεως στη Γερμανία (OBKD) η οποία διαδέχθηκε τον Σύνδεσμο των Ορθοδόξων Επισκοπών, της Επιτροπής της Ορθοδόξου Εκκλησίας στη Γερμανία (KOKiD), της οποίας ήταν επίσης πρόεδρος.

Ορίσθηκε πρόεδρος της Επιτροπής του Οικουμενικού Πατριαρχείου για τον διμερή θεολογικό διάλογο με την Ευαγγελική Εκκλησία της Γερμανίας (EKD). Επίσης είναι συμπρόεδρος της Κοινής Επιτροπής με τη Γερμανική Σύνοδο των (Ρωμαιοκαθολικών) Επισκόπων (DBK), καθώς επίσης και συμπρόεδρος της Επιτροπής με την Ευαγγελική Εκκλησία της Γερμανίας (EKD).

Από το 1996 είναι πρόεδρος του Οικουμενικού Συμβουλίου της Γερμανίας για την υποστήριξη ορθοδόξων ιερέων, όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών που εκπροσωπούνται στη Γερμανία.

Ο Μητροπολίτης Γερμανίας έχει τιμηθεί με ανώτατα πολιτειακά και εκκλησιαστικά παράσημα στη Γερμανία και στο εξωτερικό.

Το 2006 αναγορεύθηκε Επίτιμος Διδάκτορας της Ρωμαιοκαθολικής, Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βόννης.

Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γερμανίας κ. Αυγουστίνο συνεπικουρούν στο έργο του οι τρεις βοηθοί Επίσκοποι: Αρίστης κ. Βασίλειος, Λεύκης κ. Ευμένιος και Αριανζού κ. Βαρθολομαίος και οι εβδομήντα τέσσερεις κληρικοί που διακονούν στις εξήντα τέσσερεις ενορίες (54 ελληνικές, 9 ρουμάνικες και 1 γερμανόφωνη) που απαρτίζουν την Ιερά Μητρόπολη.

Έδρα της Μητροπόλεως είναι η Βόννη όπου βρίσκονται το Μητροπολιτικό Κέντρο και ο περικαλλής Καθεδρικός Ναός της Αγίας Τριάδος, έργα τα οποία αποπερατώθηκαν στις αρχές του 1978.

Σχεδόν όλες οι ενορίες έχουν ιδιόκτητους χώρους ή με την αγορά κτισμάτων ή με την εκ θεμελίων ανέγερση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όλες οι ενορίες είναι άρτια οργανωμένες και στηρίζονται αποκλειστικά στην βοήθεια και συνδρομή των ενοριτών. Η οικονομική ενίσχυση τους εξασφαλίζεται από το κερί, τον δίσκο και τις διάφορες δωρεές.

Η παραίνεση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Αυγουστίνου για την δημιουργία «μικρών πατρίδων» έχει πραγματωθεί σε όλες σχεδόν τις ενορίες, με την δραστηριοποίηση των ηρωόψυχων και λεοντόκαρδων ανθρώπων μας.

Αξιοσημείωτη υπήρξε και η έμπρακτη βοήθεια των Εκκλησιών της Γερμανίας, σε επίπεδο κτηριακό, οικονομικό και συμβουλευτικό.

Έτσι η Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας, από «μια Εκκλησία διαρκώς εν κινήσει» απόκτησε ρίζες και ως ευσκιόφυλλο δένδρο αποδίδει καρπούς ευειδείς, ευώδεις και ευχύμους.    

Υπό την αιγίδα της Μητροπόλεως λειτουργούν διάφορες επιτροπές, οι οποίες συντονίζουν το έργο της.

Ιδιαίτερη μέριμνα επιδεικνύεται στον εργατικό τομέα. Όπου και όταν χρειάστηκε η Μητρόπολη παρενέβη σε θέματα που αφορούσαν τους έλληνες εργαζόμενους. Οι ιερείς της στα πλαίσια της ποιμαντικής διακονίας τους, παράλληλα με τα θρησκευτικά τους καθήκοντα παρέχουν και κοινωνική υποστήριξη, ιδιαίτερα στους πρώτους Gastarbeiter.

Εκτός από τους τόπους λατρείας, η Μητρόπολη φροντίζει να επικοινωνεί με το ποίμνιο της μέσω και άλλων εκδηλώσεων που διοργανώνονται στις ενορίες.

Απευθύνεται στα μέλη της μέσω ελληνικών ραδιοφωνικών εκπομπών σε επίπεδο τοπικό αλλά και παγγερμανικό.

Από τον Οκτώβριο του 1967 μέχρι και το 2009 χρησιμοποιεί και τον έντυπο τύπο με την έκδοση του περιοδικού «Φύλαξ», αργότερα «Ορθόδοξος Μετανάστης» και τελευταία «Ορθόδοξη Παρουσία». Αρκετές είναι και οι ενορίες που εκδίδουν φυλλάδια και δελτία.

Δεν απουσιάζει βεβαίως και από το διαδίκτυο, με την επίσημη ιστοσελίδα της, (www.orthodoxie.net), αλλά και με ιστοσελίδες ενοριών της.

Αμείωτο είναι και το ενδιαφέρον για την μόρφωση των παιδιών. Παρεμβαίνει συμβουλευτικά, ιδίως στους γονείς. Σε κάποιες ενορίες, όπου υπάρχουν οι δυνατότητες, δημιουργούνται Παιδικοί Σταθμοί.

Από το 1983 σταδιακά έχει εισαχθεί επίσημα το μάθημα των Ορθοδόξων Θρησκευτικών στη Βαυαρία, στην Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, στην Έσση, στην Κάτω Σαξωνία, ενώ από το 1994 δημιουργήθηκε Θεολογικό Τμήμα στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, το οποίο στη συνέχεια προήχθη και λειτουργεί ως Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή.

Στο Πανεπιστήμιο του Münster λειτουργεί, επίσης, Έδρα Ορθοδόξου Θεολογίας, ενώ από το 2008 γίνονται Παραδόσεις Ορθόδοξης Θεολογίας, στα πλαίσια μεταπτυχιακού προγράμματος, στο Πανεπιστήμιο της Βόννης.

Για την καλλιέργεια της Ορθόδοξης ζωής και Παράδοσης, πέρα από την προτροπή και διευκόλυνση των κληρικών της για πανεπιστημιακή μόρφωση, από το 1965 διοργανώνει ετήσιο ιερατικό συνέδριο, το οποίο διαρκεί 3-4 ημέρες και επί της ουσίας, κάθε φορά, είναι ένα ξεχωριστό, σπουδαίο σεμινάριο.

Η βιωτή και παρουσία της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας κινείται μέσα στα πλαίσια της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, την οποία ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, στον ενθρονιστήριο λόγο του, την 2^α Νοεμβρίου 1991, χαρακτήρισε ως «Εκκλησία Ευαγγελισμού» που έχει υποχρέωση «να ευαγγελίζεται και να επανευαγγελίζεται συνεχώς».

Την 5^η Φεβρουαρίου 2013 η Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας και Εξαρχία Κεντρώας Ευρώπης συνεπλήρωσε 50 χρόνια ζωής και παρουσίας στην καρδιά της Ευρώπης. Μισός αιώνας προσφοράς, διακονίας και ζωντανής, φωτεινής πορείας.

Μάλλον κανένας δεν θα σκεφτόταν στο ξεκίνημα της παρουσίας της Μητροπόλεώς μας, ότι στο πέρασμα στην δεύτερη πεντηκονταετία θα εκαλείτο να ασχοληθεί και πάλι με θέματα που έχουν να κάνουν με την μαζική μετανάστευση των συμπατριωτών μας προς την Γερμανία.    

Τα δεδομένα βεβαίως σήμερα είναι εντελώς διαφορετικά. Η αποστολή της γίνεται πιο δύσκολη. Είναι βέβαιον όμως ότι και πάλι θα τα καταφέρει. Το εγγυώνται η πείρα, η σύνεση και η σοφία που την διακρίνει.

Τέλος, ας σημειωθεί, ότι η Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας και η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, μαζί με τις άλλες αδελφές Εκκλησίες της χώρας, αποτελεί για τη γερμανική κοινωνία και πραγματικότητα έναν παράγοντα, που κανείς πλέον δεν μπορεί να αγνοήσει.

                                        Αρχιμανδρίτης, Γεράσιμος Φραγκουλάκης

Ιερατικώς Προϊστάμενος Ενορίας Τριών Ιεραρχών Αννοβέρου

Πηγή: Ελληνογερμανικό Περιοδικό «ΕΡΜΗΣ»

Die Griechisch - Orthodoxe Metropolie von Deutschland und Exarchat von Zentraleuropa 50 Jahre eines lichterfüllten Weges

Die Griechisch - Orthodoxe Metropolie von Deutschland und Exarchat von Zentraleuropa

50 Jahre eines lichterfüllten Weges

Die Östliche Orthodoxe Kirche erstreckt sich über alle fünf Kontinente. Zu ihr gehören Christen unterschiedlichster Nationalität und Hautfarbe.

Die Gesamtzahl der Orthodoxen Christen wird auf 300 Millionen geschätzt, von denen sich die Mehrheit in Europa konzentriert.

Das westliche Europa, Bollwerk des Römischen Katholizismus und der Protestantischen Kirchen, wurde aufgrund der Einwanderung auch Raum der Orthodoxen. Vom ersten Moment an begann das Ehrwürdige Ökumenische Patriarchat mit der kirchlichen Organisation der Orthodoxen Emigranten mit der schrittweisen Schaffung zunächst der Erzdiözese von Thyateira und Großbritannien sowie der  Metropolien Frankreichs, Deutschlands, Österreichs, Schwedens und gesamt Skandinaviens, Belgiens, der Schweiz, Italiens und Meliti, Spaniens und Portugals.

Hier werden wir uns auf die Griechisch-Orthodoxe Metropolie von Deutschland und Exarchat von Zentraleuropa beziehen.

Die Griechisch-Orthodoxe Metropolie von Deutschland umfasst die Bundesländer der Bundesrepublik Deutschland. Sie wurde mit Patriarchischem und Synodalem Beschluss, am 5. Februar 1963 durch Abtrennung von der Erzdiözese von Thyateira und Großbritannien gegründet. Seit August 1969 erweiterte sich ihre Bezeichnung auf „Exarchat von Zentraleuropa“.

Als erster Metropolit Deutschlands wurde am 23. Oktober 1963 der Weihbischof von Tropaio, der Erzdiözese Amerikas Polyefktos Finfinis gewählt. Er blieb bis zum 25. Juni 1968 im Amt, als er zum Metropoliten von Ilioupolis und Theirion gewählt wurde.

Ihm folgte der Metropolit Iakovos Tsanavaris von Filadelfia nach, welcher am 3. Dezember 1971, während einer pastoralen Tour, einen tragischen Tod bei einem Autounfall in der Nähe von Würzburg fand.

Die Heilige Synode wählte am 16. Dezember 1971 den Metropolit Irinäus von Kisamos und Selinos als seinen Nachfolger, welcher bis zum September 1980 im Amt blieb.

Am 29. September 1980 wurde der Weihbischof von Elaia Augustinos Lambradakis als Metropolit Deutschlands gewählt. Er führt bis zum heutigen Tage die besagte Metropolie. Seine Ordination zum Bischof war die erste Ordination eines orthodoxen Bischofs in Deutschland.

Als Weihbischof setzte er sich insbesondere für die rechtliche Anerkennung der Metropolie Deutschlands als Körperschaft des öffentlichen Rechts ein. Dies geschah erstmals mit dem Gesetz 222 des Bundeslandes Nordrhein-Westfalen am 29. Oktober 1974 und im Anschluss die gesetzliche Anerkennung auch in allen weiteren Bundesländern. Seit diesem Tage stellt die Metropolie der griechisch orthodoxen Kirche nach der Römisch-Katholischen und der Evangelischen die dritte offiziell anerkannte Kirche Deutschlands dar.

Als Metropolit Deutschlands ist er ex officio Vorsitzender der Orthodoxen Bischofskonferenz in Deutschland (OBKD) welche der Kommission der Orthodoxen Kirche in Deutschland (KOKiD) nachfolgte, deren Vorsitzender er ebenfalls war.

Er wurde zum Vorsitzenden des Ausschusses des Ökumenischen Patriarchats für den bilateralen theologischen Dialog mit der evangelischen Kirche Deutschlands (EKD) ernannt.

Zudem ist er Co-Vorsitzender des gemeinsamen Ausschusses mit der deutschen Synode der Deutsche Bischofskonferenz (DBK), sowie ebenfalls Co-Vorsitzender des Ausschusses mit der evangelischen Kirche Deutschlands (EKD).

Seit 1996 ist er Vorsitzender des Ökumenischen Rates Deutschlands für die Unterstützung orthodoxer Priester aller in Deutschland vertretenen orthodoxen Kirchen.

Der Metropolit Deutschlands wurde mit höchsten staatlichen und kirchlichen Auszeichnungen in Deutschland und im Ausland geehrt.

2006 wurde er zum Ehrendoktor der Römisch-Katholischen theologischen Schule der Universität Bonn ernannt.

Seiner Eminenz Metropolit Augoustinos von Deutschlands assistieren in seinem Werk drei Weihbischöfe: Bischof Vasilios von Aristi, Bischof Evmenios von Lefka und Bischof Bartholomaios von Arianzos und die 74 Kleriker welche in den 64 Gemeinden (54 griechische, 9 rumänische und 1 deutschsprachige) dienen, die in ihrer Gesamtheit die Metropolie Deutschlands darstellen.

Hauptsitz der Metropolie ist Bonn wo sich das metropolitische Zentrum und die wunderschöne Kirche der heiligen Triade befinden. Diese Bauwerke wurden Anfang 1978 fertig gestellt.

Fast alle Gemeinden haben eigene Räumlichkeiten in ihrem Besitz, welche durch Kauf bestehender Gebäude oder durch Neubau von Grund auf zu Stande gekommen sind.

Es ist erwähnenswert, dass alle Gemeinden hervorragend organisiert sind und sich ausschließlich auf die Hilfe und den Beistand ihrer Gemeindemitglieder stützen. Eine finanzielle Verstärkung wird durch den Verkauf der Kerzen, der Gottesdienstspende und verschiedener Schenkungen/Spenden erzielt.

Der Aufruf seiner Eminenz des Metropoliten Augustinus zur Schaffung „einer kleinen Heimat“ wurde in fast allen Gemeinden mithilfe der Aktivierung unserer heroischen und löwenherzigen/mutigen Gemeindemitglieder materialisiert/in die Tat umgesetzt.

Bemerkenswert war auch die praktische Hilfe der Kirchen Deutschlands in baulichen, finanziellen und beratenden Ebenen.

So erwarb die Metropolie Deutschlands, eine „sich ehemals ständig in Bewegung befindliche Kirche“, nun Wurzeln wie ein schattenspendender Baum und trägt wohlgeformte, duftende und schmackhafte Früchte.

Unter der Schirmherrschaft der Metropolie arbeiten diverse Ausschüsse welche das Werk ihrer Schirmherrin koordinieren.

Eine besondere Fürsorge gilt dem Gebiet der „Arbeit“. Wo und wann immer es notwendig wurde intervenierte die Metropolie in Angelegenheiten, die griechische Arbeitnehmer betrafen.

Die Geistlichen der Metropolie erbringen im Rahmen ihres diakonischen Dienstes neben ihren religiösen Pflichten auch soziale Unterstützung insbesondere für die ersten Gastarbeiter.

Abgesehen von ihren Kultstätten kümmert sich und kommuniziert die Metropolie mit ihren Mitgliedern auch mittels anderen Veranstaltungen die in den Gemeinden organisiert werden.

Sie wendet sich mittels griechischem Rundfunk in lokaler aber auch deutschlandweiter Ebene an ihre Mitglieder.

Seit Oktober 1967-2009 verwendet sie auch Druckmedien mit der Ausgabe der Zeitschrift „Phylax“, später „Orthodoxer Emigrant“ und zuletzt „Orthodoxe Gegenwart“. Zahlreich sind auch die Gemeinden die eigene Broschüren und Informationsblätter veröffentlichen.

Selbstverständlich ist die Metropolie Deutschlands mit ihrer offiziellen Homepage: www.orthodoxie.net auch im Internet vertreten. Ebenso haben viele Gemeinden eigene Webseiten.

Ungemindert ist auch ihr Interesse an der Bildung der Kinder und Jugendlichen. Sie handelt beratend insbesondere den Eltern gegenüber. In einigen Gemeinden wo es die Möglichkeiten hierzu gibt entstehen Kindergärten.

Seit 1983 wurde das Fach der orthodoxen Religion allmählich als offizielles Schulfach in Bayern, Nordrhein-Westfalen, Hessen und Niedersachsen integriert. Während 1994 eine theologische Abteilung/Fakultät an der Universität München gegründet wurde, welche im weiteren Verlauf gefördert wurde und nun als Orthodoxe Theologische Schule betrieben wird.

An der Universität Münster existiert ebenfalls ein Lehrstuhl Orthodoxer Theologie, während seit 2008 Orthodoxe Theologie im Rahmen eines Postgraduiertenprogrammes an der Universität Bonn gelehrt wird.

Zur Kultivierung des orthodoxen Lebens und der orthodoxen Überlieferung ist die universitäre Bildung der Kleriker erwünscht und wird in jeder Hinsicht durch die Metropolie erleichtert. Weiterhin wird seit 1965 die jährliche Priesterliche Konferenz, welche 3-4 Tage andauert und ein einzigartiges, hervorragendes Seminar darstellt, abgehalten.

Das Leben und die Gegenwart der Metropolie Deutschlands bewegt sich im Rahmen der großen Kirche Christi welche der allerheiligste ökumenische Patriarch Herr Bartholomäus Während seiner Antrittsrede am 2. November 1991 als „Kirche der Verkündigung“ bezeichnete und welche die Verpflichtung hat sich „evangelisieren“ und sich „erneut und fortwährend zu reevangelisieren“.

Am 5. Februar 2013 feierte die griechisch orthodoxe Metropolie von Deutschland und Exarchat von Zentraleuropa das 50jährige Jubiläum ihres Präsenz im Herzen Europas.

Ein halbes Jahrhundert der Dienstleistung, der Diakonie und des lebendigen, strahlenden Marsches.

Wahrscheinlich hätte niemand zu Beginn der Existenz unserer Metropolie gedacht das mit Übergang in die 2. Hälfte ihres Jahrhunderts erneut eine Auseinandersetzung mit Themen, die durch eine massive Emigrationswelle unserer Landsleute erforderlich werden würde.

Die Bedingungen sind heute selbstverständlich völlig unterschiedlich. Die Mission der Kirche wird schwieriger. Es ist jedoch sicher, dass sie es auch diesmal schaffen wird. Dies wird garantiert durch die Erfahrung, die Klugheit und die Weisheit die sie ausmachen.

Schlussendlich sollten wir beachten, dass die Metropolie Deutschlands und unsere orthodoxe Kirche zusammen mit den anderen Schwestern-Kirchen des Landes die deutsche Gesellschaft und die Realität darstellen, ein Faktum, das nicht mehr ignoriert werden kann.