2/5/13

Πασχαλινὸ Mήνυμα Mητροπολίτου Γερμανίας καὶ Ἐξάρχου Kεντρῴας Eὐρώπης κ. Aὐγουστίνου


«Ἀφῆστε τὴ μελαγχολία καὶ χαρεῖτε,
καὶ ἐλᾶτε νὰ δεῖτε τὸν Χριστὸ ποὺ ἀναστήθηκε
καὶ δώρισε στὸν κόσμο πλούσια τὴν εὐσπλαγχνία Του»
(ὕμνος ἀκολουθίας ἁγ. Μαρίας Μαγδαληνῆς[1])

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι τῆς Γερμανίας!
Ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης γράφει ὅτι τὰ χαράματα τῆς ἡμέρας, ποὺ ἀναστήθηκε ὁ Χριστός, πρώτη ἔφθασε στὸ μνῆμα Του ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή. Ἀφοῦ εἶδε τὴν πέτρα μετατοπισμένη ἀπὸ τὴν εἴσοδο τοῦ μνήματος, ἔτρεξε καὶ εἰδοποίησε τὸν ἀπόστολο Πέτρο καὶ τὸν ἄλλο μαθητὴ ποὺ ὁ Ἰησοῦς ἀγαποῦσε[2]. Ἔτσι ταπεινὰ γράφει γιὰ τὸν ἑαυτό του ὁ ἴδιος ὁ ἅγιος Ἰωάννης.
Τὸ χαρμόσυνο μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τὸ μετέφερε, λοιπόν, πρώτη μία θαρραλέα γυναίκα. Γι᾽ αὐτὸ ἄλλωστε καὶ στοὺς ὕμνους τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή, ἐκτὸς ἀπὸ Μυροφόρα, ἀναφέρεται καὶ ὡς πρώτη εὐαγγελίστρια[3]. Ἡ ὀρθόδοξη παράδοσή μας τὴν ὀνομάζει ἐπίσης καὶ ἰσαπόστολο, ἐπειδὴ ἀργότερα κι αὐτή, ὅπως οἱ ἀπόστολοι καὶ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ, μετέφερε τὸ σωτήριο μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας στὸν κόσμο.
Ἕνας ὕμνος τῆς Ἐκκλησίας μας θέλει ἡ ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ νὰ λέει στοὺς ἀποστόλους τὰ ἑξῆς: «Ἀφῆστε τὴ μελαγχολία καὶ χαρεῖτε, καὶ ἐλᾶτε νὰ δεῖτε τὸν Χριστὸ ποὺ ἀναστήθηκε καὶ δώρισε στὸν κόσμο πλούσια τὴν εὐσπλαγχνία Του». «Ἀφῆστε τὴ μελαγχολία καὶ χαρεῖτε»! Αὐτὸ εἶναι τὸ μήνυμα τῆς πρώτης εὐαγγελίστριας καὶ μετέπειτα ὅλων τῶν ὑπολοίπων εὐαγγελιστῶν. Καὶ ὁ λόγος γιὰ τὴ διπλῆ αὐτὴ προτροπὴ εἶναι ἡ θέα τοῦ ἀναστάντος Κυρίου. «Δεῖτε, μὲ τὸ Σταυρὸ ἦρθε χαρὰ σ᾽ ὅλον τὸν κόσμο»[4], ψάλλει ἡ Ἐκκλησία, ἐνῷ δὲν κλείνει ἀσφαλῶς τὰ μάτια μπροστὰ στὸν πόνο καὶ στὰ προβλήματα ποὺ ὑπάρχουν τριγύρω μας. Γνωρίζει, ὅμως, μὲ τὴν ὑπαρξιακὴ ἐμπειρία τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας, ὅτι ὁ μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς ζωῆς, δηλαδὴ ὁ θάνατος, καταπατήθηκε μὲ τὸ θάνατο τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Χριστὸς ἀναστήθηκε «κάνοντας τὴν ἀρχὴ γιὰ τὴν ἀνάσταση ὅλων τῶν νεκρῶν»[5]. Ἤ, μ᾽ ἄλλα λόγια, ὅλοι θὰ πεθάνουμε, ἀλλὰ «χάρη στὴ συγγένειά μας μὲ τὸν Χριστό, ὅλοι θὰ ξαναπάρουμε ζωή»[6].
Τὸ θαῦμα τῆς Ἀναστάσεως, τὸ ὁποῖο ξεπερνᾶ ὅλες τὶς διαστάσεις τῆς σκέψεώς μας, εἶναι γιὰ τὴ Μαρία τὴ Μαγδαληνή, τὶς ἄλλες Μυροφόρες καὶ τοὺς Ἀποστόλους, ζωντανὴ ἐμπειρία καὶ θεμέλιο τῆς ὑπόλοιπης ζωῆς καὶ μαρτυρίας τους. Λόγῳ δὲ αὐτῆς τῆς ἐμπειρίας εἶναι ὅλοι τους πρότυπα γιὰ μᾶς. Αὐτὸ ποὺ ὁ ἀπόστολος Ἰωάννης γράφει τόσο λακωνικὰ γιὰ τὸν ἑαυτό του, ὅτι «εἶδε καὶ πίστεψε»[7], εἶναι τὸ πασχαλινὸ μήνυμα τῆς Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς καὶ γιὰ μᾶς.
Νὰ δοῦμε καὶ νὰ πιστέψουμε – αὐτὸ ἦταν ἀπαρχῆς τὸ κίνητρο ὅλων τῶν προσκυνητῶν ποὺ ταξιδεύουν στὰ Ἱεροσόλυμα, στοὺς Ἁγίους Τόπους, γιὰ νὰ προσκυνήσουν τὰ χνάρια τοῦ Χριστοῦ. Φυσικὰ δὲν εἴμαστε ὅλοι μας σὲ θέση νὰ κάνουμε ἕνα τόσο μακρινὸ προσκύνημα. Γι᾽ αὐτὸ θὰ ἔλεγα ὅτι κάθε ἐκκλησιασμὸς εἶναι ἕνα μικρὸ προσωπικὸ προσκύνημα τοῦ καθενός μας. Ὅποιος ἔρχεται, λοιπόν, στὴν ἐκκλησία γιὰ τὴν ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας, γίνεται συνοδοιπόρος τῆς ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς στὴν πρωινὴ πορεία της πρὸς τὸν τάφο τοῦ Κυρίου. Διότι στὴ συνέχεια μπορεῖ νὰ γίνει κι αὐτός, μεταφέροντας τὸ χαρμόσυνο μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως, εὐαγγελιστὴς καὶ ταυτόχρονα ἀγωνιστὴς ἐνάντια στὴ θλίψη καὶ τὴ μελαγχολία, ποὺ προκαλεῖ ἡ φυλάκισή μας στὸ δεσμωτήριο τοῦ θανάτου. «Χαρεῖτε!» εἶναι καὶ τὸ δικό μας μήνυμα. Αὐτὴ ἡ μεταδοτικὴ πασχαλινὴ χαρὰ ἦταν ἡ ἀφετηρία γιὰ τοὺς ἀποστόλους Πέτρο καὶ Ἰωάννη, γιὰ ὅλους τοὺς μάρτυρες τῆς πίστεως καὶ γενικὰ γιὰ ὅλους τοὺς πιστούς, μέχρι σήμερα.
Μ᾽ αὐτὲς τὶς σκέψεις σᾶς καλῶ ὅλους μὲ ὅλη τὴ δύναμη τῆς ψυχῆς μου: «Ἀφῆστε τὴ μελαγχολία καὶ χαρεῖτε!» Χαρεῖτε, διότι Χριστὸς ἀνέστη!

Βόννη, Ἅγιο Πάσχα 2013

Μὲ πατρικὴ ἀγάπη,
ὁ Μητροπολίτης σας
† ὁ Γερμανίας Αὐγουστῖνος



[1] Δοξαστικὸ στιχηρῶν ἑσπερινοῦ 22ας Ἰουλίου, ἦχος πλ. β´.
[2] Ἰω. 20, 1-2.
[3] Δοξαστικό, ὅπ.π.
[4] Ὄρθρος Κυριακῆς τοῦ Πάσχα: «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...».
[5] Α´ Κορ. 15, 20.
[6] Α´ Κορ. 15, 22.
[7] Ἰω. 20, 8.

Δεν υπάρχουν σχόλια: