1993-2013 ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

Την Κυριακή 19 Μαΐου 2013 πραγματοποιήθηκε σειρά εκδηλώσεων με την ευκαιρία της συμπληρώσεως είκοσι ετών από την ανέγερση του Ενοριακού μας Κέντρου.

Το πρωί τελέσθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία ακολούθησε Ελληνικό γλέντι και η ημέρα έληξε με την ακολουθία της Παρακλήσεως.

Των ιερών ακολουθιών προέστη  ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αριανζού κ. Βαρθολομαίος.

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΩΣ 20 ΕΤΩΝ

ΤΟΥ ΕΝΟΡΙΑΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΝΝΟΒΕΡΟΥ

του π. Γερασίμου Φραγκουλάκη

Θεοφιλέστατε Επίσκοπε Αριανζού κ. Βαρθολομαίε,

με πλημμυρισμένη την ατμόσφαιρα από το φως της Αναστάσεως του Κυρίου μας, εξόχως εορτάζουμε την συμπλήρωση εικοσαετίας από την ευλογημένη εκείνη Πρωτομαγιά του 1993 κατά την οποία τα σεπτά χέρια του Ποιμενάρχου μας,  του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γερμανίας κ. Αυγουστίνου έθεταν τον θεμέλιο λίθο του Ενοριακού μας Κέντρου.

Σε όλους εκείνους που παρακολουθούν και ζουν την εξέλιξη του Ενοριακού μας Κέντρου, η Πρωτομαγιά του 1993 μοιάζει ωσάν να ήταν χθες. Όμως ο αδηφάγος χρόνος βεβαιώνει ότι ήδη έχει παρέλθει το 1/5 ενός αιώνα, μια ολόκληρη εικοσαετία!

Οι περισσότεροι από αυτούς που βρίσκονται σήμερα εδώ θυμούνται το ξεκίνημα, γιατί η πράξη αυτή από πολλούς χαρακτηρίσθηκε παράτολμη, αν όχι παράλογη και αναρωτήθηκαν πώς ήταν δυνατόν να υπάρχουν  σκέψεις για την ανέγερση οικοδομήματος προϋπολογισμού κάποιων εκατομμυρίων Γερμανικών Μάρκων, την στιγμή που όλο κι όλο το ποσόν που διέθετε εκείνη την στιγμή η ενορία ήταν 80.000 Μάρκα.

Η αποφασιστικότητα όμως του τότε Αρχιερατικού Προϊσταμένου, Επισκόπου Παμφίλου και νυν Μητροπολίτου Σύμης κ. Χρυσοστόμου ήταν τέτοια που οι όποιες αντιρρήσεις εκάμθησαν και το εγχείρημα ξεκίνησε με σταθερά βήματα.

Η πόλη του Αννοβέρου αντιμετωπίζοντας θετικά το θέμα παραχώρησε το οικόπεδο με πολύ χαμηλό τίμημα προκειμένου να χτιστεί όχι μόνο το Ελληνορθόδοξο Ενοριακό Κέντρο, αλλά και το Σερβικό, μια και το ίδιο διάστημα παρόμοιες ενέργειες έκανε και η Σερβική Ορθόδοξη Ενορία.

Από την πρώτη ημέρα κιόλας άρχισαν οι εργασίες με ταχύτατους ρυθμούς. Μέσα σε 5 μήνες τα θεμέλια, που απαιτούσαν πολύ χρόνο, λόγω της συστάσεως του εδάφους είχαν χτισθεί. Το σχέδιο του Ενοριακού Κέντρου είχε ήδη αποτυπωθεί στο κτίριο όταν την 26^η Οκτωβρίου 1993 πραγματοποιώντας επίσημη επίσκεψη στην Γερμανία, επισκέφθηκε το εργοτάξιο ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, ο οποίος χοροστάτησε σε εσπερινό που τελέσθηκε επί του χώρου των θεμελίων.

Από τον Φεβρουάριο του 1994, εννέα μήνες δηλαδή μετά η δυνατότης να χρησιμοποιείται το ημιυπόγειο ως ναός και λίγους μήνες αργ τον θεμέλιο λίθο, έχουν προχωρήσει τόσο πολύ οι εργασίες που δίδεταιότερα καθίσταται δυνατή και η χρήση των χώρων του ισογείου .

Όπως αντιλαμβάνεσθε η πρόοδος του έργου είναι ραγδαία και τα έξοδα πάρα πολλά. Τα 80.000 Μάρκα απετέλεσαν σταγόνα στον ωκεανό. Όμως ο αγώνας και η προσπάθεια που γίνεται από όλους είναι αποδοτικός.

Ο Επίσκοπος Παμφίλου Χρυσόστομος προσπαθεί να μεταδώσει τον ενθουσιασμό της δημιουργίας όχι μόνο στην περιοχή του Αννοβέρου, αλλά και όπου αλλού βρισκόταν. Έτσι κατορθώνει να έχει πολλούς συμπαραστάτες σ’ αυτήν του την πρωτοβουλία, οι οποίοι βοηθούν και ηθικά και οικονομικά.

Δεξί του χέρι σ’ αυτήν την προσπάθεια ήταν ο και τότε εφημέριος Αννοβέρου π. Αλέξανδρος Συμεωνίδης, ο οποίος κάνει και δική του  υπόθεση την υλοποίηση αυτού του οράματος και προς αυτήν την κατεύθυνση εργάζεται αόκνως και αποτελεσματικώς.

Μετά από 4 χρόνια την 19^η Μαΐου  του 1997 γίνονται τα Θυρανοίξια του ιερού ναού, από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας και από εκείνη την ημέρα αρχίζει να λειτουργεί κανονικά, όλο το Ενοριακό μας Κέντρο, ενώ συνεχίζονται οι εργασίες τελικής διαμόρφωσης των χώρων.

Όλα πλέον είναι έτοιμα και την 4^η Ιουνίου 2001 τελούνται τα εγκαίνια του ιερού ναού υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γερμανίας κ. Αυγουστίνου, συπαραστατουμένου υπό του Αρχιερατικού Προϊσταμένου, Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Παμφίλου κ. Χρυσοστόμου, του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Λεύκης κ. Ευμενίου και πλήθους κληρικών της Μητροπόλεώς μας και επισκεπτών. Τα εγκαίνια αυτά ποτελούν και τα πρώτα της Μητροπόλεώς μας, στο ξεκίνημα του 21^ου αιώνα.

Αυτή είναι εν συντομία η ιστορία της ανεγέρσεως του Ενοριακού μας Κέντρου που μαζί με το Σερβικό αποτελούν την μοναδική περίπτωση συνύπαρξης δύο Ορθοδόξων Κέντρων, διαφορετικών εθνικοτήτων, μέσα στην ίδια αυλή.

Πέρα από το ιστορικό της ανοικοδόμησης άξιο αναφοράς είναι και το παρασκήνιό της. Μέσα σ’ αυτό θα βρει κανείς το μεγαλείο της ψυχής των ενοριτών μας, αλλά και την ανθρωπιά των φίλων μας.

Και ξεκινώ με αναφορά ευγνωμοσύνης στην πόλη του Αννοβέρου που μας παραχώρησε το οικόπεδο στο 1/5  της αξίας του. Μετά οι αδελφές εκκλησίες. Η Ευαγγελική Εκκλησία προσέφερε ως δωρεά 150.000 ΓΜ και η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία προσέφερε ως άτοκο δάνειο το ποσόν των 400.00 ΓΜ, με την δυνατότητα αποπληρωμής σε 40 χρόνια.

Δεν θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να αποσιωπήσουμε και την δωρεά του Ποιμενάρχου μας, του Μητροπολίτου Γερμανίας κ. Αυγουστίνου, ο οποίος εκείνο το διάστημα έγινε αποδέκτης μεγάλης κληρονομιάς από φιλέλληνα γερμανό καθηγητή του, στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Από την κληρονομιά αυτή της οποίας κάτοχος υπήρξε ο Μητροπολίτης μας, για μόλις 3 ώρες, όσο διάστημα χρειάστηκε δηλαδή για να την μεταβιβάσει στην Μητρόπολη μας, από την κληρονομιά λοιπόν αυτή, ένα μεγάλο μερτικό ο Σεβασμιώτατος το διέθεσε για την ανέγερση του Ενοριακού Κέντρου Αννοβέρου. Και το μερτικό αυτό αφορούσε και μετρητά, συνολικά πάνω από 1.000.000 ΓΜ αλλά και ένα αυτοκίνητο. Όλοι θυμόμαστε το AUDI που χρησιμοποιούσε ο Επίσκοπος για τις μετακινήσεις του, το οποίο μετά την προαγωγή του ως Μητροπολίτου Σύμης πωλήθηκε για λογαριασμό της ενορίας.

Με δεδομένο ότι η ανέγερση του Ενοριακού μας Κέντρου στοίχισε 7.000.000 ΓΜ αξίζει να σημειωθεί για άλλη μια φορά, ότι ο Μητροπολίτης μας προσέφερε το   1/7 της δαπάνης. Τα υπόλοιπα χρήματα συγκεντρώθηκαν από δωρεές, κυρίως ενοριτών αλλά και από όλη την Γερμανία και από κάποιους εξ Ελλάδος. Σημαντική υπήρξε και η συνεισφορά από τις διάφορες δραστηριότητες της ενορίας μας.

Και θα ήθελα σε αυτό το σημείο να αναφερθώ ευγνωμόνως και ιδιαιτέρως στους ηρωόψυχους ενορίτες μας που στην πλειονότητά τους εργάτες, με τον τίμιο ιδρώτα τους προσφέροντας απ’ το υστέρημά τους δημιούργησαν αυτήν την «μικρή πατρίδα», τον «σύγχρονο Παρθενώνα», όπως συνηθίζει να λέει ο Μητροπολίτης μας.

Με μπροστάρηδες τα μέλη των  Εκκλησιαστικών Επιτροπών και της Ορθοδόξου Διακονίας απέδειξαν για άλλη μια φορά πως «των Ελλήνων οι κοινότητες κτίζουν άλλους γαλαξίες».

Δεν ήμουν παρών από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε το έργο. Γνώριζα όμως για τους αγώνες και τις αγωνίες τους ως συνεργάτης στην Πρωτοσυγκελία της Μητροπόλεώς μας,  στην οποία Πρωτοσυγγελεύων  ήταν ο Επίσκοπος Παμφίλου. Δύο χρόνια αργότερα είχα την ευλογία και την τιμή να καταστώ κι εγώ συνεργάτης, ως εφημέριος Αννοβέρου και να μοιράζομαι κι εγώ πλέον από κοντά τους αγώνες και τις αγωνίες τους.

Θεοφιλέστατε,

συνηθίζουμε κάθε χρόνο την Τρίτη Κυριακή από το Πάσχα που εορτάζουμε τις Μυροφόρες και τους μαθητές του Κυρίου, τον Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας και τον Νικόδημο, να αφιερώνουμε αυτή την γιορτή στους εκλεκτούς και λίαν αγαπητούς συνεργάτες και συνεργάτιδές μας. Θεωρούμε ιδιαιτέρως ευλογημένη την συγκυρία ότι φέτος την ημέρα αυτή, δηλαδή σήμερα, γιορτάζουμε πανηγυρικώς και την συμπλήρωση 20 ετών του Ενοριακού μας Κέντρου.

Σας παρακαλούμε Θεοφιλέστατε, να ευλογήσετε και να ευχηθείτε για την μακροημέρευση και την κατά Θεόν προκοπή των εκλεκτών συνεργατών μας και των υπέροχων ενοριτών μας.

Χρεωστικώς και ευγνωμόνως, ως ελάχιστο φόρο τιμής προς όλους εκείνους που προσέφεραν και συνεχίζουν να στηρίζουν με την προσφορά τους την ενορία μας συνεργάτες και ενορίτες, εκτός των δεήσεων που αναπέμθησαν κατά την Θεία Λειτουργία, για τους μεν εκ του κόσμου τούτου απελθόντας προσευχηθήκαμε ιδιαιτέρως κατά το ιερόν μνημόσυνο που ετελέσαμεν. Για δε τους υπολοίπους, τους την στρατευομένην εκκλησίαν αποτελούντας, θα δοθεί η ευκαιρία να προσευχηθούμε ιδιαιτέρως με την τέλεση της Ιεράς Παρακλήσεως το απόγευμα.

Θεωρούμε δε, ευλογημένη σύμπτωση το γεγονός ότι σήμερα ετελέσθη και το μνημόσυνο επί τη επετείω της αναμνήσεως του ολοκαυτώματος των καταγομένων από τον Πόντο αδελφών μας. Άλλωστε πολλοί εκ των συνεργατών μας που έχουν κοιμηθεί ήσαν στην καταγωγή Πόντιοι.

Θεοφιλέστατε,

επιτρέψατέ μου ενώπιον σας να στραφώ προς τους ενορίτες μας και να τους πω τούτο.

Είμαι υπερήφανος που η Μητέρα Εκκλησία μου ενεπιστεύθη την διαποίμανσή σας. Αισθάνομαι την αδυναμία μου πολλές φορές, να ανταποκριθώ στις προσδοκίες σας.

Όμως θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι τόσο εγώ, όσο και ο πατήρ Αλέξανδρος μοναδικό στόχο έχουμε την διακονία σας, έτσι όπως αυτή προδιαγράφεται από το Πάνσεπτο Οικουμενικό Πατριαρχείο μας και παραδίδεται προς υλοποίηση από την Ιερά Μητρόπολή μας.

Αυτό το έργο που προκαλεί τον θαυμασμό όλων και μας καταξιώνει στους γερμανούς συμπολίτες μας είναι έργο δικό σας. Αποτελεί έργο της δικής σας αγάπης και πίστεως.

Εμείς κληθήκαμε τα τελευταία εννέα χρόνια να συνεχίσουμε την διακονία σας. Όσον αφορά το Ενοριακό μας Κέντρο δεν κάναμε τίποτα περισσότερο από κάποιες διακοσμητικές παρεμβάσεις. Όπως παραστατικά έχουμε πει πολλές φορές, εμείς παραλάβαμε ένα τέλειο κουστούμι και καλούμαστε να του βάλουμε γραβάτα που να του ταιριάζει. Παράλληλα όμως θα πρέπει να φροντίσουμε και για την συντήρησή του. Και δυστυχώς για το λόγο αυτό είμαστε υποχρεωμένοι πολλές φορές να σας ζητάμε χρήματα. Συγχωρέστε μας για αυτό. Όμως δεν γίνεται διαφορετικά.

Γονυπετής σας ικετεύω. Μην αφήσετε να μαραζώσει το έργο της αγάπης σας. Αιμοδότες της ενορίας μας είστε εσείς. Δεν έχουμε καμιά άλλη βοήθεια ούτε από ελληνικής, ούτε από γερμανικής πλευράς.

Γράψατε ιστορία σ’ αυτόν εδώ τον τόπο και πρέπει να την διατηρήσετε, για να την παραδώσετε στις επερχόμενες γενεές. Γι’ αυτό είμαστε εμείς εδώ. Για να συντονίσουμε και να βοηθήσουμε αυτή την προσπάθεια. Όλοι μαζί με τους Ομογενειακούς Φορείς και τις Οργανώσεις μας στην περιοχή, τους οποίους και ευχαριστώ από βάθους καρδιάς για την πολύτιμη συμπαράστασή τους στο έργο της ενορίας μας.

Όλους σάς αγαπούμε, όλους σάς ευχαριστούμε, όλους σάς ευγνωμονούμε, σε όλους σας λέμε τούτο: Απλώσετε το χέρι σας και πάρτε την καρδιά μας!

Θεοφιλέστατε,

ευχαριστούμε θερμά και εσάς που λαμπρύνετε σήμερα την εορτή μας, μα προ πάντων σας ευχαριστούμε για την αγάπη σας και σας παρακαλούμε να μεταφέρετε στον Σεπτό Ποιμενάρχη μας, στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας την αγάπη μας, τον σεβασμό μας και την διάθεσή μας να συνεχίσουμε την διακονία μας προς δόξαν Θεού και προς ωφέλεια του πιστού Του λαού. Αμήν.