Αγαπητοί
μου αδελφοί, εκείνο το οποίο μπορεί να μας χωρίσει
από το Θεό είναι ένα και μόνο πράγμα˙ η αμαρτία. Αυτή είναι το μοναδικό όπλο
στα χέρια του μισάνθρωπου διαβόλου, ο οποίος προσπαθεί να κάνει την αμαρτία όσο
πιο γλυκιά και απολαυστική γίνεται, προκειμένου να παρασύρει τον άνθρωπο και να
τον ρίξει στα δίχτυα του. Και επειδή "ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ
κείται" (Α΄Ιωαν. 5,19), (όλος ο
κόσμος βρίσκεται στην εξουσία του διαβόλου), δεν είναι και εξαιρετικά δύσκολο
να συμβεί.
Αρχή και ρίζα της αμαρτίας κατά τον
Μέγα Βασίλειο είναι η κατάχρηση της ελευθερίας μας και το αυτεξούσιο που μας
δώρισε ο Θεός. Αυτός άλλωστε δεν είναι και ο λόγος που διέπραξε την αμαρτία της
παρακοής ο Πρωτόπλαστος μέσα στον Παράδεισο; Ελεύθερος ήταν να κινηθεί όπως
ήθελε, έκανε κακή χρήση αυτής του της ελευθερίας, με αποτέλεσμα να εκπέσει του
Παραδείσου.
Η καθημερινότητά μας κρύβει πάρα πολλές
αμαρτωλές παγίδες που με δυσκολία μπορούμε να ξεπεράσουμε. Και γίνονται τα
πράγματα χειρότερα όταν ο άνθρωπος συνηθίζει στην αμαρτία και την επαναλαμβάνει
διαρκώς και μάλιστα καμαρώνει γι' αυτό. Ο Ιερός Χρυσόστομος λέει: "Φοβερό πράγμα
είναι βεβαίως το να αμαρτάνει κανείς, αλλά πολύ χειρότερο είναι το να
υπερηφανεύεται για τις αμαρτίες του".
Όπως προαναφέραμε, οι αμαρτίες κάνουν
τη σχέση μας με το Θεό εχθρική. Έχθρα όμως με το Θεό σημαίνει οριστική
καταστροφή, απώλεια των πάντων.
Ποια είναι τώρα η αντίρροπη δύναμη, που
μπορεί να εξουδετερώσει την αμαρτία και να αποκαταστήσει τη σχέση μας με το
Θεό. Είναι η άφεση, η συγχώρηση των αμαρτιών. Γι' αυτό και ο Κύριος όταν βλέπει
τον παραλυτικό, το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να του συγχωρέσει τις αμαρτίες
του, "τέκνον αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου" (Μρκ. 2, 5). Συγχωρούνται
οι αμαρτίες, δηλαδή θεραπεύεται η ψυχή. Και σ' αυτή τη θεραπεία δίνει
μεγαλύτερη σημασία ο Χριστός, παρά στην θεραπεία του σώματος.
Τι χρειάζεται όμως για να συγχωρεθούν
οι αμαρτίες; Βασική προϋπόθεση η μετάνοια, που σημαίνει μεταβολή του νου.
Δηλαδή αλλαγή διαθέσεων, αποφάσεων και κατευθύνσεων στη ζωή μας.
Επανασχεδιασμός της πορείας μας ούτως ώστε να είναι σύμφωνος με την γραμμή του
Ευαγγελίου. Η μετάνοια αυτή πρέπει να είναι έμπρακτη. Πως τώρα γίνεται πράξη η
μετάνοια στο Χριστιανό τον Ορθόδοξο. Ο τρόπος είναι ένας και μοναδικός. Μας τον
υπέδειξε ο ίδιος ο Κύριος όταν "ενεφύσησε" στους μαθητές του λέγοντάς
τους: "Λάβετε Πνεύμα Άγιον˙ αν τινων αφήτε τας αμαρτίας αφίενται αυτοίς,
αν τινων κρατήτε κεκράτηνται" (Ιω. 20, 22-23). (Λάβετε Άγιο Πνεύμα. Σε
όποιους συγχωρείτε τις αμαρτίες θα τους είναι συγχωρεμένες˙ σε όποιους τις
κρατήσετε ασυγχώρητες, θα κρατηθούν έτσι). Αυτά τα λόγια του Κυρίου είναι τα
ιδρυτικά λόγια του μυστηρίου της ιεράς εξομολογήσεως.
Με την εξομολόγηση εξαγνίζεται η ψυχή,
καθαρίζεται, αγιάζεται. Λουτρό της ψυχής είναι η εξομολόγηση. Και όμως αποτελεί
ένα από τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, από τα υποχρεωτικά κιόλας, που οι
περισσότεροι Ορθόδοξοι Χριστιανοί το αποφεύγουμε με διάφορες προφάσεις.
Ξεχνούμε ότι με την εξομολόγηση συμφιλιωνόμαστε με τον Θεό. Πόσος αγώνας και τι
αγωνία υπάρχει για την υγεία και την καλή κατάσταση του σώματος και τι
αδιαφορία αντιστοίχως υπάρχει για την
υγεία και τη σωτηρία της ψυχής!
Εμείς
μπορούμε να το αγνοούμε, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι οι δύο αυτές υγείες η
σωματική και η ψυχική δεν είναι αλληλένδετες. Τι μας λέει ο υμνωδός στην
Παράκληση της Παναγίας μας: "από των πολλών μου αμαρτιών ασθενεί το σώμα,
ασθενεί μου και η ψυχή". Υποφέρει το σώμα επειδή το ίδιο υποφέρει και η
ψυχή. Όπως πας στο γιατρό για το σώμα, κατά παρόμοιο τρόπο πήγαινε και στον
πνευματικό, τον εξομολόγο για την ψυχή.
Αγαπητοί μου αδελφοί, αυτή η περίοδος
με την κατανυκτική ατμόσφαιρα που δημιουργεί η Αγία μας Εκκλησία, με τις
επιβλητικές ακολουθίες, τη νηστεία, την προετοιμασία και την προσμονή της
Αναστάσεως μας υποβοηθά να προσαρμοστούμε και στην ιδέα της γιατρειάς της ψυχής
μας. Ας το εκμεταλλευτούμε αυτό και ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να μπούμε
κάτω από το πετραχήλι του πνευματικού "εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν
την αιώνιον. Αμήν!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου