Γερασίμου Φραγκουλάκη
Αρχιμανδρίτη
"Ιδού
σοι Χαίρε κραυγάζομεν, λιμήν ημίν γενού θαλαττεύουσι καί ορμητήριον, εν τώ
πελάγει τών θλίψεων, καί τών σκανδάλων πάντων, τού πολεμήτορος". (Δες μας
που με δυνατή φωνή σου λέμε χαίρε. Γίνε λιμάνι σε μας που δερνόμαστε μέσα στη
θάλασσα των θλίψεων και όλων των σκανδάλων, με τα οποία μας πολεμά
ο εχθρός διάβολος).
Με θάλασσα μοιάζει η ζωή μας και
μάλιστα πολυκύμαντη, αφρισμένη και άγρια, μέσα στην οποία προσπαθούμε να
επιπλεύσουμε και να οδηγήσουμε με ασφάλεια το καράβι της ζωής μας.
Αυτή την εικόνα έχοντας κατά νου ο
υμνωδός, απευθύνεται προς την Παναγία μας και την παρακαλεί να γίνει λιμάνι
απάνεμο και ασφαλές για τον κάθε άνθρωπο. Να γίνει λιμάνι και ορμητήριο στο
πέλαγος των θλίψεων, με τις οποίες είναι ζυμωμένη η ζωή μας, από τη στιγμή που
θα αντικρίσουμε το φως της, μέχρι να σβηστεί αυτό μέσα στους σκοτεινούς τοίχους
του τάφου.
Αναρωτιόμαστε πολλές φορές γιατί να
έχει τόσες θλίψεις η σχετικά σύντομη ζωή μας. Ξεχνούμε μάλλον ότι είναι
ωφέλιμες και ότι έτσι ορίζει η λυτρωτική οικονομία του Θεού. "Διά πολλών
θλίψεων δει ημάς εισελθείν εις την βασιλείαν του Θεού."[1] (Για να μπούμε στη
Βασιλεία του Θεού πρέπει να περάσουμε μέσα από πολλές θλίψεις). Η θλίψη
"υπομονήν κατεργάζεται, η υπομονή δοκιμήν, η δοκιμή ελπίδα, η δε ελπίς ου
καταισχύνει."[2]
Η θλίψη λέει (οδηγεί στην υπομονή, η υπομονή στο δοκιμασμένο χαρακτήρα και ο
δοκιμασμένος χαρακτήρας στην ελπίδα. Και η ελπίδα τελικά δεν απογοητεύει).
Θα ήταν λογικό και φυσικό οι Χριστιανοί
αποδεχόμενοι το λόγο του Κυρίου, να μη φοβούμαστε τις θλίψεις, γιατί όπως μας
διαβεβαιώνει ο ίδιος, όποιος είναι μαζί του θα πρέπει να χαίρεται, διότι ο
ίδιος νίκησε τη μεγάλη θλίψη του κόσμου, "θαρσείτε μας λέει, εγώ νενίκηκα
τον κόσμο". Και η νίκη αυτή του Χριστού επί του κόσμου αν μη τι άλλο, θα
έπρεπε να μας γεμίζει ελπίδα. Όμως επειδή "ουκ έστιν ημίν η πάλη προς αίμα
και σάρκα, αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του
σκότους του αιώνος τούτου, προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις
επουρανίοις",[3]
(δεν έχουμε να παλέψουμε με ανθρώπους αλλά με αρχές και εξουσίες, δηλαδή με
τους κυρίαρχους του σκοτεινού τούτου κόσμου, τα πονηρά πνεύματα που βρίσκονται
ανάμεσα στη γη και στον ουρανό), γι' αυτό και ο αγώνας αυτός, η πάλη αυτή είναι
δύσκολη, κοπιαστική. Ό,τι κακό γίνεται σήμερα στον κόσμο, στοχεύει στο να μας
στερήσει την ελπίδα. Όλα παρουσιάζονται με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε όλοι μας να
σκεφτόμαστε πως δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας.
Κι έρχεται απόψε ο υμνωδός μέσα από τα
τροπάρια που ψάλλουμε στον Ακάθιστο Ύμνο στην Παναγία μας, να μας υπενθυμίσει
ότι έχουμε συμπαραστάτη, υπάρχει λιμάνι απάνεμο, ορμητήριο γαλήνιο όπου
μπορούμε να βρούμε καταφυγή, μπορούμε να προφυλαχτούμε. Είναι η μεγάλη, η
πελώρια αγκαλιά της Μητέρας Παναγίας μας. Βοηθός και σκεπαστής όλων μας ο
Κύριος και ταυτόχρονα σύμμαχός μας η Θεοτόκος, η Μητέρα του Θεού που είναι
προστάτης των πιστών. Σ' αυτήν απευθυνόμαστε απόψε όλοι εμείς τα πνευματικά της
παιδιά για να πάρουμε ενίσχυση και δύναμη στις παγίδες και στα σκάνδαλα που με
περίτεχνο τρόπο τοποθετεί ο μόνιμος εχθρός του ανθρώπου, ο εφευρέτης του
ψεύδους και της ανομίας, ο χαιρέκακος διάβολος.
Αστείρευτη πηγή πνευματικών δωρημάτων η
Παναγία μας, απέραντη η στοργή και η
αγάπη της πάναγνης Μητέρας του Θεού, προσφορά τέλεια και σωτήρια. Μη
διστάσουμε να σταθούμε μπροστά της και να την παρακαλέσουμε για ό, τι μας
απασχολεί. Ως άνθρωπος μας καταλαβαίνει, ως Μητέρα μας αγαπά, ως Θεοτόκος μας
βοηθά.
Ο κόσμος όλος υποφέρει, το βλέπουμε, το
ζούμε άλλωστε. Μαζί με όλους υποφέρουμε κι εμείς οι Ορθόδοξοι. Για ένα πράγμα
να είμαστε σίγουροι. Όσο κι αν καλυτερεύσουν τα πράγματα, όσο κι αν βελτιωθούν
οι οικονομικοί δείκτες, εμείς οι Ορθόδοξοι πάντα θα αισθανόμαστε ένα κενό να
κυριαρχεί μέσα μας. Αυτό οφείλεται στο ότι έχουμε εγκαταλείψει ιδανικά και
αξίες. Έχουμε στρέψει την πλάτη μας στο Θεό. Δεν υπολογίζουμε ούτε Θεό, ούτε
Παναγία, ούτε Αγίους. Έχουμε εγκαταλείψει ευλογημένες ενέργειες όπως η
προσευχή, η νηστεία, η Θεία Κοινωνία, ο εκκλησιασμός. Όλοι; ευτυχώς όχι όλοι.
Υπάρχουν κι εκείνοι οι οποίοι προσπαθούν να αντιστέκονται. Πρέπει να τους
ακολουθήσουμε και όλοι μαζί, να μετατρέψουμε αυτή την αντίσταση σε μια
πνευματική επανάσταση. Η Παναγία μας ήταν πάντα μπροστά στους αγώνες του Γένους
των Ορθοδόξων. Δεν θα μας αρνηθεί το ίδιο να κάνει και τώρα αρκεί να της το
ζητήσουμε. Μέχρι πότε θα παρακολουθούμε απαθείς το ξεχαρβάλωμα της κοινωνίας
μας, μέχρι που θα ανεχθούμε να υβρίζεται και να διώκεται η πίστη μας, ακόμα και
μέσα σε αυτή μας τη χώρα. Η Ορθοδοξία εκδιώκεται σήμερα περισσότερο στην Ελλάδα
που υποτίθεται ότι είναι χώρα Ορθόδοξη, παρά σε οποιαδήποτε άλλη χώρα. Ο
Χριστιανισμός καταπολεμείται μέσα στην υποτιθέμενη Χριστιανική Ευρώπη, όχι από
αλλόπιστους, αλλά από τους ίδιους τους Χριστιανούς.
Όσα τα "Χαίρε" που θα
ακουστούνε αυτό το διάστημα στους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου, τόσες να ευχηθούμε
να είναι οι ευλογίες της και οι ευεργεσίες της σε όλους μας. Ας την
παρακαλέσουμε να μας ενισχύσει στον αγώνα τον καλό και να μας αξιώσει στην
τέλεια νίκη.
Όλες τις ελπίδες μας σε σένα άσπιλε,
αμόλυντε , άφθορε, άχραντε, αγνή Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα εναποθέτουμε,
Μητέρα του Θεού και Μητέρα δική μας φύλαξέ μας κάτω από τη σκέπη σου. Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου