Γερασίμου Φραγκουλάκη
Αρχιμανδρίτη
Μέσα
από πολλά και αξιάκουστα πράγματα η σημερινή Ευαγγελική περικοπή αποδεικνύοντας
τη διπλή φύση του Κυρίου, την θεϊκή και την ανθρώπινη, προβάλλει και τη μεγάλη
φιλανθρωπία και συγκατάβασή του.
Μας
διηγείται ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ότι ο Κύριος σταματά στο πηγάδι του Ιακώβ για
να ξεκουραστεί διότι είναι "κεκοπιακός εκ της οδοιπορίας"[1],
(κουρασμένος από την πεζοπορία) και "ώρα ην ωσεί έκτη",[2]
δηλαδή μεσημέρι.
Ο
κόπος αυτός της πεζοπορίας φανερώνει ότι ο Κύριος μας είναι τέλειος άνθρωπος
και όπως κάθε άνθρωπος μετά από μακρά πεζοπορία κουράζεται. Πρέπει δε να
τονισθεί ότι η πεζοπορία αυτή γίνεται μέσα στο καταμεσήμερο, γιατί ο Ιησούς
Χριστός σε κάθε στιγμή, όπου κι αν βρισκόταν, πορευόταν προς οποιαδήποτε
κατεύθυνση ζητώντας τη σωτηρία των ανθρώπων, αποδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο
ότι ήταν και τέλειος Θεός, υλοποιώντας την αποστολή της σωτηρίας τους. Και όπως
ακούσαμε, έργο σωτηρίας επιτέλεσε και στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή. Η
συνάντησή του με τη Σαμαρείτιδα αποτέλεσε την αιτία της σωτηρίας της.
Ο
διάλογος που κάνει η Σαμαρείτιδα με τον Κύριο εμπεριέχει τα στοιχεία της
αγωνίας, της αναζήτησης της αλήθειας. Γι'
αυτό και όταν διαπιστώνει ότι μπροστά της έχει τον αναμενόμενο Μεσσία,
γίνεται απόστολος και κήρυκας της παρουσίας του. Αισθάνεται τη σωτηρία της και
θέλει να σωθούν και άλλοι δικοί της, οι συντοπίτες της. Επιδεικνύει αλληλεγγύη.
Δείχνει ζήλο πίστεως και προθυμία ψυχής.
Είχε
πάει στο πηγάδι για να αντλήσει νερό φυσικό, φθαρτό γήινο και ήπιε το
"ύδωρ της ζωής" που μόνο ο Χριστός μπορεί να δώσει. Και όπως οι
Απόστολοι όταν συναντήθηκαν με το Χριστό, άφησαν τα δίκτυα για να τον
ακολουθήσουν, έτσι και αυτή, αφήνει τη στάμνα της και τρέχει στην πόλη για να
μεταφέρει και στους άλλους το χαρμόσυνο μήνυμα, το ευαγγέλιο της σωτηρίας.
"Δεύτε ίδετε άνθρωπον, ος είπε μοι πάντα όσα εποίησα"[3],
(Ελάτε λέει να δείτε ένα άνθρωπο ο οποίος μου φανέρωσε όλα όσα έχω κάνει).
Παραμερίζει την ντροπή που φυσιολογικό ήταν να έχει και προβάλλει την
ταπείνωση. Η ίδια είχε πιστέψει στο Χριστό και παροτρύνει και τους άλλους να
πράξουν το ίδιο. Γι' αυτό και τους
παρακινεί με το δίλημμα μήπως αυτός είναι ο Χριστός. "Μήτι ούτος εστίν ο
Χριστός;"[4]
αναρωτιέται για να τους κινήσει περισσότερο την περιέργεια και να πάνε να διαπιστώσουν
οι ίδιοι αυτό που είχε διαπιστώσει και αυτή. Και πραγματικά αυτό έγινε.
"Εξήλθον ουν εκ της πόλεως, και ήρχοντο προς αυτόν."[5]
(Βγήκαν λέει, από την πόλη και πήγαν να συναντήσουν τον Ιησού).
Πόσο
μεγάλη αλήθεια αγαπητοί μου αδελφοί, είναι η αγάπη του Θεού! Χρησιμοποιεί όλους
τους τρόπους, εξαντλεί όλα τα μέσα προκειμένου να αποκαταστήσει την πεσμένη
φύση του ανθρώπου και να τη σώσει από τη φθορά και το θάνατο. Ο Θεός
"οικονόμησε", δηλαδή σχεδίασε και πραγματοποίησε τη σωτηρία του
ανθρώπου.
Πριν
από λίγο, στη Θεία Λειτουργία διαβάστηκε στην ευχή της Αναφοράς: "Συ εκ
του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγες, και παραπεσόντας ανέστησας πάλιν, και
ουκ απέστης πάντα ποιών, έως ημάς εις τον ουρανόν ανήγαγες και την βασιλείαν
σου εχαρίσω την μέλλουσαν".[6]
(Εσύ λέει -Θεέ- μας έφερες από την ανυπαρξία στη ζωή και όταν ξεπέσαμε μας
ανάστησες πάλι και δεν έπαψες να κάνεις τα πάντα, ώσπου μας ανέβασες στον
ουρανό και μας χάρισες τη μελλοντική βασιλεία σου).
Αγαπητοί
μου Χριστιανοί, στόχος, επιδίωξη και προορισμός μας μοναδικός θα πρέπει να
είναι η απόκτηση της Βασιλείας των Ουρανών, η κατάκτηση της Βασιλείας του Θεού.
Για να το πετύχουμε αυτό χρειάζεται να πιστέψουμε στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό,
να τον αγαπήσουμε, να τον ακολουθήσουμε, να τον μιμηθούμε.
Στη
Βασιλεία του Θεού μπαίνουν εκείνοι που με τη ζωή τους μιμήθηκαν τη ζωή του
Χριστού και έγιναν κατά χάρη όμοιοί του. Γι' αυτό ας παρακαλέσουμε το Χριστό με
τα λόγια του Αγίου Συμεών: "Μείνε Κύριε, όπως είπες, και σε μένα μέσα… Δώσε μου Εύσπλαχνε, τη δόξα
που σου έδωσε ο Πατήρ, για να γίνω όμοιός σου, κατά χάρη θεός, όπως όλοι οι
δούλοι σου, και να είμαι παντοτινά μαζί σου, τώρα και πάντοτε και στους
απέραντους αιώνες. Αμήν!"[7]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου