15/8/16

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016 ΣΤΟ ΑΝΝΟΒΕΡΟ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟ ΕΣΠΕΡΙΝΟ (Κυριακή 14.08.2016)






ΟΜΙΛΙΑ π. ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ

         Η εορτή της Κοιμήσεως της  Θεοτόκου  και της Μεταστάσεώς της στους ουρανούς ονομάζεται, όπως είναι γνωστό, και Πάσχα του καλοκαιριού. Όπως στο Πάσχα, που γιορτάσαμε πριν από μερικούς μήνες γίνεται αναφορά στη μετάβαση, στο πέρασμα από τα προσωρινά, τα επίγεια στα επουράνια, τα αιώνια, έτσι και τώρα η γιορτή της Παναγίας μας έρχεται να μας θυμίσει την πορεία της, αλλά και την πορεία του κάθε Χριστιανού προς το αιώνιο Πάσχα, την αιώνια Ανάσταση.
         Για την Κοίμηση της Θεοτόκου δεν υπάρχουν πληροφορίες από την Καινή Διαθήκη. Πληροφορίες έχουμε από τις διηγήσεις των Αγίων: Ιωάννου του Θεολόγου, Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, Μοδέστου Ιεροσολύμων, Ανδρέα Κρήτης, Γερμανού Κωνσταντινουπόλεως, Ιωάννου Δαμασκηνού κ.ά., που διασώζουν την παράδοση της Εκκλησίας μας γι’ αυτό το μεγάλο Θεομητορικό γεγονός.
         Όπως μας είναι γνωστό, ο Κύριος πάνω από τον Σταυρό ανάθεσε στον επιστήθιο φίλο και μαθητή του στον Ευαγγελιστή Ιωάννη την φροντίδα της Παναγίας Μητέρας του, την οποία και πήρε μαζί του στο σπίτι του όπου κατοικούσε με τον αδελφό του Ιάκωβο και την μητέρα του τη Σαλώμη, η οποία ήταν συγγενής της Θεοτόκου.
         Σύμφωνα λοιπόν με την παράδοση, πριν καλέσει κοντά του ο Χριστός την Μητέρα του της το γνώρισε με τον Αρχάγγελο Γαβριήλ, γνωστό της ιερό πρόσωπο από τον Ευαγγελισμό, ο οποίος μάλιστα μεταφέροντάς της το μήνυμα της Κοιμήσεώς της, της παρέδωσε και κλαδί φοίνικα, σύμβολο της αθανασίας.   Η Παναγία στο άκουσμα αυτής της είδησης ανέβηκε στο όρος των ελαιών για να προσευχηθεί, όπως συνήθιζε να κάνει. Ανεβαίνοντας συνέβη το παράδοξο, τα φυτά στο πέρασμα της έσκυβαν ωσάν να της απέδιδαν σεβασμό και τιμή. Μετά την προσευχή της επέστρεψε στο σπίτι το οποίο με την είσοδό της σείστηκε και αφού το σκούπισε όλο το σπίτι, προετοίμασε όλα τα απαραίτητα για την κοίμηση και την ταφή της κάλεσε συγγενείς και φίλους και τους το ανακοίνωσε. Με δάκρυα στα μάτια την παρακαλούσαν να μην τους εγκαταλείψει με την κοίμησή της κι εκείνη τους διαβεβαίωσε ότι όχι μόνον αυτούς αλλά ολόκληρο τον κόσμο θα σκέπει. Δύο χιτώνες που είχε τους έδωσε σε δύο χήρες οι οποίες ήταν γνωστές της και φρόντιζε να τις εφοδιάζει και με τα προς το ζην.
         Αφού έγιναν όλα αυτά, την τρίτη ημέρα ακούστηκε δυνατή βροντή και με νεφέλες μεταφέρθηκαν κοντά της όλοι οι Απόστολοι από τα διάφορα σημεία της οικουμένης όπου βρίσκονταν και μαζί με αυτούς και οι Ιεράρχες Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, ο Ιερόθεος και ο Τιμόθεος. Η Παναγία αφού νουθέτησε και παρηγόρησε όλους όσους βρίσκονταν κοντά της, ξάπλωσε στο νεκρικό κρεβάτι και αφού τακτοποίησε το σώμα της όπως ήθελε, παρέδωσε το πνεύμα της στα χέρια του Υιού και Θεού της, στην ηλικία των 59 ετών.
         Όλοι μαζί οδήγησαν την Παναγία σε μνήμα της Γεθσημανή. Κατά την εκφορά του ιερού σκηνώματός της συνέβησαν πολλά και παράδοξα. Αγγελικές φωνές ακούονταν να υμνούν την Πανάχραντο. Κάποιοι από τους Ιουδαίους προσπαθούσαν να ξεσηκώσουν τον κόσμο για να επιτεθεί στη νεκροπομπή. Όσοι το αποτόλμησαν, με θαυματουργικό τρόπο τυφλώθηκαν, κάποιος μάλιστα με το όνομα Ιεφωνίας προσπάθησε να ανατρέψει το νεκροκρέβατο και έμειναν τα χέρια του ξερά και παράλυτα πάνω σ’ αυτό και αφού μετανόησε και πίστεψε αποκαταστάθηκε και πάλι υγιής.
         Από την ταφή της Θεοτόκου, κατά Θεία Οικονομία, έλειπε ο Απόστολος Θωμάς, όπως είχε συμβεί και με την Ανάσταση του Χριστού.  Την Τρίτη ημέρα τον άρπαξε και αυτόν νεφέλη και τον μετέφερε στη Γεθσημανή. Ζήτησε να ανοίξουν τον τάφο για να προσκυνήσει και αυτός το πανάχραντο σώμα και τότε όλοι διαπίστωσαν την Μετάσταση της Παναγίας. Το πανάχραντο σώμα της έλειπε. Μέσα στον τάφο υπήρχε μόνο το σάβανό της.
         Ο Υιός της την πήρε κοντά του. Και από εκεί ψηλά που βρίσκεται υλοποιεί την υπόσχεσή της και σκέπει και φροντίζει όλα τα παιδιά της που προστρέχουν σε αυτήν και ζητούν την βοήθειά της. Έχει καταστεί Μεσίτρια, Πρέσβειρα και Προστάτιδα όλων των ανθρώπων που την επικαλούνται, όπως κι εμείς εδώ απόψε.
         Η προσευχή, η πρεσβεία και η μεσιτεία της να μας συνοδεύουν σε όλη τη ζωή μας. Γένοιτο!


Δεν υπάρχουν σχόλια: