Χριστουγεννιάτικο μήνυμα Οικουμενικού Πατριάρχη (Weihnachtsbotschaft des Ökumenischen Patriarchen + B A R T H O L O M A I O S)

 



+Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,
ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ
ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

"Χριστός γεννάται˙ δοξάσατε. Χριστός επί γης˙ υψώθητε."

Ας πανηγυρίσωμεν χαρμοσύνως την άφατον Θεού συγκατάβασιν. Οι Άγγελοι προηγούνται ψάλλοντες "δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία".

Επί της γης όμως βλέπομεν και βιούμεν πολέμους και απειλάς πολέμων. Και όμως δεν αναιρείται εκ τούτου η χαρμόσυνος α γ γ ε λ ι α. Η ε ι ρ η ν η, πράγματι ήλθεν επί της γης δια της καταλλαγής, εν τω προσώπω Ιησού Χριστού, του Θεού και των ανθρώπων. Αλλά, ατυχώς, δεν κατηλλάγημεν, παρά το άγιον θέλημά Του, οι άνθρωποι μεταξύ μας. Διακείμεθα εχθρικώς προς αλλήλους. Διακρινόμεθα δια φανατισμούς ως προς τας θρησκευτικάς και πολιτικάς μας πεποιθήσεις, δια πλεονεξίαν ως προς την απόκτησιν των αγαθών, δια επεκτατισμόν ως προς την άσκησιν της πολιτικής εξουσίας. Και ούτω συγκρουόμεθα προς τούς συνανθρώπους μας.

Ο πεφωτισμένος αυτοκράτωρ των Ρωμαίων Άγιος Κωνσταντίνος ο Μέγας, δια του Διατάγματος των Μεδιολάνων, του εκδοθέντος εν έτει 313 μετά Χριστόν, εθέσπισε την ελευθέραν άσκησιν της χριστιανικής πίστεως, παραλλήλως και την ελευθέραν άσκησιν πάσης άλλης θρησκείας. Δυστυχώς, μετά την πάροδον, έκτοτε, χιλίων επτακοσίων ακριβώς ετών, εξακολουθούν ασκούμενοι κατά τόπους θρησκευτικοί διωγμοί κατά χριστιανών η άλλων χριστιανικών μειονοτήτων.

Παραλλήλως, οι οικονομικοί ανταγωνισμοί εντείνονται παγκοσμίως και η επιδίωξις του προσκαίρου κέρδους προωθείται ως κεφαλαιώδης σκοπός. Αι θλιβεραί συνέπειαι της υπερσυγκεντρώσεως του πλούτου εις χείρας ολίγων και της οικονομικής εξαθλιώσεως μεγάλων ανθρωπίνων μαζών παραβλέπονται. Η δυσαναλογία αύτη, η οποία χαρακτηρίζεται παγκοσμίως ως ο ι κ ο ν ο μ ι κ η  κ ρ ι σ ι ς, είναι κατ  οὐσίαν απότοκος της η θ ι κ η ς  κ ρ ι σ ε ω ς. Εις την ηθικήν ταύτην κρίσιν, ατυχώς η ανθρωπότης δεν δίδει την πρέπουσαν σημασίαν. Προς δικαιολόγησιν της στάσεώς της επικαλείται την ελευθερίαν των συναλλαγών. Η ελευθερία όμως των συναλλαγών δεν επιτρέπει το έγκλημα. Και εγκληματική συμπεριφορά δεν είναι μόνον η περιγραφομένη εις τούς ποινικούς κώδικας. Είναι και εκείνη η οποία, αν και δεν προβλέπεται υπό των επιταγών των ποινικών νόμων, υφαρπάζει τον πλούτον των άλλων δια καταλλήλων μεθοδεύσεων. Εφ  ὅσον ο νόμος δεν επιβάλλεται, αι αντιδράσεις των θιγομένων πολιτών εκδηλούνται πολλάκις ανεξελέγκτως και προκαλούν διασάλευσιν της κοινωνικης ειρήνης.

Παρακολουθούντες, λοιπόν, από του Οικουμενικού ημών Πατριαρχείου, τα "σημεία των καιρών", κατά τα οποία "ακούονται" πανταχόθεν και βιούνται "πόλεμοι και ακαταστασίαι" και εγείρεται έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, σεισμοί τε μεγάλοι κατά τόπους και λιμοί και λοιμοί, φόβητρά τε και σημεία απ  οὐρανοῦ μεγάλα παρουσιάζονται (πρβλ. Λουκ. κα , 10-12), βιούντες δε εμπραγμάτως το Βασιλειανόν, ότι "της αγάπης εξαίρετα δύο ταύτα· το λυπείσθαι μεν και αγωνιάν εφ  οἷς βλάπτεται ο αγαπώμενος, χαίρειν δε και αγωνίζεσθαι υπέρ της ωφελείας αυτού·...ο δε μη ούτω συνδιατιθέμενος φανερός εστι μη αγαπών τον αδελφόν" (Μ. Βασιλείου, Όροι κατ  ἐπιτομήν, P.G. 31, 1200Α), κηρύττομεν από της Ιεράς ταύτης Καθέδρας του Κεντρου της Ορθοδοξίας το επί θύραις νέον Έτος ως Ε τ ο ς  Π α ν α ν θ ρ ω π ι ν η ς  Α λ λ η λ ε γ γ υ η ς.

Ελπίζομεν ότι ούτω θα ευαισθητοποιήσωμεν αρκετάς καρδίας των μελών της ανθρωπότητος επί του προβλήματος της μεγάλης και εκτεταμένης πτωχείας και επί της ανάγκης λήψεως μέτρων, προς ανακούφισιν των πεινώντων και δυστυχούντων. 

Ζητούμεν, ως πνευματικός εκκλησιαστικός ηγέτης, την σύμπραξιν όλων των καλής θελήσεως προσώπων και Κυβερνήσεων δια την πραγματοποίησιν επί της γης της του Κυρίου ε ι ρ η ν η ς. Της ειρήνης, την οποίαν επηγγέλθησαν οι Άγγελοι και έφερε το βρέφος Ιησούς. Επιθυμούντες την αληθή ειρήνην ταύτην, την πάντα νουν υπερέχουσαν, οφείλομεν να την επιδιώκωμεν εμπράκτως, μη αδιαφορούντες δια τας αδυναμίας, πνευματικάς και υλικάς, του συνανθρώπου, υπέρ του οποίου Χριστός κατήλθεν εις τον κόσμον.

Η αγάπη και η ειρήνη είναι γνωρίσματα των Μαθητών και Αποστόλων του Κυρίου και παντός Χριστιανού. Όθεν, προτρεπόμεθα εαυτούς και αλλήλους, όπως κατά το  Ε τ ο ς τούτο της Π α ν α ν θ ρ ω π ι ν η ς  Α λ λ η λ ε γ γ υ η ς  καταβάλλωμεν ως άτομα και ως λαοί, συνειδητάς προσπαθείας δια την άμβλυνσιν των απανθρώπων συνεπειών των μεγάλων ανισοτήτων και δια την αναγνώρισιν υπό πάντων του δικαιώματος των ασθενεστέρων προς απόλαυσιν των απαραιτήτων δια την ζωήν του ανθρώπου αγαθών.

Τοιουτοτρόπως θα ίδωμεν πραγματοποιουμένην εν τω μέτρω του ανθρωπίνως εφικτού και επί της γης την ειρήνην.

Προσκυνούντες μεθ  ἁπάσης της αισθητής και της νοητής κτίσεως την εκ Παρθένου επί γης ενδημίαν του Υιού και Λόγου του Θεού και κλίνοντες γόνυ ενώπιον του Βρέφους ᾽Ιησούς, του φωτισμού και σωτήρος μας, του υπερασπιστού της ζωής μας, διερωτώμεθα αληθώς μετά του Ψαλμωδού τίνα φοβηθησόμεθα η από τίνος δειλιάσωμεν (πρβλ. Ψαλμ. 26) οι χριστιανοί, εφ  ὅσον "ετέχθη ημίν σήμερον Σωτήρ" (πρβλ. Λουκ. β  11), "ο Κυριος των δυνάμεων και βασιλεύς της δόξης" (πρβλ. Ψαλμ. 23);

Ευχόμεθα και προσευχόμεθα εκτενώς και ολοκαρδίως όπως το ανατέλλον έτος 2013 καταστή δια πάντας έτος πανανθρωπίνης αλληλεγγύης, ελευθερίας, καταλλαγής, ευδοκίας, ειρήνης και ευφροσύνης και όπως ο εν Σπηλαίω τεχθείς προαιώνιος Λογος του Πατρός, ο ενώσας τούς αγγέλους και τούς ανθρώπους εν ενί τάγματι και ποιήσας ειρήνην επί της γης, χαρίζη εις πάντας υπομονήν, ελπίδα και δύναμιν και ευλογή τον κόσμον δια των θείων δωρεών της αγάπης Αυτού. Αμήν.

Φανάριον, Χριστούγεννα ,βιβ´

+ Ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος

διάπυρος προς Θεόν ευχέτης πάντων υμών


Weihnachtsbotschaft des Ökumenischen Patriarchen
+  B A R T H O L O M A I O S
durch Gottes Erbarmen Erzbischof von Konstantinopel, dem Neuen Rom,
und Ökumenischer Patriarch
allem Volk der Kirche Gnade, Friede und Erbarmen
von Christus, unserem in Bethlehem geborenen Erlöser

„Christus wird geboren, verherrlicht Ihn.
Christus auf Erden, laßt euch erhöhen.“
Lasst uns voller Freude die unsagbare Herabkunft Gottes feiern. Bei dieser Feier gehen uns die Engel voran mit dem Lobpreis: „Ehre sei Gott in den Höhen und Friede auf Erden, bei den Menschen Wohlgefallen.“
Zwar sehen und erleben wir auf der Erde Kriege und Kriegsdrohungen. Doch darum wird die freudige Botschaft nicht etwa aufgehoben. Durch die in Jesus Christus geschehene Versöhnung Gottes mit den Menschen ist in der Tat der Friede auf die Erde gekommen. Jedoch haben wir Menschen uns trotz seines heiligen Willens, unglücklicherweise, nicht miteinander versöhnen lassen. Wir bleiben einander feindlich gesonnen. Hinsichtlich unserer religiösen und politischen Überzeugungen zeichnen wir uns aus durch Fanatismus, hinsichtlich des Erwerbs von Gütern durch Geiz, hinsichtlich der Ausübung politischer Gewalt durch Expansionismus. Und so geraten wir in Konflikte mit unseren Mitmenschen.
Der erleuchtete heilige römische Kaiser Konstantin d. Gr. hat durch sein im Jahr 313 erlassenes Edikt von Mailand verfügt, dass die Christen - ebenso wie die Gläubigen aller anderen Religionen - ihre Religion frei ausüben dürfen. Leider gibt es auch nach den seitdem vergangenen 1700 Jahren weiterhin örtlich begrenzte religiös motivierte Verfolgungen von Christen oder anderen Minderheiten.
Gleichzeitig erfasst der wirtschaftliche Konkurrenzkampf die ganze Welt und das Streben nach kurzfristigem Gewinn wird zum Hauptzweck. Die traurigen Folgen der Konzentration des Reichtums in den Händen weniger und der wirtschaftlichen Verelendung weiter Teile der Weltbevölkerung werden nicht berücksichtigt. Dieses Ungleichgewicht, weltweit als ökonomische Krise bezeichnet, ist in Wahrheit die Konsequenz einer moralischen Krise. Dieser moralischen Krise schenkt die Menschheit leider nicht die gebührende Aufmerksamkeit. Zur Rechtfertigung dieser Haltung beruft sie sich auf die Freiheit des Handels. Doch diese Freiheit rechtfertigt nicht das Verbrechen. Und Verbrechen ist nicht nur das, was als solches im Strafgesetzbuch bezeichnet wird. Es ist auch jede – wenn auch strafrechtlich nicht relevante – Handlung, die mittels entsprechender Machenschaften andere unbemerkt ihres Reichtums beraubt. Da hier kein Gesetz zur Anwendung kommt, agieren die Betreffenden oft unkontrolliert und erschüttern so den gesellschaftlichen Frieden.
Wir beobachten von unserem Ökumenischen Patriarchat aus „die Zeichen der Zeit“, dass allenthalben „Kriege und Unruhen“ vernommen und erlitten werden, dass sich Volk gegen Volk und Reich gegen Reich erhebt, dass es gewaltige Erdbeben und an vielen Orten Seuchen und Hungersnöte gibt, schreckliche Dinge geschehen und man am Himmel gewaltige Zeichen sieht (vgl. Lk 21,10ff.). Wir erfahren real, was der hl. Basilius von den zwei Formen der Liebe schreibt: „Einerseits empfindet sie Trauer und Betroffenheit, weil sie sieht, dass der Geliebte Schaden erleidet; andererseits freut sie sich und setzt sich ein zu seinem Nutzen … Wer nicht so gesonnen ist, der liebt offensichtlich seinen Bruder nicht.“ (Basilius d. Gr., Kurzgefasste Vorschriften, MPG 31,1200A) Deshalb proklamieren wir von diesem heiligen Sitz und Zentrum der Orthodoxie aus das bevorstehende neue Jahr als Jahr der Solidarität aller Menschen.   
Wir hoffen, auf diese Weise hinreichend viele Herzen für dieses Problem der großen und weit verbreiteten Armut zu erreichen, damit sie die notwendigen Maßnahmen ergreifen, die Not der Hungernden und Benachteiligten zu lindern.
In unserer Eigenschaft als geistlicher Vater und kirchlicher Führer rufen wir alle Menschen guten Willens und alle Regierungen dazu auf, zusammenzuarbeiten, um den Frieden des Herrn auf Erden zu verwirklichen. Wir meinen den Frieden, den die Engel verkündet haben und den das Kind Jesus uns gebracht hat. Die Sehnsucht nach diesem wahren Frieden, der alles Begreifen übersteigt, verpflichtet uns, ihn durch Taten zu erstreben, indem wir uns der geistlichen und der materiellen Ohnmacht des Mitmenschen, für den Christus in diese Welt herabgekommen ist, annehmen.
Liebe und Frieden sind Kennzeichen der Jünger und Apostel des Herrn und jedes Christen. Darum rufen wir uns selbst und einander dazu auf, uns -persönlich und als Völker - in diesem Jahr der Solidarität aller Menschen bewusst alles zu tun, die unmenschlichen Folgen des großen Ungleichgewichts zu lindern und uns dafür einzusetzen, dass das Recht der Schwächeren auf die ungehinderte Inanspruchnahme der für das menschliche Leben unumgänglich notwendigen Güter von allen anerkannt werde.
Auf diese Weise werden wir sehen, wie der Friede auch auf Erden im Rahmen des dem Menschen Erreichbaren Wirklichkeit wird.
Indem wir mit der ganzen materiellen und geistigen Schöpfung den Hervorgang des Sohnes und Wortes Gottes aus der Jungfrau verehren und vor dem Kind Jesus, unserem Licht und Heil, dem Beschützer unseres Lebens, die Knie beugen, fragen wir uns zugleich mit dem Sänger der Psalmen: Vor wem sollten wir uns fürchten? – oder: Vor wem sollte es uns ängsten? (vgl. Psalm 26,1 LXX); denn als Christen wissen wir, dass uns „heute der Heiland geboren wurde“ (Lk 2,11), „der Herr der Mächte und König der Herrlichkeit“ (Psalm 23,10 LXX).
Wir bitten und beten inständig und aus ganzem Herzen, das bevorstehende Jahr sei für alle ein Jahr der Solidarität aller Menschen, der Freiheit, der Versöhnung, des Wohlgefallens, des Friedens und der Freude. Das in der Höhle geborene vorewige Wort des Vaters, das Engel und Menschen miteinander vereint und den Frieden auf die Erde gebracht hat, schenke allen Geduld, Hoffnung und Kraft und segne die Welt durch die göttlichen Gaben seiner Liebe. Amen.
 

Phanar, Weihnachten 2012
+ Bartholomaios von Konstantinopel,
euer aller inständiger Fürbitter bei Gott