Χριστουγεννιάτικο μήνυμα Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Γερμανίας

Πως εξείπω το μέγα μυστήριον; ...ράον σιωπή»

(Πως να διηγηθώ το μεγάλο μυστήριο; ...πιο εύκολη η σιωπή)

(ύμνοι Χριστουγέννων)

Αγαπητοί μου Χριστιανοί Ορθόδοξοι της Γερμανίας!

„Stille Nacht! Heilige Nacht!“ - «Σιωπηλή νύχτα! Άγια νύχτα!». Μ᾽ αυτές τις λέξεις ξεκινά ίσως το πιο γνωστό χριστουγεννιάτικο τραγούδι του γερμανόφωνου χώρου, που εν τω μεταξύ τραγουδιέται μεταφρασμένο στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου. Δεν είναι τυχαίο, όμως, ότι και ύμνοι και κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας μας, αιώνες τώρα, προβάλλουν τη σιωπή, ως τρόπο για να προσεγγίσουμε τη Γέννηση του Χριστού, που σήμερα γιορτάζουμε.

Ο Θεός γίνεται άνθρωπος και το ερώτημα είναι απλό: μπορεί να υπάρξει άλλος τρόπος, από το δέος και τη σιγή, για να προσεγγίσουμε αυτό το γεγονός; Η Γέννηση του Ιησού Χριστού παραμένει το κατ᾽ εξοχήν μυστήριο, έκφραση της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο. Η γέννηση αυτή γίνεται χωρίς θορυβώδη προβολή, στα πλαίσια μιας απογραφής, σ᾽ ένα τόπο άσημο. Πέρασε και περνάει απαρατήρητη από την πλειοψηφία των ανθρώπων, που προτιμούν το θέαμα παρά το θαύμα. Ο ύμνος των αγγέλων χάνεται μέσα στο θόρυβο μιας βιαστικής πολυπραγμοσύνης. Είμαστε διαρκώς σε μια ταραχώδη κίνηση για να προλάβουμε χίλια-δυό πράγματα και σχέδια, σ᾽ ένα περιβάλλον που ενδιαφέρεται κυρίως για την αύξηση της κατανάλωσής μας, η οποία, όχι σπάνια, επιφέρει το άδειασμα της ψυχής μας. Έτσι δεν στεκόμαστε ούτε λεπτό ν᾽ ακούσουμε το «Χριστός γεννάται σήμερον», που είναι ο,τι συγκλονιστικότερο ακούστηκε ποτέ και το μόνο που μπορεί να δώσει νόημα στην ύπαρξή μας, να αφαιρέσει τη σκληρότητά της και να της ανοίξει πρωτόγνωρους ορίζοντες ομορφιάς.

Τι σημαίνει, όμως, αυτό πρακτικά; Είναι γνωστό ότι η αγάπη δεν υπόκειται σε επιστημονικό έλεγχο η ανάλυση, δεν επιβάλλεται και δεν πουλιέται πουθενά. Δεν αποδεικνύεται, αλλά ψηλαφείται. Την αγάπη τη δεχόμαστε η την προσφέρουμε δωρεάν και αυτονόητα, γιατί μόνο τότε αξίζει να λεγόμαστε και μόνο τότε είμαστε άνθρωποι. Μάλιστα, τις περισσότερες φορές, η δύναμή της δεν κρύβεται πίσω από πολλά λόγια η θεαματικές πράξεις, αλλ᾽ αντίθετα πίσω από την απλότητα αυθεντικών μικρών πραγμάτων, όπως ένα καρδιακό χαμόγελο, το σφίξιμο ενός χεριού, η διακριτική συμμετοχή στη χαρά η τη λύπη του άλλου, η μυστική προσευχή γι᾽ αυτόν και η αθόρυβη βοήθεια στην ανάγκη του.

Παραμένει, ωστόσο, ένα ερώτημα: Που θα βρούμε τη δύναμη να μοιάσουμε του Θεού μας και ν᾽ αγαπάμε; Η απάντηση βρίσκεται σε μία δική μας επιλογή: Θα Τον αφήσουμε να γεννηθεί μέσα μας η θα τον εγκαταλείψουμε ζωγραφισμένο στη χάρτινη φάτνη των χριστουγεννιάτικων στολιδιών του σπιτιού μας; Όταν ο Θεός γεννιέται στην καρδιά μας, δεχόμενοι να δρα μέσα μας η χάρη Του, ζούμε την καλή αλλοίωση - αλλάζουμε. Δεν στρεφόμαστε αποκλειστικά γύρω από τον εαυτό μας και τα δικαιώματά του. Νιώθουμε, τότε, πως ο δρόμος για την περίφημη αυτοπραγμάτωσή μας είναι χίμαιρα κι ότι η ζωή δεν μπορεί να είναι ένας εγωιστικός μονόδρομος, αλλά ένα σταυροδρόμι, που ενώνει τα όνειρα και τις αγωνίες μας μ᾽ αυτά των συνοδοιπόρων συνανθρώπων μας. Η ευτυχία μας μετριέται, τελικά, από την ποιότητα των σχέσεών μας με όσους είναι δίπλα μας και με τα όσα είμαστε έτοιμοι να μοιραστούμε μαζί τους.

Σας καλώ όλους να σταθούμε σήμερα με θαυμασμό και νηφάλια σιωπή μπροστά στη Γέννηση του Θεού της αγάπης. Να Του δώσουμε την ευκαιρία να μας ειρηνεύει, να μας δυναμώνει και να γεννάει μέσα μας εμπνεύσεις για περισσότερες, σιωπηλές αλλά γενναίες, δράσεις αγάπης. Μ᾽ αυτόν τον τρόπο θα γιορτάσουμε πραγματικά Χριστούγεννα. Κι αυτό όχι μόνο την 25η Δεκεμβρίου, αλλά όλες τις μέρες της ζωής μας. Το εύχομαι πατρικά σε όλους μας!

Βόννη, Χριστούγεννα 2012

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ο Γερμανίας Αυγουστίνος