Γερασίμου Φραγκουλάκη
Αρχιμανδρίτη
Κατά την Πεντηκοστή εγκαθίσταται το Άγιο Πνεύμα στην Εκκλησία και με την
συνεχή παρουσία του την καθιστά όχι ένα απλό θεσμό, αλλά ως αδιάκοπη κοινωνία
του Αγίου Πνεύματος.
Με
τον όρο εκκλησία γενικώς εννοούμε κοινωνία, συγκέντρωση, συνάθροιση ανθρώπων
για ορισμένους σκοπούς και με την χριστιανική έννοια, εκκλησία είναι η
συνάθροιση η συγκέντρωση εκείνων που πιστεύουν στο Χριστό.
Εκκλησία
είναι ο λαός του Θεού, το σώμα του Χριστού που ως στρατευομένη εκκλησία ζει ή
εδώ κάτω στη γη στρατευόμενο κατά της αμαρτίας ή ως θριαμβεύουσα εκκλησία ζει
θριαμβευτικά στον ουρανό και απολαμβάνει τη νίκη και το θρίαμβο της πίστεως.
Δεν είναι λογικό επομένως να λένε κάποιοι
ότι πιστεύουν στο Χριστό και να μην πιστεύουν στην Εκκλησία, να μην αποδέχονται
το σκοπό της ύπαρξής της.
Ο κυριότερος σκοπός της Εκκλησίας είναι η
σωτηρία των ανθρώπων.
"Δεν
μπορεί να έχει κάποιος τον Θεό Πατέρα,
αν δεν έχει την Εκκλησία Μητέρα", "όπου η Εκκλησία, εκεί και το
Πνεύμα του Θεού, και όπου το Πνεύμα του Θεού, εκεί η Εκκλησία και η Χάρη του Κυρίου"
λέει ο άγιος Ειρηναίος, επίσκοπος Λουγδούνου.[1] Γι'
αυτό και δεν πρέπει να λέγεται, όχι ότι εκτός Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία,
αλλά να τονίζεται πως "μέσα στην Εκκλησία υπάρχει απόλυτη βεβαιότητα περί
σωτηρίας".[2]
Η Εκκλησία του Θεού είναι πνευματικό
πανηγύρι, αποτελεί ιατρείο των ψυχών. Λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος πως,
όπως όταν γυρίζουμε από πανηγύρι είμαστε χαρούμενοι και φορτωμένοι με τα
πράγματα που αγοράσαμε από αυτό, έτσι πρέπει να αισθανόμαστε και όταν
επιστρέφουμε από το ναό στο σπίτι μας. Η συγκέντρωσή μας στην Εκκλησία δεν
είναι μια απλή κοινωνική συνάντηση, αλλά μια ευκαιρία σωτηρίας.
Τα μυστήρια τα οποία τελεσιουργούνται
στην Εκκλησία είναι τα φάρμακα της ψυχής. Όπως στα νοσοκομεία, στην Εκκλησία είναι
λογικό κανείς να συναντήσει ανθρώπους ασθενείς, όπως επίσης είναι λογικό να
συναντήσει, να βρει και την ίαση.
Να τονίσουμε για άλλη μια φορά πως,
Εκκλησία δεν είναι μόνο ο κλήρος, το ιερατείο. Εκκλησία είναι κλήρος και λαός
μαζί. Επομένως όλες οι ανθρώπινες παθογένειες συναντιόνται και στην Εκκλησία.
Οι ανθρώπινες ατέλειες και τα ανθρώπινα πάθη
είναι λογικό να βρίσκονται και μέσα στην Εκκλησία, γιατί τα μέλη της
είναι άνθρωποι. Αντί να δείχνεις τα άσχημα της Εκκλησίας κοίτα να διορθώσεις το
κομμάτι της εκείνο που καταλαμβάνεις εσύ. Ο όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης έλεγε:
"Αν θέλεις να διορθώσεις την Εκκλησία, διόρθωσε τον εαυτό σου και με αυτό
τον τρόπο ένα κομμάτι της το έχεις κιόλας διορθώσει". Καλό θα ήταν όλοι
εμείς, τα μέλη της Εκκλησίας να αποτελούσαμε καλό και φωτεινό παράδειγμα για
τους άλλους, δεν είναι όμως σωστό να φορτώνουμε τις αδυναμίες και τα λάθη μας
στο κακό παράδειγμα των άλλων και ιδιαιτέρως των κληρικών. Δεν είναι δυνατόν
από ξινισμένο ζυμάρι να κόψει κάποιος κομμάτι και να μην είναι και αυτό
ξινισμένο. Ό, τι έχουμε αυτό δίδουμε στην κοινωνία. Αν επομένως διορθώσουμε
τους εαυτούς μας, τότε υπάρχει ελπίδα να έχουμε όχι μόνο καλούς κληρικούς, αλλά
ολόκληρη την κοινωνία καλή. Μη λέμε ότι έτσι που έχουν καταντήσει τα πράγματα
δεν υπάρχει γιατρειά, δεν υπάρχει σωτηρία. Όλα διορθώνονται με την Χάρη του
Παναγίου Πνεύματος, το οποίο την ημέρα της Πεντηκοστής κατέβηκε στη γη και από
τότε παραμένει μέσα στην Εκκλησία και παρέχει τις Χάριτες και τις Δωρεές του.
Μπορούμε όλοι να απολαύσουμε τα αγαθά του Αγίου Πνεύματος, μόνο μέσα στην
Εκκλησία. Μην περιμένει κανένας να πιει νερό, όσο βρίσκεται μακριά από την
πηγή.
"Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το
Άγιον". Μη μένουμε αδιάφοροι στις προσφορές του. Μακάρι η φετινή
Πεντηκοστή να αποτελέσει για όλους την απαρχή της αποδοχής των δωρεών του Αγίου
Πνεύματος, για την καλυτέρευση της ζωής μας και την σωτηρία της ψυχής μας.
Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου