Γερασίμου Φραγκουλάκη
Αρχιμανδρίτη
Ο Άγιος Γεράσιμος κατά την παράδοση γεννήθηκε το 1506,
στα Τρίκαλα της Κορινθίας. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Γεώργιος. Ο πατέρας του
Δημήτριος Νοταράς ανήκε στην βυζαντινή αριστοκρατία. Η μητέρα του ονομαζόταν
Καλή. Ο Άγιος Γεράσιμος μεγάλωσε όπως τα αρχοντόπουλα της εποχής. Στην ηλικία
των είκοσι χρόνων αποφάσισε να πάει στην Ζάκυνθο προκειμένου να σπουδάσει. Όμως
η αφοσίωσή του στην Ορθοδοξία τον οδήγησε να εγκαταλείψει την Ζάκυνθο και να
ξεκινήσει μια προσκυνηματική περιοδεία στα θρησκευτικά κέντρα της εποχής του.
Πρώτος του σταθμός υπήρξε η Κωνσταντινούπολη και το Οικουμενικό Πατριαρχείο,
απ' όπου πήρε την Πατριαρχική ευλογία και κατευθύνθηκε στο Περιβόλι της
Παναγίας, στο Άγιον Όρος, όπου εκάρη μοναχός. Δεν είναι γνωστό σε ποια Μονή, αν
και τα περισσότερα στοιχεία δείχνουν ότι μοναχός έγινε στην Μονή Ιβήρων και
ασκήτεψε στο κελί του Αγίου Βασιλείου στην περιοχή της Καψάλας. Μετά από μακρά
παραμονή στο Άγιον Όρος φεύγει για τους Αγίους Τόπους και επισκέπτεται στη
συνέχεια τη Συρία, τη Δαμασκό, το Σινά, την Αντιόχεια, την Αλεξάνδρεια και την
έρημο της Θηβαΐδας.
Σημαντική
στιγμή της ζωής του ήταν όταν στα Ιεροσόλυμα ο Πατριάρχης εκτιμώντας την
προσωπικότητά του, τον κρατάει κοντά του και του αναθέτει το πολύ τιμητικό
διακόνημα του κανδηλανάπτη του Παναγίου Τάφου. Στα Ιεροσόλυμα ο Άγιος Γεράσιμος
χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος, από τον Πατριάρχη Γερμανό. Από τα
Ιεροσόλυμα ταξίδεψε στην Κρήτη, όπου έμεινε για δύο χρόνια και μετά από ταξίδια
είκοσι χρόνων επιστρέφει στη Ζάκυνθο και ασκητεύει σε μια σπηλιά στον Άγιο
Νικόλα Γερακαρίου, όπου μέχρι σήμερα οι Ζακυνθινοί την ονομάζουν σπηλιά του
Αγίου Γερασίμου. Την εποχή αυτή γεννήθηκε στη Ζάκυνθο ο Άγιος Διονύσιος και
κάποια παράδοση αναφέρει ότι τον βάπτισε ο Άγιος Γεράσιμος.
Η
φήμη του Αγίου έγινε γνωστή σε όλη τη Ζάκυνθο και επιθυμώντας περισσότερη
ησυχία, ο Άγιος αποφασίζει να πάει στην Κεφαλονιά. Εκεί ασκητεύει σε μια σπηλιά
κοντά στο Αργοστόλι για έξι περίπου χρόνια. Μεταφέρεται στην συνέχεια στην
περιοχή των Ομαλών, στους πρόποδες του Αίνου για να ιδρύσει μοναστήρι. Στην
περιοχή υπήρχε ένα ερημοκλήσι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου το οποίο το 1561, παραχώρησε στον Άγιο Γεράσιμο μαζί με
τα γύρω κτήματα, ο ιερέας της περιοχής Γεώργιος Βάλσαμος. Με την άδεια του
Επισκόπου του νησιού Παχωμίου, ο Άγιος ίδρυσε γυναικείο μοναστήρι με το όνομα
Νέα Ιερουσαλήμ, το οποίο μετά από αίτησή του τέθηκε υπό την υψηλή προστασία του
Οικουμενικού Πατριαρχείου. Η φήμη του Αγίου είχε εξαπλωθεί παντού και πλήθη
κόσμου τον επισκεπτόταν για να ακούσουν τη διδασκαλία του. Δεκαεννιά χρόνια
αφότου εγκαταστάθηκε στα Ομαλά ο Άγιος Γεράσιμος κοιμήθηκε στις 15 Αυγούστου
1579. Πριν κοιμηθεί είχε καλέσει κοντά του τα πνευματικά του παιδιά τους μοναχούς
Ιωαννίκιο και Γερμανό και την ηγουμένη Λαυρεντία. Λίγο πριν πετάξει στην
αιωνιότητα τους άφησε ως παρακαταθήκη τη φράση "Τεκνία ειρηνεύετε εν
εαυτοίς και μη τα υψηλά φρονείτε". Την εξόδιο ακολουθία του τέλεσε ο
Επίσκοπος Κεφαλληνίας Φιλόθεος ο Λοβέρδος και η ταφή του έγινε μέσα στο νότιο τοίχο του ναού.
Δύο χρόνια αργότερα, στις 20 Οκτωβρίου 1581 ο έξαρχος του Πατριαρχείου
Κωνσταντινουπόλεως έκανε ανακομιδή του λειψάνου του, το οποίο βρέθηκε ακέραιο. Αυτή
την ημέρα ορίστηκε να τιμάτε η μνήμη του, επειδή η κοίμησή του συνέπεσε με την
γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Γιορτάζεται επίσης η κοίμησή του, η οποία
μεταφέρθηκε κατά μία ημέρα, στις 16 Αυγούστου. Η κατάταξη του Αγίου Γερασίμου
στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας μας, έγινε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον
Ιούλιο του 1622. Τα θαύματα που αποδίδονται στον Άγιο Γεράσιμο είναι πάρα
πολλά. Ιδιαίτερη θέση σε αυτά έχουν οι θεραπείες δαιμονιζομένων και ψυχικά
ασθενών.
Στην
Ευαγγελική περικοπή που διαβάζεται στη μνήμη του Αγίου Γερασίμου ακούμε:
"Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω
υμάς".[1]
(Ελάτε, λέει ο Χριστός, κοντά μου όλοι
όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι κι εγώ θα σας ξεκουράσω).
Το
ίδιο ακριβώς έκανε και συνεχίζει να κάνει ο Άγιος Γεράσιμος. Βοηθά μάλιστα
ιδιαιτέρως αυτούς που καμιά επιστήμη δεν μπορεί να τους βοηθήσει, πολύ δε
περισσότερο να τους θεραπεύσει, αυτούς που πάσχουν από τα δαιμόνια.
Η
κοινωνία μας μαστίζεται και σήμερα από τα δαιμόνια και ας μην θέλουμε να το
ομολογήσουμε. Οι ηθικές εκτροπές και οι εγκληματικές φρικαλεότητες που
χαρακτηρίζουν την εποχή μας, βεβαιώνουν την δαιμονοποίηση της ζωής του
σύγχρονου ανθρώπου, ο οποίος παρότι δουλεύει στον δαίμονα, αρνείται την ύπαρξη
του.[2]
Αν
μπορεί να μας βοηθά ο Άγιος Γεράσιμος, αυτό οφείλεται στο ότι έμαθε πολύ καλά
την επιστήμη της προσευχής και την άσκησε με τρόπο υποδειγματικό.
Ας
τον παρακαλέσουμε λοιπόν, με την ευκαιρία της γιορτής του, να μας βοηθήσει κι
εμάς να αξιωθούμε της ίδιας τέχνης, της ίδιας επιστήμης, της προσευχής προς τον
Λυτήρα όλων των προβλημάτων της ζωής, τον Σωτήρα των ψυχών και των σωμάτων, τον
Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου