Γερασίμου Φραγκουλάκη
Αρχιμανδρίτη
Ο Άγιος Κυπριανός ήταν
πλούσιος, ευγενής, φιλόσοφος από την Καρχηδόνα της Λιβύης. Έζησε στα χρόνια του
Δεκίου (249-251 μ.Χ.) και εξασκούσε την μαγική τέχνη στην Αντιόχεια. Κάποτε
ένας ειδωλολάτρης ο Αγλαΐδας, ερωτεύτηκε μια Χριστιανή την Ιούστα. Επειδή όμως
αυτή δεν ανταποκρινόταν στον έρωτά του κατέφυγε στο διάσημο μάγο Κυπριανό. Όσο
όμως κι αν προσπάθησε ο Κυπριανός δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Βλέποντας αυτή
την ήττα της τέχνης του, έκαψε τα μαγικά του βιβλία μπροστά στον επίσκοπο της
περιοχής Άνθιμο και ζήτησε να βαπτισθεί και να γίνει ιερέας.
Πράγματι βαπτίσθηκε,
χειροτονήθηκε σε όλους τους βαθμούς της ιεροσύνης και εκλέχθηκε επίσκοπος
Καρχηδόνος. Την Ιούστα την χειροτόνησε διακόνισσα μετονομάζοντάς την Ιουστίνη.
Κυνηγήθηκε από τον Δέκιο κι
εξορίσθηκε στην Αντιόχεια και αργότερα στην Νικομήδεια, όπου μαρτύρησε από τον
Κλαύδιο με αποκεφαλισμό. Το ίδιο συνέβη και με την Ιουστίνη. Τα λείψανα τους
παρέλαβαν ευλαβείς Χριστιανοί και τα
μετέφεραν στην Ρώμη όπου και τα έθαψαν.
Ο Κυπριανός όχι μόνο
Χριστιανός έγινε, αλλά και Άγιος, με το χάρισμα να εκδιώκει τα πονηρά πνεύματα
και να απαλλάσσει από τις επιδράσεις της μαγείας.
Αγαπητοί μου αδελφοί, παρόλο
που η εποχή μας θεωρείται εποχή της επιστήμης και της τεχνολογίας είναι μεγάλη
η εξάπλωση της μαγείας. Όσον αφορά στην ύπαρξη ή όχι της μαγείας οφείλουμε να
τονίσουμε ότι, ακόμη και μέσα στο χώρο της Εκκλησίας εμφανίζονται δύο ακραίες,
εντελώς λάθος και διαμετρικά αντίθετες μεταξύ τους απόψεις.
Η πρώτη άποψη δεν αποδέχεται
καθόλου την ύπαρξη της μαγείας και θεωρεί κάθε τι που εμφανίζεται ως μαγεία
απάτη από κάποιους που εξαπατούν και εκμεταλλεύονται τους συνανθρώπους τους με
αυτά τα τεχνάσματα ή αυτά που θεωρούνται μαγεία, είναι τυχαία ή απλές
συμπτώσεις. Η δεύτερη άποψη υποστηρίζει ότι, κάθε κακό με φυσική συνήθως αιτία,
είναι αποτέλεσμα μαγείας.
Η ύπαρξη της μαγείας
επιβεβαιώνεται από πραγματικά και ιστορικά δεδομένα. Πρόκειται για διαχρονικό
και πανανθρώπινο φαινόμενο που υπήρχε πριν το Χριστό και συναντάται σε κάθε
κοινωνία. Όλες σχεδόν οι πρωτόγονες θρησκείες έχουν έντονο μαγικό χαρακτήρα. Ας
θυμηθούμε στην αρχαία Ελλάδα ότι, η θέση του μάγου (μάντη) ήταν ιδιαίτερα
τιμητική.
Στην εποχή μας η ύπαρξη της
μαγείας βεβαιώνεται από την ύπαρξη
πληθώρας αναφορών, στους πολιτισμένους λαούς, για μάγους, μέντιουμ,
μελλοντολόγους, αστρολόγους και άλλους, σε περιοδικά, εφημερίδες, ραδιόφωνο,
τηλεόραση και ίντερνετ.
Στον Ορθόδοξο χώρο η ύπαρξη
της μαγείας συνδέεται άρρηκτα με την πραγματική ύπαρξη του διαβόλου. Εφόσον
υπάρχει διάβολος, υπάρχει και μαγεία, εφόσον η
μαγεία είναι ένα από τα κατ' εξοχήν "έργα" του διαβόλου. Ο
διάβολος εμφανίζεται αμέσως μετά την δημιουργία του ανθρώπου και τον
συμπαρασύρει στην πτώση.
Ποια είναι όμως η δύναμη του
διαβόλου; Ποια δύναμη έχουν τα δαιμονικά "έργα"; Μπορούν οι
δαιμονικές τακτικές, η μαγεία δηλαδή να προξενήσει κακό;
Κατά την Ορθόδοξη Παράδοση ο
διάβολος δεν έχει μόνον πραγματική ύπαρξη, αλλά και πραγματική δύναμη. Και η
δύναμή του αυτή υπερβαίνει κατά πολύ την ανθρώπινη δύναμη. Μπορεί να προκαλέσει
καταστροφές, ασθένειες, ακόμη και τον θάνατο, όπως μπορούμε να δούμε στην
Παλαιά Διαθήκη, στα βιβλία του Ιώβ.
Βέβαια η δύναμη του διαβόλου
δεν είναι ανεξέλεγκτη. Έχει όρια και περιορισμούς και δρα όσο της επιτρέπει ο
Θεός, διότι παρά την κυριαρχία του διαβόλου στον κόσμο, τελικός κυρίαρχος
παραμένει ο Θεός.
Η δύναμη του διαβόλου, όπως
εκδηλώνεται αυτή, μέσα από την μαγεία μπορεί να επηρεάσει άμεσα όσους του
δίνουν δικαίωμα με τις προσωπικές τους αμαρτίες και δεν είναι κατοχυρωμένος με
την Χάρη του Θεού.
Επειδή διαχωρίζεται η μαγεία
σε "λευκή" και "μαύρη" και κάποιοι νομίζουν ότι
η λευκή μαγεία είναι καλή, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι, δεν υπάρχει καλή
μαγεία. Η μαγεία γίνεται πάντα για κακό. Η μόνη διαφορά μεταξύ μαύρης και
λευκής μαγείας είναι ότι, στη μαύρη το κακό φαίνεται, ενώ στην λευκή το κακό
κρύβεται και εμφανίζεται με το προσωπείο του καλού. Είναι η γνωστή τακτική του
διαβόλου: "αυτός γαρ ο σατανάς μετασχηματίζεται εις άγγελον φωτός"[1]
και τα όργανά του, οι μάγοι "μετασχηματίζονται ως διάκονοι
δικαιοσύνης".[2]
Η δαιμονική απάτη
χρησιμοποιεί πολλές φορές Ορθόδοξο, Χριστιανικό προσωπείο σε τέτοιο σημείο που
πολλοί μάγοι να έχουν το χώρο τους
γεμάτο με ιερές Εικόνες και άλλα Χριστιανικά σύμβολα και να δίνουν ακόμη
και "πνευματικές συμβουλές" όπως: Για να λυθεί το πρόβλημά σου,
πρέπει να κάνεις τόσα Ευχέλαια, τόσες Θ. Λειτουργίες, να κοινωνήσεις τόσες
φορές και άλλα παρόμοια.
Μην ξεγελιόμαστε όμως αδελφοί
μου, τίποτα καλό δεν προέρχεται από την μαγεία, για τον απλούστατο λόγο ότι
τίποτα καλό δεν μπορεί να προέλθει από τον διάβολο. Ο διάβολος είναι εχθρός του
ανθρώπου και ο εχθρός δεν θέλει ποτέ το καλό μας. Κι αν καμιά φορά νομίσουμε
ότι κάποιο καλό έγινε με την μαγεία, αποτελεί μέθοδο απάτης για να ακολουθήσει
μεγαλύτερο κακό. Ο διάβολος ίσως δανείζει, ποτέ όμως δεν χαρίζει. Ό,τι δίνει το
ξαναπαίρνει με πολύ υψηλό τόκο. Μόνο ο Θεός χαρίζει, γιατί μόνο αυτός είναι
απόλυτος Δωρεοδότης.
Αγαπητοί μου Χριστιανοί, δεν
φοβάται καμιά μαγική επιρροή και είναι απαλλαγμένος από κάθε μαγική επίδραση,
όποιος είναι ουσιαστικά ενωμένος με τον Χριστό, με τον Θεό. Η ένωση αυτή με τον
Θεό γίνεται μόνο με τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, ιδιαίτερα με το Άγιο
Βάπτισμα και την Θεία Ευχαριστία. Τίποτε
άλλο δεν μπορεί να μας ενώσει με τον Χριστό, ούτε η πίστη, ούτε τα καλά μας
έργα. Αποτελούν βέβαια όλ' αυτά, προϋποθέσεις
για την συμμετοχή μας στα Μυστήρια, δεν είναι όμως ικανά από μόνα τους για να μας
ενώσουν μαζί του. Η συνεχής λοιπόν, Θεία Κοινωνία είναι το ισχυρότερο όπλο
εναντίον της μαγείας. Μαζί με την Θεία Κοινωνία, απαραίτητο είναι και το
Μυστήριο που μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία, η Ιερά Εξομολόγηση. Αναγκαίος όμως
είναι και ο τακτικός εκκλησιασμός, αφού εκεί αποδυναμώνεται και παύεται κάθε
ενέργεια του σατανά.[3]
Όπως λέει ο Άγιος Ιγνάτιος, εκεί στο ναό "καθαιρούνται ( καταργούνται) αι
δυνάμεις του σατανά".[4]
Θα πρέπει όμως να είμαστε κι
εμείς ιδιαιτέρως προσεκτικοί και να μην προκαλούμε με κάποιες ενέργειές μας. Την
ημέρα που βαπτιστήκαμε κρεμάστηκε στο λαιμό μας ο Τίμιος Σταυρός του Κυρίου, ο
οποίος αποτελεί όπλο κατά του διαβόλου. Αντί να αρκούμαστε όμως μόνο σε αυτόν, πολλές
φορές τον αφαιρούμε ή το χειρότερο, μαζί με αυτόν κρεμάμε ματάκια, ζώδια, μπλε
χάντρες και άλλα παρόμοια που παραπέμπουν σε μαγεία. Γεννιούνται παιδιά και το
πρώτο πράγμα που τους χαρίζουμε είναι ο διάβολος, με τα μπλε ματάκια που τους φοράμε
και τα οποία συνήθως τα ακριβοπληρώνουμε, λες και δεν μπορούμε με την ίδια ή
και μικρότερη δαπάνη νανπάρουμε ένα απλό Σταυρό. Τόσο πολύ μεγάλη είναι η
αδιαφορία μας, που ακόμη και στα μαρτυρίκια της Βαπτίσεως η εικόνα ή ο Σταυρός,
πολλές φορές συνοδεύεται από μπλε μάτι.
Ας το κατανοήσουμε ότι,
Χριστός και διάβολος δεν είναι δυνατόν να συνυπάρξουν και με τέτοιου είδους
ενέργειες προσκαλούμε τον διάβολο, διώχνοντας την ίδια στιγμή τον Χριστό.
Ας περιοριστούμε στον Τίμιο
Σταυρό και ας μην τον αποχωριζόμαστε χωρίς λόγο. Στην παρουσία του ο διάβολος
φρίττει και καίγεται, ενώ εκείνος που τον φέρει προφυλάσσεται και
προστατεύεται. Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου