7/3/15

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ 08.03.2015 (ΚΗΡΥΓΜΑ)



     

Αρχιμανδρίτη, Γερασίμου Φραγκουλάκη

Κατά Μάρκον Β΄ 1-12
      Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή αγαπητοί μου αδελφοί, εκείνο το οποίο θα πρέπει να μας εντυπωσιάσει περισσότερο είναι η επιμονή εκείνων που μετέφεραν τον παραλυτικό να πλησιάσουν οπωσδήποτε το Χριστό. "Μη δυνάμενοι προσεγγίσαι αυτώ διά τον όχλον, απεστέγασαν την στέγην όπου ην, και εξορύξαντες χαλώσιν τον κράβαττον, εφ' ω ο παραλυτικός κατέκειτο". Αφού διαπίστωσαν ότι ήταν αδύνατο να μπορέσουν να μπουν μέσα στο σπίτι, δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια, αλλά σκαρφίζονται και υλοποιούν το εξής. Ανεβαίνουν πάνω στη σκεπή η οποία προφανώς ήταν με κεραμίδια, εντοπίζουν το σημείο στο οποίο βρίσκεται ο Κύριος και διδάσκει, παραμερίζουν τα κεραμίδια και με σκοινιά κατεβάζουν το φορείο πάνω στο οποίο μετέφεραν τον παραλυτικό, μπροστά στον Ιησού. Σίγουρα θα ήταν πολλοί εκείνοι οι οποίοι βλέποντας τους θα εκφραζόντουσαν με απορία, άλλοι θα παρακολουθούσαν αποσβολωμένοι και ίσως κάποιοι να τους είπαν και τρελούς για την ενέργειά τους αυτή. Αυτοί όμως, όπως τουλάχιστον περιγράφουν τα γεγονότα, δεν έδωσαν σημασία στο περιβάλλον τους, απερίσπαστοι από αυτό επεδίωκαν να υλοποιήσουν το σκοπό για τον οποίο είχαν πάει εκεί, και δεν ήταν άλλος από τη θεραπεία του παραλυτικού ανθρώπου τους, του φίλου ή συγγενή τους δεν ξέρουμε, από το Χριστό. Και αυτό χωρίς άλλο, δεν δείχνει τίποτ' άλλο από την εμπιστοσύνη που είχαν στο Χριστό και ο παραλυτικός αλλά και αυτοί που τον μετέφεραν. Διαφορετικά δεν θα υπέμεναν τόσο κόπο αλλά και κίνδυνο προκειμένου να πλησιάσουν. Και αυτό ο παντογνώστης Κύριος το διέκρινε "Ιδών δε ο Ιησούς την πίστιν αυτών" (Μρκ. β, 5). Χρησιμοποιεί ο Χριστός πληθυντικό διότι γνωρίζει ότι και ο παραλυτικός και αυτοί που τον μεταφέρουν πιστεύουν σ' αυτόν. Μόνο αυτός μπορεί να διακρίνει τις σκέψεις και τους διαλογισμούς των ανθρώπων. Γι' αυτό αδελφοί μου, ας το προσέξουμε αυτό. Όταν ζητούμε κάτι από το Θεό πρέπει να το ζητούμε με πίστη, με εμπιστοσύνη στη δύναμή του και όχι για να δοκιμάσουμε τις ικανότητές του. Είναι μεγάλη υπόθεση η πραγματική πίστη. Για να μη στεκόμαστε όμως στη θεωρία ας ακούσουμε κι ένα πραγματικό γεγονός, από το χώρο της ιατρικής επιστήμης που σχετίζεται με τη δύναμη της πίστεως.
         Στην Αμερική λοιπόν, μεταξύ των ετών 2004 και 2007 έγινε έρευνα ανάμεσα σε 179 ασθενείς οι οποίοι  είχαν κάνει μεταμόσχευση συκωτιού. Πριν από τη μεταμόσχευση είχαν ρωτηθεί και είχαν δηλώσει τα θρησκευτικά τους πιστεύω. Ακούστε λοιπόν ποια ήταν τα εντυπωσιακά αποτελέσματα της έρευνας: Όσοι ασθενείς είχαν έντονο το θρησκευτικό συναίσθημα και πίστη είχαν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης μετά τη χειρουργική επέμβαση. Αντίθετα, τρία χρόνια μετά την επέμβαση  περίπου το 25% εκείνων που δήλωσαν άπιστοι ή άθεοι είχαν πεθάνει, ενώ για αυτούς που δήλωσαν πιστοί το ποσοστό ήταν 7%.
Ο επικεφαλής της μελέτης δρ Φράνκο Μποναγκούιντ αναλύοντας τα αποτελέσματα δήλωσε ότι, οι ασθενείς με έντονη θρησκευτική πίστη και επαφή με το Θεό, παρουσίασαν μεγαλύτερες ικανότητες επιβίωσης απ' ότι οι ασθενείς με χαμηλή ή καθόλου θρησκευτικότητα. Αυτή είναι η δύναμη της πίστεως. Όχι όμως οποιασδήποτε πίστεως αλλά αυτής στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, στον Τριαδικό Θεό. Αναφέρεται συγκεκριμένα ο Κύριος σε αυτό που χρειάζεται να πιστέψουν οι άνθρωποι, για να απαλλαγούν από τα προβλήματα της υγείας τους. Τον εκ γενετής τυφλό τον ρωτά, μας λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: "πιστεύεις εις τον υιό του Θεού;". (Ιωαν. θ, 35). Το ίδιο ρωτά και τους δύο τυφλούς που συναντά στην Καπερναούμ και αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος: "πιστεύετε ότι δύναμαι τούτο ποιήσαι;".
         Αγαπητοί μου αδελφοί,
         πίστη σ' αυτόν μας ζητά ο Κύριος και μάλιστα μας διαβεβαιώνει πως ακόμη και λίγη να είναι η πίστη μας "ως κόκκος συνάπεως" σαν το σπόρο του σιναπιού δηλαδή, που είναι από τους μικρότερους σπόρους που υπάρχουν, είναι αρκετή για εκείνον. Μας παροτρύνει: "εάν τι αιτήσητε εν τω ονόματι μου, εγώ ποιήσω" (Ιωαν. ιδ, 13-14). (Ότι ζητήσετε στο όνομά μου, εγώ θα το κάνω), και "ό,τι αν αιτήσητε τον Πατέρα εν τω ονόματι μου, δω ημίν" (Ιωαν. ιε, 16), δηλαδή: (Ό, τι κι αν ζητήσετε από τον Πατέρα στο όνομά μου θα σας το δώσω).
         Ο ιερός Χρυσόστομος στο λόγο του περί πίστεως λέει: "Πίστη είναι η αδίστακτη και πλήρης ελπίδα για όσα ο Θεός έχει υποσχεθεί σε μας και η πεποίθηση ότι θα μας ακούσει σε αυτά που ζητούμε".
         Ας παρακαλέσουμε τον Κύριο να μας ενδυναμώσει τη θέληση και να μας στηρίξει στην πίστη, για να αξιωθούμε να μπορέσουμε κι εμείς όπως ο θείος Παύλος να πούμε: "Τον δρόμον τετέλεκα, την πίστη τετήρηκα, λοιπόν απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος, ον αποδώσει μοι ο Κύριος εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής" (Β΄Τιμ. δ, 7-8). (Διάβηκα το δρόμο ως το τέλος, φύλαξα την πίστη. Τώρα πια με περιμένει το στεφάνι της δικαιοσύνης, που μ' αυτό θα με ανταμείψει ο Κύριος εκείνη την ημέρα, ο δίκαιος κριτής). Αμήν!


Δεν υπάρχουν σχόλια: