Η χάρη του Θεού μας αξιώνει φέτος εν έτει 2018 να εορτάζουμε την συμπλήρωση 25 χρόνων, ενός τετάρτου του αιώνος από της ενάρξεως της ανεγέρσεως του Ενοριακού μας Κέντρου, στους χώρους του οποίου βρισκόμαστε.
Ο εορτασμός αυτός γίνεται δυστυχώς, με έναν μεγάλο απόντα. Τον πρωτεργάτη αυτού του έργου τον τότε Αρχιερατικό Προϊστάμενο της ενορίας μας Επίσκοπο Παμφίλου και μετέπειτα Μητροπολίτη Σύμης κυρό Χρυσόστομο, ο οποίος προ μηνός προσμετρώντας το ζην, μετέβη εκ των προσκαίρων εις τα αιώνια. Είναι φυσικό κάθε φορά που θα αναφερόμαστε στο Ενοριακό μας Κέντρο, η σκέψη μας να κατευθύνεται προς αυτόν και να γίνεται προσευχή για την διατήρηση της μνήμης του ως αιωνίας και την καταγραφή του ονόματος του ως αοιδίμου και ευόρκου Ιεράρχου του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου στις δέλτους της Βασιλείας του Θεού.
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, για να γιορτάσουμε το εικοσιπενταετές Ιωβηλαίο αυτής της "μικρής μας πατρίδας", του μικρού μα συνάμα σύγχρονου "Παρθενώνα" που η ηρωοψυχία των Ελλήνων Ορθοδόξων και όχι μόνο ανέγειρε. Στην πρόσκληση που σας απηύθυνε η ενορία μας αναγράφεται ότι στο πλαίσιο του εορτασμού των 25 χρόνων του Ενοριακού μας Κέντρου τιμούμε την επέτειο των ογδοηκοστών γενεθλίων του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, του Μητροπολίτη Γερμανίας και Εξάρχου Κεντρώας Ευρώπης κ. Αυγουστίνου.
Ποια αλήθεια μπορεί να είναι η σχέση αυτών των δύο επετείων; Πώς μπορεί να συνδέεται η μία με την άλλη!
Το γεγονός και μόνο ότι, η ενορία των Τριών Ιεραρχών Αννοβέρου, η ενορία μας δηλαδή, ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας και Εξαρχία Κεντρώας Ευρώπης της οποία κυρίαρχος Ποιμενάρχης είναι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος και κατά συνέπεια είναι εκείνος που επέτρεψε και ευλόγησε την ανέγερση του Ενοριακού μας Κέντρου είναι αρκετό και ισχυρό από μόνο του για να αιτιολογήσει αυτό τον διπλό εορτασμό.
Όμως υπάρχει και κάτι άλλο το οποίο ισχυροποιεί έτει δε μάλλον την ορθότητα του συνεορτασμού των δύο αυτών σημαντικών επετείων. Και αυτό το άλλο, σε μια εποχή, σε ένα κόσμο με καθαρά υλιστικό προασανατολισμό, σε μια κοινωνία που συνεχώς αποπνευματοποιείται, μόνο ως μύθος ή ως ευσεβής πόθος θα μπορούσε να ακουστεί. Και όμως ο Ποιμενάρχης μας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος ως "άνδρας ιλαρός και δότης" (Παροιμ. 22,8), το έκανε πραγματικότητα.
Δεν το άκουσα και σας το μεταφέρω, αλλά το έζησα και ως προσωπική εμπειρία σας το καταθέτω: Υπήρξαν περιπτώσεις που οι εργασίες ανοικοδόμησης απειλήθηκαν με παύση, λόγω οικονομικών δυσκολιών. Ο Μητροπολίτης μας παρενέβη δυναμικά καταβάλλοντας κατά καιρούς ποσά αρκετών εκατοντάδων χιλιάδων Γ.Μ. ως δωρεά, από την κληρονομιά που είχε αποκτήσει και για την οποία λεπτομέρειες θα ακούσουμε στην πορεία.
Να λοιπόν, για ποιον επιπλέον λόγο τιμούμε τον Μητροπολίτη μας. Τον τιμούμε όχι μόνος ως συναντηλήπτωρα, αλλά και ως συνκτήτωρα και μεγάλο ευεργέτη του Ενοριακού μας Κέντρου.
Έτσι κι αλλιώς η επέτειος ενός Αρχιερέως δεν αποτελεί προσωπική ή ατομική υπόθεση, αλλά συνδέεται αδιάρρηκτα με το ποίμνιό του. Γι' αυτό κι εμείς του αφιερώνουμε την σημερινή γιορτή διπλοσκοπούντες στο να εορτάσουμε και να ευφρανθούμε πνευματικά και όχι μόνον, για την ογδοηκοστή επέτειο των γενεθλίων του, αλλά και με αιτία και αφορμή αυτό το γεγονός να αναπέμψουμε ύμνο ευχαριστίας και αίνο δοξολογίας προς τον Άγιο Τριαδικό Θεό για τον Ποιμενάρχη που μας χάρισε.
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους για την παρουσία σας. Ιδιαιτέρως δε, τον πολύ αγαπητό Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου κ. Ανδρέα, Καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ο οποίος βρίσκεται μαζί μας για να συνεορτάσει, αλλά και για να παρουσιάσει εργασία μου, η οποία κυκλοφορεί ως βιβλίο με θέμα την προσωπικότητα του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Αυγουστίνου.
Ο Σεβασμιώτατος Άγιος Αρκαλοχωρίου ήταν ο επιβλέπων Καθηγητής στο Μεταπτυχιακό μου στην Εκκλησιαστική Ιστορία. Μέρος αυτής της μεταπτυχιακής εργασίας κυκλοφορεί ως βιβλίο υπό τον τίτλο: "Εμείς στη Γερμανία" Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος Λαμπαρδάκης.
Σε καμιά περίπτωση βεβαίως δεν διεκδικώ τον τίτλο του συγγραφέα, πολύ δε περισσότερο του βιογράφου μιας σύγχρονης, μεγάλης εκκλησιαστικής μορφής, όπως αυτή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας. Είναι βέβαιο ότι ο περιγραφικός μου λόγος και ελλείψεις θα παρουσιάζει και σίγουρα θα αδικεί την προσωπικότητά του. Δεν το πράξαμε βεβαίως με τέτοιο σκοπό, αλλά επιθυμώντας με αυτό τον τρόπο να του πούμε ένα μεγάλο και θερμό ευχαριστώ εκ μέρους όλων των ενοριτών μας.
Σας ευχαριστώ πολύ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου