Γερασίμου Φραγκουλάκη
Αρχιμανδρίτη
Η
καθημερινότητα του ανθρώπου στην εποχή μας έχει να κάνει με τον αγώνα επιβίωσης
που πρέπει να διεξαγάγει ο καθένας, προκειμένου να εξασφαλίζει τα προς το ζην.
Να έχει δηλαδή τα αγαθά εκείνα που χρειάζεται για να μπορεί με άνεση να τα
φέρνει βόλτα, όπως λέμε. Επομένως για να επιβιώσει ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται
αγαθά και τα αγαθά αυτά προκειμένου να αποκτηθούν χρειάζεται εργασία.
Δημιουργείται έτσι η σειρά, η αλυσίδα: επιβίωση, αγαθά, εργασία.
Επιβίωση σημαίνει διατήρηση στη ζωή,
συνέχεια της ύπαρξης και αποτελεί επιδίωξη του κάθε λογικού ανθρώπου. Άλλωστε
έχει ειπωθεί με διάφορους τρόπους, ότι η ζωή είναι γλυκιά. Ως βιολογική
λειτουργία η ζωή ελάχιστα μπορεί να επηρεαστεί από τον καθένα μας. Ο τομέας τον
οποίο μπορούμε να επηρεάσουμε και να τροποποιήσουμε είναι η ποιότητα της ζωής. Κοντολογίς, όλοι
ζούμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και τίποτα δεν μπορούμε να κάνουμε γι' αυτό,
μπορούμε όμως σε μεγάλο βαθμό να ρυθμίσουμε το πόσο καλή ή κακή ζωή θα έχουμε. Μεγάλο
και σπουδαίο ρόλο σε αυτό έχουν τα αγαθά, που διακρίνονται σε υλικά όπως τροφή,
ενδυμασία, έπιπλα κ.α., άυλα όπως υγεία, ελευθερία, τιμή, προσωπικότητα κλπ.
και πνευματικά αγαθά στα οποία συμπεριλαμβάνονται όλες εκείνες οι περιπτώσεις
που ονομάζονται αρετές και για τον Ορθόδοξο Χριστιανό η καλλιέργεια τους έχει
έναν και μοναδικό σκοπό, την αγιότητα.
Ο άνθρωπος ο κάθε άνθρωπος και κατ'
επέκταση και ο Ορθόδοξος Χριστιανός, σήμερα αγωνίζεται για την απόκτηση των
υλικών αγαθών πρωτίστως, δευτερευόντως για τα άυλα αγαθά και πάρα πολύ ελάχιστα
έως σχεδόν καθόλου για τα πνευματικά αγαθά. Για την απόκτηση όλων των αγαθών
χρειάζεται αγώνας, απαραίτητη όμως προϋπόθεση για την απόκτηση των υλικών
αγαθών είναι η εργασία.
Η εργασία αποτελεί το μεγάλο θέμα της
εποχής μας. Λέει ο Απόστολος Παύλος: "Ει τις μη θέλει εργάζεσθαι μηδέ
εσθιέτω". (Θεσ. Β΄3,10). (Όποιος δεν θέλει να εργάζεται αυτός να μην τρώει
κιόλας). Ο κόσμος έχει ανάγκη από εργασία και η εργασία έχει γίνει μέσω
εξαναγκασμού και εκμετάλλευσης, ιδιαίτερα σε εποχές δύσκολες, όπως η σημερινή.
Όσοι έχουμε συγγενείς στην Ελλάδα γνωρίζουμε ότι με την σημερινή οικονομική
κατάσταση που υπάρχει πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι υποχρεώνονται να
εργάζονται με όρους εντελώς διαφορετικούς και τρισάθλιους, από εκείνους που
εμπεριέχονται στις συμφωνίες εργασίας. Όχι βέβαια ότι εκτός Ελλάδος τα πράγματα
είναι εντελώς διαφορετικά. Παντού, σε όλο τον κόσμο κυριαρχεί η εκμετάλλευση
του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Η ανάγκη επιβίωσης για κάποιους γίνεται ευκαιρία
πλουτισμού για τους έχοντες και κατέχοντες. Τα υλικά αγαθά που σε πολλούς
περισσεύουν δεν είναι αποτέλεσμα της εντατικής εργασίας τους, αλλά κλοπή του
ιδρώτα των εργαζομένων. Μακαρίζουμε και θεωρούμε τυχερούς εκείνους που έχουν
την οικονομική άνεση να αντιμετωπίζουν προβλήματα και μάλιστα αυτά της υγείας.
Σκεφτήκαμε όμως ποτέ ότι, μπορεί να ισχύει το "ανεμομαζώματα
ανεμοσκορπίσματα;". Ότι δηλαδή μπορεί ο Θεός να τους επιτρέπει τέτοιες
δοκιμασίες, για να τους φεύγουν σαν νερό εκείνα τα οποία άδικα και με την
εκμετάλλευση των αδελφών τους συγκέντρωσαν;
Είναι πολύ μικρό τελικά το διάστημα που
ζούμε, σε σχέση με τον αγώνα που κάνουμε για να είναι αυτή η ζωή μας καλή, όπως
εμείς το εννοούμε. Αυτό ακριβώς μας τονίζει μέσα από την ευαγγελική περικοπή
που ακούσαμε, ο ίδιος ο Κύριος.
Εμείς βλέπουμε να αυξάνει καθημερινώς
η ανεργία, και η ανατέλλουσα παγκοσμιοποίηση κάνει ακόμη πιο δυσοίωνα τα
πράγματα. Και, ενώ θέλουμε να εργασθούμε, δεν βρίσκουμε εργασία για να
καλύψουμε τα προς το ζην και να προσφέρουμε και κάτι στον συνάνθρωπό μας. Σε
ποιον, επομένως, θα πρέπει να απευθυνθούμε και σε ποιον να στηρίξουμε τις
ελπίδες μας;
Στην επίκαιρη και έντονου
προβληματισμού αυτή ερώτηση ακούμε ως απάντηση σήμερα, από τον ίδιο το Θεό: «Μη
πεποίθατε έπ' άρχοντας, επί υιούς ανθρώπων» (Ψλμ. 145, 3), Μην περιμένετε λέει
από κανένα, παρά μόνο από τον Θεό, «τον δίδοντα τροφήν τοις πεινώσι» (Ψλμ.
145, 14),μπου δίνει τροφή σε αυτούς που πεινούν. «Μη μεριμνάτε για τη ζωή σας
λέγοντας: τι θα φάμε; ή τι θα πιούμε; ή τι θα ντυθούμε; Γιατί, για όλα αυτά
αγωνιούν όσοι δεν εμπιστεύονται τον Θεό. Ο ουράνιος Πατέρας σας γνωρίζει καλά,
ότι έχετε ανάγκη απ' όλα αυτά. Γι' αυτό πρώτα απ' όλα να επιζητείτε τη βασιλεία
του Θεού, και την επικράτηση του θελήματός Του, και όλα αυτά θα ακολουθήσουν»
(Μτθ. 6, 31-33).
Όποιος τηρεί αυτές τις εντολές του
Θεού, γίνεται σίγουρα δέκτης και της υλοποιήσεως της υποσχέσεώς του. Όλα τα
αναγκαία για τη ζωή θα τα προσθέσει ο Θεός σύμφωνα με την αυτοδέσμευσή του.
Λέει ο Άγιος Κλήμης ο Αλεξανδρεύς:
"Από μόνη της η ψυχή είναι και θησαυρός και πλούτος αναφέρετος˙ απόκτημα
άριστο για τον κάτοχό του και αυτό που καθιστά αληθινά μακάριο τον άνθρωπο.
Αυτός που πραγματικά πιστεύει, ό, τι αγαθό κι αν βρεθεί μπροστά του δεν απλώνει
το χέρι του σε ότι δεν είναι δικό του. Αυτά που έχει ανάγκη και με ευσέβεια τα
ζητά από το Θεό, ο Θεός του τα παρέχει, διότι καθώς έχει ειπωθεί: "Ο αιτών
λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και τω κρούοντι ανοιγήσεται". (Μτθ. 7, 8).
(Όποιος ζητάει παίρνει και όποιος ψάχνει
βρίσκει και όποιος χτυπά την πόρτα του Θεού του ανοίγεται).
Αν ο Θεός γενικά
δεν αρνείται τίποτα, στον θεοσεβή παραχωρεί τα πάντα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου