Γερασίμου Φραγκουλάκη
Αρχιμανδρίτη
Αξιωνόμαστε
και φέτος να κλείσουμε τον κύκλο των Χαιρετισμών της Παναγίας μας, με την
ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου. Υμνολογήσαμε την Πάναγνο Μητέρα του Κυρίου μας
και Μητέρα όλων των ανθρώπων. Τις απευθύναμε δεκάδες "Χαίρε"
δοξάζοντας το Θεό για τις δωρεές που απολαμβάνουμε από την Άχραντο, Αειπάρθενο,
Θεοτόκο. Τις προσφέραμε ευχαριστίες αναγνωρίζοντας την συνδρομή της στην
σωτηρία των ανθρώπων και εκφράσαμε την ευγνωμοσύνη μας ως γένος για την
προστασία που μας παρείχε στις μέχρι τώρα στις δύσκολες στιγμές μας.
Απόψε κλείνουμε τις ευχαριστίες και
υμνολογίες μας προς την Πρόξενο της σωτηρίας μας και Υπέρμαχο Στρατηγό μας, την
Παναγία μας και ανανεώνουμε το ραντεβού μαζί της κάτω από τον Σταυρό του Υιού
της, εκεί που θα βιώσει το πόνο της πύρινης ρομφαίας στην καρδιά της, με το
μαρτύριο και θάνατο του Υιού και Θεού της και Θεού και Σωτήρος όλων μας. Και
θα' χει η συνάντηση αυτή μαζί της χαρακτηριστικά όμοια μ' εκείνα που' χε η
συνάντησή μας όλο αυτό το διάστημα τα βράδια της Παρασκευής. Κι εκεί θα της
αναγνωρίσουμε το σπουδαίο ρόλο της ως Μητέρα του Θεού μας, του Κυρίου μας, του
Χριστού μας. Και θα την παρακαλέσουμε κι εκείνες τις φοβερές στιγμές του
σταυρικού μαρτυρίου του Υιού και Λόγου του Θεού, και γιου δικού της, να
μεσιτεύσει προς αυτόν για να αφήσει να λουστούν οι ψυχές μας από το λυτρωτικό
αίμα που θα τρέξει απ' το Σταυρό του άξιοι και ανάξιοι και να μας αξιώσει όχι
μόνο να γιορτάσουμε τα Πάθη και την Ανάστασή του, αλλά να συσταυρωθούμε και να
συναναστηθούμε μαζί του, απολαμβάνοντας την σωτηρία μας, απόρροια της δικιάς
του δόξας.
Με τον Ακάθιστο Ύμνο αναζωπυρώθηκε η
πίστη μας των Χριστιανών, στο Θεό, γιατί μέσα από αυτόν βλέπουμε πως
πραγματοποιείται η προαιώνια βούληση του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου.
Ουσιαστικά ο Θεός για να ανεβάσει εμάς στον ουρανό, αλλά και για να κατεβεί ο
ίδιος στη γη χρησιμοποίησε ως σκάλα ως γέφυρα έναν συγγενή μας, όμοιο με εμάς
άνθρωπο την Υπέραγνη, Παρθένο Μαρία. Ως εκ τούτου αντιλαμβανόμαστε λοιπόν
αδελφοί μου, ότι έχουμε να κάνουμε κατά το κοινώς λεγόμενο, με ένα δικό μας
άνθρωπο, που μας καταλαβαίνει, που ασχολείται με την φροντίδα μας και μας
αγαπά. Αξιοχρέως λοιπόν "την Θεοτόκο και Μητέρα του Φωτός εν ύμνοις
μεγαλύνομεν" προσάπτοντες ταυτοχρόνος ικεσία να είναι για όλους εμάς
"προς Θεόν παρρησία", "Παραδείσου θυρών ανοικτήριον",
"ελπίς αγαθών αιωνίων" και να κατευθύνει τα βήματά μας σε δρόμους
σωτηρίας. Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου