Η 25η Μαρτίου στην ενορία μας. Ιερές ακολουθίες-Ομιλίες

Με την δέουσα τιμή, λαμπρότητα, ευλάβεια και κατάνυξη γιορτάστηκε στην ενορία μας ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου και η Εθνική μας Γιορτή της 25ης Μαρτίου 1821. 

Την παραμονή Παρασκευή 24 Μαρτίου 2017 στις 7:00 η ώρα το απόγευμα στον ιερό ναό Τριών Ιεραρχών Αννοβέρου τελέσθηκε ο Μεγάλος Εσπερινός με τους Δ΄ Χαιρετισμούς και ανήμερα η Θεία Λειτουργία.

Την Κυριακή 26 Μαρτίου μετά την Θεία Λειτουργία, τελέσθηκε Δοξολογία με την συμμετοχή των ελληνικών σχολείων και νέων από όλους τους φορείς και οργανώσεις της ελληνικής παροικίας στο Αννόβερο.

Από ώρα 14:00-18:00 έγινε μεγάλη ελληνική γιορτή, στο κέντρο του Αννοβέρου μπροστά στην Όπερα, αφιερωμένη στην Εθνική μας Γιορτή. (Δείτε επόμενη ανάρτησή μας).

Ομιλίες π. Γερασίμου Φραγκουλάκη

                  Δ΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ-ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ (24.03.2017)

          Η χρονική συγκυρία επέβαλε αγαπητοί μου αδελφοί, οι Δ΄ Χαιρετισμοί φέτος να συμπέσουν με τον εσπερινό της μεγάλης εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Ούτως ή άλλως βέβαια όλο το σκηνικό το οποίο εκτυλίσσεται στις ακολουθίες των Χαιρετισμών, μας παραπέμπει στο μεγάλο και κοσμοσωτήριο έργο που επιτελέσθηκε με τον Ευαγγελισμό της Παναγίας μας. Στον τελευταίο οίκο μάλιστα δοξάζεται η Παναγία μας γιατί γέννησε το Λόγο του Θεού: "Ω, πανύμνητε Μήτερ η τεκούσα των πάντων αγίων αγιότατον Λόγον". (Ω, παντοδοξασμένη Μητέρα, που γέννησες των Αγίων όλων τον αγιότατο Λόγο).

Η Παρθένος Μαρία γέννησε το Λόγο του Θεού. Ποιος είναι όμως αυτός ο Λόγος του Θεού; Δεν είναι άλλος από τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό ο οποίος είναι "ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού", όπως αναφέρεται από τον Ιουστινιανό στο σχετικό τροπάριο. Μέσα από το Λόγο εκφράζεται η Σοφία του Θεού, γι' αυτό και ο Ιουστινιανός τον περικαλλή ναό που έκτισε στην Κωνσταντινούπολη τον αφιερώνει σ' αυτήν την Σοφία του Θεού και τον ονομάζει Αγία Σοφία.

Η σάρκωση του Λόγου, του Χριστού δηλαδή, σημαίνει τη σωτηρία του ανθρώπου και σημαντικό, πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλο αυτό το σχέδιο έχει η Παναγία μας. Ρόλο τον οποίο αναλαμβάνει, όταν υποτάσσεται στο θέλημα του Θεού με τα λόγια: "ιδού η δούλη Κυρίου˙ γένοιτο μοι κατά το ρήμα σου" (Λκ. 1, 38). Η ταπείνωση της Μαρίας έχει ως αποτέλεσμα την κάθοδο στη γη του Βασιλιά των ουρανών, του Ποιητή των όλων. Η υπακοή της δεν ήταν υπακοή μόνο στο λόγο του Αρχαγγέλου, αλλά υπακοή στο θέλημα του Θεού. Ένα θέλημα το οποίο εκφράζεται με μυστήριο. Ένα μυστήριο το οποίο αποκαλύπτεται με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, όπου σύμφωνα με τον υμνωδό, γίνεται η αρχή της σωτηρίας μας και η αποκάλυψη  του από αιώνος μυστηρίου, του μυστικού σχεδίου της σωτηρίας του ανθρώπου από τον Θεό. Έτσι με αυτό τον τρόπο η Μαρία δικαιώνει το όνομα της που σημαίνει φως, ελπίδα και Κυρία. Φως του κόσμου, ελπίδα των ανθρώπων, αλλά και Κυρία, διότι γέννησε τον Κύριο της Δόξης. Γίνεται η Παναγία μας όργανο του Θεού, για τη σωτηρία του ανθρώπου. Γίνεται η νέα Εύα. Λέει ο Άγιος Επιφάνειος ότι, η Εύα έγινε αιτία θανάτου για τους ανθρώπους, εφόσον μέσω αυτής εισήλθε ο θάνατος στον κόσμο. Ενώ η Μαρία έγινε αιτία ζωής, διότι μέσω αυτής γεννήθηκε σε όλους μας η ζωή._{(Κατά αντιδικομαριανιτών)} Ο Υιός του Θεού έγινε γιος της Παρθένου. Όλο αυτό το μυστήριο της Θείας Οικονομίας και σωτηρίας μας συμπυκνώνεται στο τρίτο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως που αναφέρεται στο Χριστό: "Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα", που αν και Υιός του Θεού για τη δική μας σωτηρία, κατέβηκε από την ουράνια δόξα του στη γη και έλαβε σάρκα, όμοια με τη δική μας, από την Παρθένο Μαρία με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος.

Η σωτηρία του ανθρώπου, του κόσμου ολόκληρου ξεκινάει με την είδηση του Αρχαγγέλου Γαβριήλ προς την μικρή κόρη της Ναζαρέτ Μαρία, ότι: "ο Θεός σου έδωσε τη χάρη του˙ θα μείνεις έγκυος, θα γεννήσεις γιο και θα τον ονομάσεις Ιησού. Αυτός θα γίνει μέγας και θα ονομαστεί Υιός του Υψίστου". _{(Λκ. 1, 30-32)} Αυτό είναι το γεγονός του Ευαγγελισμού που μεγαλόπρεπα γιορτάζουμε. Αυτή είναι η χαρμόσυνη είδηση, το καλό μήνυμα˙ αυτό άλλωστε σημαίνει και η λέξη "Ευαγγελισμός".

Εμείς σήμερα ζώντας την πραγματοποίηση του καλού μηνύματος του Ευαγγελισμού, αξιοχρέως μαζί με τον Αρχάγγελο Γαβριήλ καταπλαγέντες, με θαυμασμό αναρωτιόμαστε, ποιο εγκώμιο να προσφέρουμε στην Παναγία μας, που να είναι άξιο της δικής της προσφοράς; Γι' αυτό ενώνουμε τη φωνή μας με την δική του φωνή βοώντες: "Χαίρε η Κεχαριτωμένη", (Χαίρε, η πιο χαρισματούχα). Αμήν!    

  

ΟΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (Σάββατο, 25.03.2017)

         Με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου γίνεται η φανέρωση "του απ' αιώνος μυστηρίου", αρχίζει να υλοποιείται το σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου.

         Ας δούμε όμως αδελφοί μου πως φτάσαμε στον Ευαγγελισμό. Όπως είναι γνωστό ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο. Έπλασε τον άνδρα και τη γυναίκα. Τον άνδρα τον ονόμασε Αδάμ, που σημαίνει χωματένιος και την γυναίκα Εύα, που ερμηνεύεται ζωή. Τους δύο αυτούς Πρωτοπλάστους τους τοποθέτησε στον Παράδεισο, από τον οποίο εκδιώχθηκαν εξαιτίας της παρακοής που έκαναν. Αυτός που τους καθοδήγησε στην παρακοή ήταν ο χαιρέκακος διάβολος, ο οποίος μάλιστα χρησιμοποίησε προκειμένου να τους εξαπατήσει το φίδι. " Ο δε όφις ην φρονιμότατος πάντων των θηρίων των επί της γης, ων εποίησε Κύριος ο Θεός", (Γεν. 3, 1) μας πληροφορεί η Αγία Γραφή.

         Η κορωνίδα της δημιουργίας του Δημιουργού, ο άνθρωπος, ο πλασμένος "κατ΄εικόνα και καθ' ομοίωσιν Θεού" ξέπεσε από τη Χάρη του Δημιουργού του και από ένοικος του Παραδείσου βρέθηκε περιπλανώμενος στον κόσμο, όπου με πολύ κόπο και βάσανα θα μπορούσε πλέον να επιβιώσει. Όμως όπως φάνηκε, ο Πανάγαθος Θεός δεν θέλησε να αφήσει το πλάσμα του άνευ ελέους και σωτηρίας και γι' αυτό του δίνει μέσα στην απογοήτευση που ζούσε το πρώτο καλό μήνυμα, την πρώτη ελπιδοφόρα είδηση, η οποία και γι' αυτό ακριβώς το λόγο ονομάζεται "Πρωτευαγγέλιο". Ποια είναι η είδηση αυτή; Τα λόγια του ίδιου του Θεού που απευθυνόμενος στον όφη λέει: " και έχθραν θήσω ανά μέσον σου και ανά μέσον της γυναικός και ανά μέσον του σπέρματός σου και ανά μέσον του σπέρματος αυτής˙ αυτός σου τηρήσει κεφαλήν και συ τηρήσεις αυτού πτέρναν". (Γεν. 3, 15). (Θα τοποθετήσω έχθρα λέει, ανάμεσα σε σένα και στην γυναίκα και ανάμεσα στους απογόνους σας, από τους οποίους ένας (ο Χριστός) θα σου συντρίψει το κεφάλι κι εσύ μόλις που θα τον τσιμπήσεις στη φτέρνα), εννοώντας την Σταύρωση του Κυρίου. Και πραγματικά "ότε δε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού, γενόμενον εκ γυναικός, γενόμενος υπό νόμον, ίνα τους υπό νόμον εξαγοράση, ίνα την υιοθεσίαν απολάβωμεν". (Γαλ. 4, 4-5). (Όταν έφτασε η ώρα που είχε καθορίσει ο Θεός απέστειλε τον Υιό του. Γεννήθηκε από μια γυναίκα και υποτάχτηκε στο νόμο, για να εξαγοράσει τους υποδούλους στο νόμο, για να γίνουμε παιδιά του Θεού).

         Πότε ήλθε το πλήρωμα του νόμου; Ακούσαμε προηγουμένως στην ευαγγελική περικοπή που διαβάστηκε: "Εν δε το μηνί τω έκτω απεστάλη ο άγγελος Γαβριήλ υπό του Θεού εις πόλιν της Γαλιλαίας, η όνομα Ναζαρέτ". (Τον έκτο μήνα ο Θεός έστειλε τον άγγελο Γαβριήλ στην πόλη της Γαλιλαίας Ναζαρέτ). Τον έκτο μήνα από τι; Η περικοπή αυτή αποτελεί συνέχεια του πρώτου κεφαλαίου από το Ευαγγέλιο του Λουκά, όπου περιγράφεται ο θαυμαστός τρόπος με τον οποίο πληροφορήθηκε  ο ιερέας Ζαχαρίας ότι, η σύζυγός του Ελισάβετ κυοφορεί τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Στον έκτο μήνα λοιπόν, της εγκυμοσύνης της Ελισάβετ αναφέρει το σημερινό Ευαγγέλιο στάλθηκε ο άγγελος Γαβριήλ στη Ναζαρέτ. Οι άγγελοι όπως γνωρίζουμε, είναι πνευματικά όντα που μεταφέρουν στους ανθρώπους τις εντολές, τη βούληση του Θεού. Ο Θεός θέλει ο άνθρωπος να έχει ελεύθερη βούληση και γι' αυτό έστειλε τον Γαβριήλ να ευαγγελίσει την Παρθένο για να εκφράσει αυτή ελεύθερη τη βούλησή της, όπως και έγινε.

         Γιατί τώρα ο Θεός έστειλε τον Γαβριήλ και όχι άλλον άγγελο. Γνωστά σε εμάς είναι τα ονόματα τριών Αγγέλων: του Μιχαήλ, του Γαβριήλ και του Ραφαήλ. Ο Μιχαήλ αναφέρεται σε θαύματα της Παλαιάς Διαθήκης που αφορούν σε έργα και υπηρεσίες του Εβραϊκού Γένους, το ίδιο και ο Ραφαήλ. Την αποκάλυψη του μυστηρίου της σωτηρίας του ανθρώπου την υπηρετεί από την αρχή ο ίδιος άγγελος, ο Γαβριήλ. Ο Γαβριήλ ευαγγέλισε την γέννηση της Παναγίας στον Ιωακείμ και στην Άννα, ο Γαβριήλ ευαγγέλισε την γέννηση του Προδρόμου στον Ζαχαρία και στην Ελισάβετ, ο Γαβριήλ ευαγγελίζεται και την Γέννηση του Χριστού στην Παρθένο Μαρία, τη συνετή και υπάκουη στο λόγο του Θεού κόρη της Ναζαρέτ, η οποία με τη θέλησή της, μόλις στα δέκα πέντε της χρόνια, δέχεται να γίνει το δοχείο των Θείων Δωρεών. Γι' αυτό και ο Άγιος Αμβρόσιος, Επίσκοπος Μεδιολάνων (σημερινό Μιλάνο), επηρεασμένος από την λατινική μετάφραση του ονόματος Μαρία που σημαίνει "θάλασσα", το μεταφράζει ως "πέλαγος", διότι όπως μέσα σε αυτό καταλήγει το σύνολο των υδάτων έτσι και η πάναγνος κόρη της Ναζαρέτ ονομάστηκε Μαρία, διότι αναδείχτηκε ταμείο των Θείων Χαρισμάτων και χώρεσε όλους τους ποταμούς των δωρεών του Θεού.

         Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου αποτελεί την απαρχή της αιώνιας σωτηρίας του ανθρώπου. Είναι η εορτή την οποία οι άγγελοι θαυμάζουν, οι άνθρωποι πανηγυρίζουν και οι ψυχές των Δικαίων συνεορτάζουν. Σε αυτή την εορτή συμμετέχοντες, πρωτίστως ευχαριστούμε τον Θεό και παρακαλούμε την Παρθένο Μαρία να μας εισακούσει.

         "Κυρία Θεοτόκε, Βασίλισσα, τιμή και δόξα των Χριστιανών, Υψηλοτέρα των ουρανών, και καθαρότερη από τον ήλιο. Άσπιλε, αμόλυντε άφθορε, άχραντε, αγνή,  πανύμνητε Παρθένε, θεόνυμφε Δέσποινα, ελπίδα των αμαρτωλών και γαλήνιο λιμάνι όλων των ταλαιπωρημένων από την αμαρτία. Ρίξε τη ματιά σου στο λαό σου και γλύτωσέ μας από τα χέρια του διαβόλου, διότι εσένα έχουμε μεσίτρια, προστάτη και βοηθό. Σε σένα έχουμε την ελπίδα μας. Αμαρτωλοί είμαστε και καταφεύγουμε στη σκέπη σου. Κατάδικοι είμαστε και ζητούμε την κατανόησή σου. Μη μας αποδιώξεις, μην οργισθείς εναντίον μας. Βλέπεις Παρθένα μας τους πειρασμούς, βλέπεις πόσο μας βαραίνουν τα κακά. Γι' αυτό Παναγία μας, μάνα μας πολυύμνητε, θυμήσου τη συγγένεια που έχουμε, αφού από ένα γένος είμαστε κι εμείς κι εσύ Θεοτόκε και μεσίτευσε και παρακάλεσε τον Υιό σου, ο οποίος από εσένα πήρε σάρκα, τον βάσταξες, τον θήλασες. Παρακάλεσέ τον να μας ευσπλαχνισθεί και να ζήσουμε την ζωή μας αβλαβή και ακίνδυνο από εχθρούς ψυχικούς και σωματικούς και να μας αξιώσει της αιωνίου Βασιλείας του". Αμήν!     

Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (26.03,2017)

"Τούτο το γένος εν ουδενί δύναται εξελθείν ει μη εν προσευχή και νηστεία". (Μρκ. 9, 29). (Αυτό το γένος (το δαιμονικό) δεν μπορεί κανείς να το βγάλει με τίποτε άλλο παρά μόνο με προσευχή και νηστεία).

         Ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου αγαπητοί μου αδελφοί, δεν χωρεί αμφιβολία ότι είναι ο διάβολος. Όμως όσο δυνατός κι αν είναι, δεν είναι ακαταμάχητος. Υπάρχει τρόπος να κατατροπωθεί. Άλλωστε το κράτος του έχει καταργηθεί και παραπλανώντας τον άνθρωπο, προσπαθεί να το ξαναστήσει.

         Τον τρόπο για να πολεμήσουμε και να κατατροπώσουμε το δαιμονικό γένος, μας τον λέει στην σημερινή ευαγγελική περικοπή ο ίδιος ο Χριστός. Ποιος είναι; Η προσευχή και η νηστεία.

         Προσευχή: Η επικοινωνία με το Θεό, είναι το δέσιμο με το Θεό. Επομένως προσεύχομαι σημαίνει ζω, διότι ο Θεός είναι η ζωή. Όσο περισσότερη προσευχή ανεβαίνει στον ουρανό, τόσο περισσότερο από το έλεος του Θεού κατεβαίνει στον προσευχόμενο.

         Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λέει: "Με την πραγματική προσευχή γινόμαστε κύριοι του εαυτού μας, ανώτεροι του διαβόλου και γιοι του ίδιου του Θεού". Καταλαβαίνουμε τώρα γιατί με την προσευχή μπορούμε να πολεμήσουμε το διάβολο; Διότι ο διάβολος φοβάται το Θεό και όποιος προσεύχεται ενώνεται με το Θεό. Και είναι φυσικό, όσο πιο πολύ προσεύχεται κάποιος τόσο περισσότερο πολεμείται από τον  χαιρέκακο. Γι' αυτό πάλι ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λέει: "Όταν καμιά φορά αισθανθείς κατά τη διάρκεια της προσευχής σου δυσκολία και αντίσταση βεβιασμένη, άφησέ την προσωρινά για να μην βαρεθείς και σου δημιουργηθεί αποστροφή και μετά από λίγο προσευχήσου και πάλι. Μάλιστα με τον ίδιο τρόπο αντιμετώπιζε και την δουλειά  σου".

         Η προσευχή μας πρέπει να έχει τέσσερις στόχους: 1. Την δοξολογία του Θεού. 2. Την ευχαριστία για τις ευεργεσίες του. 3. Την εξομολόγηση των αμαρτιών, και 4. Αιτήματα για την σωτηρία μας.

         Σύμφωνα με τον Όσιο Παΐσιο τον Αγιορείτη "η προσευχή είναι το οξυγόνο της ψυχής, είναι η ζωή της ψυχής, είναι ο καθρέπτης της πνευματικής προκοπής και καταστάσεως του ανθρώπου".

         Πέρα όμως απ' όλα αυτά η προσευχή καταξιώνεται και από την σύσταση του ίδιου του Χριστού, ότι αποτελεί ένα από τα όπλα εναντίον του διαβόλου.

         Το δεύτερο όπλο για την αντιμετώπιση του πονηρού είναι η νηστεία, μας λέει ο Κύριος.

         Η νηστεία καθιερώθηκε από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του ανθρώπου. Τι ήταν ουσιαστικά η απαγόρευση του Θεού προς τους Πρωτοπλάστους να μην γευθούν τους καρπούς ενός δένδρου, ενώ μπορούσαν να γευτούν τους καρπούς όλων των υπόλοιπων  δένδρων του Παραδείσου. Νηστεία ήταν. Βλέπουμε λοιπόν ότι η πρώτη εντολή του Θεού προς τον άνθρωπο είναι η νηστεία.

         Ο ίδιος ο Χριστός μετά την Βάπτισή του αποσύρθηκε στην έρημο και νήστεψε σαράντα ημέρες, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να δείξει την σπουδαιότητα της νηστείας. Αν και ο ίδιος νήστεψε σαράντα ημέρες δεν μας μίλησε συγκεκριμένα ούτε για το χρόνο, ούτε για το είδος της νηστείας. Η νηστεία δεν αποτελεί η ίδια αρετή, αλλά το μέσον για την απόκτηση της αρετής. Η διαμόρφωσή της επομένως έχει σχέση με την άσκηση του ανθρώπου, με την καλλιέργεια της εγκράτειας.

         "Εγκρατής κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Σιναΐτη, είναι αυτός που ζει μέσα στους πειρασμούς και στις παγίδες  και στους θορύβους του κόσμου και αγωνίζεται με όλη του τη δύναμη να μιμηθεί την ζωή εκείνων που είναι απαλλαγμένοι από τους θορύβους του κόσμου".

         Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λέει: "Μερικοί ζουν με εγκράτεια, όμως δεν ξεκολλούν από κάποιες συναναστροφές που τους αρέσουν και οι οποίες προξενούν μεγάλο εμπόδιο στην πνευματική τους ζωή και στην ένωση τους με το Θεό. Άλλοι πάλι, ναι με τηρούν τις καθιερωμένες νηστείες, αλλά τρώνε με λαιμαργία περισσότερα νηστήσιμα από όσα πρέπει".

         Εγκράτεια και νηστεία είναι συνυφασμένες. Η μία προϋποθέτει την άλλη.

         Κατά το Μέγα Βασίλειο "η νηστεία είναι η προκοπή των σπιτιών, μητέρα της υγείας, παιδαγωγός της νεότητας, στολίδι των ηλικιωμένων, καλή συνοδοιπόρος στους οδοιπόρους και ασφαλής συγκάτοικος".

         Αγαπητοί μου αδελφοί, έχουμε προσέξει όλοι μας πως στους δρόμους υπάρχουν σήματα που δείχνουν την κατεύθυνση του δρόμου, τις χιλιομετρικές αποστάσεις και άλλα τέτοια παρόμοια. Όλα αυτά τα σήματα, όπως είναι γνωστό,  ονομάζονται οδοδείκτες. Δύο τέτοιοι οδοδείκτες μας παρουσιάζονται σήμερα από τον ίδιο το Χριστό. Η προσευχή και η νηστεία. Είναι οι οδοδείκτες που μας δείχνουν την πορεία προς τον ουρανό, προς την Βασιλεία του Θεού. Εναπόκειται στην ελεύθερη βούληση του καθενός της καθεμιάς από εμάς να τους ακολουθήσει. Ευχής έργο, να το καταφέρουμε όλοι. Αμήν!