ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΗΝ Ε΄ΚΥΡΙΑΚΗ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (29.03.2015)
Γερασίμου Φραγκουλάκη
Αρχιμανδρίτη
Από το ίδιο
εκείνο στόμα, το στόμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού που είχε ακουστεί το
"αιτείτε και δοθήσετε υμίν", (ζητάτε και θα σας δίδετε) Μτθ. 7, 7
ακούσαμε σήμερα το "ουκ οίδατε τι αιτείσθε", (δεν ξέρετε τι ζητάτε) Μρκ.
10, 38.
Το λέει
στους αδελφούς Ζεβεδαίου, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, οι οποίοι του ζητούν να
τους κάνει τη χάρη και να καθίσουν πλάι του, ο ένας στα δεξιά και ο άλλος στα
αριστερά του όταν θα δοξασθεί. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι δύο αδελφοί είχαν
παρανοήσει τα λόγια του Δασκάλου τους, του Χριστού όταν μιλούσε για τη βασιλεία
του και είπε ότι, εκεί οι Απόστολοι θα καθίσουν "επί δώδεκα θρόνων".
Νόμιζαν ότι η βασιλεία του Χριστού είναι επίγεια. Και τη στιγμή κατά την οποία
προφητεύει τα Πάθη του και την Ανάσταση του, στο μυαλό τους κυριαρχεί η εικόνα
του επίγειου άρχοντα ο οποίος έχοντας καταφέρει νίκη μεγάλη εγκαθιστά τη
βασιλεία του. Γι' αυτό και ο Κύριος τους επαναφέρει στην πραγματικότητα
λέγοντας τους "ουκ οίδατε τι αιτείσθε".
Αλήθεια
αγαπητοί μου αδελφοί, σκεφθήκαμε ποτέ κι εμείς πόσες φορές στα αιτήματα που
διατυπώνουμε προς το Θεό μπορεί η απάντηση να είναι ίδια; Να μας λέει δηλαδή
ότι, δεν ξέρετε τι ζητάτε;
Πάμε όμως
πρώτα να δούμε πώς διατυπώνουμε τα αιτήματά μας στο Θεό. Ο τρόπος για να
μεταφέρουμε τα αιτήματά μας στο Θεό είναι ένας και μοναδικός, η προσευχή ή όπως
αλλιώς λέγεται παράκληση.
Πάμε όμως
να δούμε τι ακριβώς είναι η προσευχή. Η προσευχή είναι νοερή επικοινωνία και
προσωπική συνομιλία με το Θεό. Είναι ένας διάλογος με τον ίδιο το Θεό. Είναι το
"τηλέφωνο" του Θεού ή όπως αναφέρει ο Ιερός Χρυσόστομος είναι
"τα νεύρα της ψυχής". Σε αυτή την επικοινωνία μας παράλληλα με τη
δοξολογία προς το Θεό ζητάμε και την εκπλήρωση συγκεκριμένων αιτημάτων μας.
Η προσευχή
είναι το οξυγόνο της ψυχής και όπως δεν μπορεί το σώμα να ζήσει χωρίς αναπνοή,
έτσι δεν μπορούμε να ζήσουμε πνευματικά χωρίς την προσευχή.
Η προσευχή
για όλους μας είναι μεγάλο δώρο, αφού μπορούμε να μιλάμε όποτε θέλουμε με το
Θεό. Είναι μια ψηλάφηση του Θεού, δεν μιλάμε με φαντάσματα.
Ο Άγιος Αυγουστίνος λέει ότι με τη θερμή προσευχή
κρατούμε στα χέρια μας το κλειδί του ουρανού.
" Όταν
ο άνθρωπος προσεύχεται έχει στα χέρια του μια κινητήρια δύναμη, ένα όπλο, για
να αντιμετωπίσει το κακό" λέει ο Γάλλος επιστήμονας, βιολόγος και γιατρός,
ο Παστέρ.
Η προσευχή
είναι ο μυστικός αγωγός, το καλώδιο που συνδέει τον άνθρωπο με το Δημιουργό
του.
Η προσευχή
αποτελεί το κυριότερο μέρος της διακονίας του Χριστού. Όταν αναστήθηκε και
αναλήφθηκε στα δεξιά του Πατρός, άρχισε να μεσιτεύει, δηλαδή να προσεύχεται για
όλους μας (Εβρ. 7, 25). Με τις προσευχές του ο Χριστός μας σώζει.
Αν λοιπόν θέλουμε να είμαστε συνεργοί του Χριστού, πρέπει
να αφιερώνουμε πολύ χρόνο στην προσευχή. Με την προσευχή ο άνθρωπος πετυχαίνει
ό,τι με άλλους τρόπους αποτυχαίνει. Η προσευχή φέρνει ευλογία. Ο Κύριος είναι
πάντα έτοιμος να ενεργήσει, επιθυμεί όμως να ακούσει την προσευχή μας, να του
το ζητήσουμε εμείς. Να κινηθούμε προς αυτόν ελεύθερα. Η προσευχή είναι κορυφαία
εκδήλωση λατρείας προς το Θεό.
Πρέπει δε
να έχουμε υπόψη μας ότι η προσευχή πάντα ακούεται από το Θεό, μπορεί όμως
μερικές φορές η απάντηση να είναι όχι. Είναι οι φορές εκείνες που ισχύει το
"ουκ οίδατε τι αιτείσθε", δεν γνωρίζουμε τι ζητάμε από το Θεό. Ή
μάλλον ξέρουμε τι ζητάμε, μόνο πως αυτό αφορά μόνο την ικανοποίηση κάποιων
υλικών αναγκών όπως έκαναν και οι αδελφοί Ιάκωβος και Ιωάννης.
Αγαπητοί
μου αδελφοί, σήμερα εκείνο που μας λείπει είναι η προσευχή. Και δυστυχώς πρέπει
να λάβουμε υπόψη ότι έλλειψη προσευχής σημαίνει έλλειψη πίστεως στο Θεό. Δεν
πιστεύουμε όσο πρέπει. Μαθαίνουμε από την παιδική μας ηλικία να στηριζόμαστε
αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός πως
μια από τις πολλές συμβουλές που δίνουν οι γονείς στα παιδιά είναι να μη
πηγαίνουν πάντα με το Σταυρό στο χέρι. Δηλαδή τα διδάσκουν με λίγα λόγια, ότι
μπορούν να εγκαταλείπουν το Θεό σε κάποιες φάσεις της ζωής τους. Να
ξεστρατίζουν και να κάνουν εκείνο που θέλουν.
Μαθαίνουν
σήμερα οι γονείς τα παιδιά τους να προσέχουν, όχι όμως και να προσεύχονται. Η
δύναμη της προσευχής μάς είναι άγνωστη, διότι δεν ξέρουμε τι είναι προσευχή. Και
δεν ξέρουμε τι είναι προσευχή γιατί η πίστη μας στο Θεό είναι χλιαρή έως ψυχρή,
ανύπαρκτη. Μόνο όταν βεβαιωνόμαστε για την αδυναμία μας τότε προστρέχουμε στο
Θεό κάποιοι από εμάς.
Σε λίγες
μέρες Χριστιανοί μου, θα ζήσουμε και πάλι με τρόπο πολύ παραστατικό τη θυσία
του Χριστού. Ο Χριστός θυσιάζεται για όλους τους ανθρώπους. Όμως δυστυχώς η
ψυχή του δίδεται ως λύτρον αντί πολλών και όχι αντί πάντων. Δεν φταίει βέβαια ο
Χριστός που ο θάνατός του δεν σώζει όλους, αλλά ο άνθρωπος που οικειοθελώς δεν
συμμετέχει στο Μυστήριο της σωτηρίας
του.
Ας
προετοιμαστούμε φέτος με τέτοιο τρόπο, που να είμαστε κι εμείς στους πολλούς
για τους οποίους θα δώσει "την ψυχήν αυτού λύτρον", γιατί η επιθυμία
μας και ο αγώνας μας θα είναι να σωθούμε με την πίστη μας και την τήρηση των
θείων εντολών του. Αμήν.
