30/10/13

“…κρυφοκοίταζαν τον παπά τους την ώρα της κατάλυσης…”



Έγινε πολύς λόγος για το νησί της Σπιναλόγκα, με αφορμή το ομώνυμο βιβλίο με τίτλο «Το νησί», της Αγγλίδας Victoria Hislop.
Ένα από τα ιστορικά στοιχεία που πληροφορούμαστε είναι ότι οι χανσενικοί που κατοικούσαν στη Σπιναλόγκα ήταν οργισμένοι με τον Θεό, για το λόγο ότι η ασθένειά τους ήταν μια μεγάληκαι αφόρητη δοκιμασία. Ένας Γεραπετρίτης παπάς τόλμησε να τους επισκεφθεί κάποτε και να λειτουργήσει στον Άγιο Παντελεήμονα, που υπήρχε και ρήμαζε στο νησί, συντροφιά με τους νέους του κατοίκους. Λένε πως στην πρώτη Λειτουργία δεν πάτησε ψυχή.
Οι λεπροί άκουγαν πεισμωμένοι από τα κελιά τους την ψαλμωδία, κι άλλοτε την σκέπαζαν με τα βογκητά τους κι άλλοτε με τις κατάρες τους. Ο ιερέας όμως ξαναπήγε. Στην δεύτερη τούτη επίσκεψη ένας από τους ασθενείς πρόβαλε θαρρετά στο κατώφλι του ναού.
- Παπά, θα κάτσω στην Λειτουργία σου μ’ έναν όρο όμως. Στο τέλος θα με κοινωνήσεις. Κι αν ο Θεός σου είναι τόσο παντοδύναμος, εσύ μετά θα κάμεις την κατάλυση και δεν θα φοβηθείς τη λέπρα μου.
Ο ιερέας έγνευσε συγκαταβατικά. Στα κοντινά κελιά ακούστηκε η κουβέντα κι άρχισαν να μαζεύονται διάφοροι στο πλάι του ναού, εκεί που ήταν ένα μικρό χάλασμα, με λιγοστή θέα στο ιερό. Παραμόνευσαν οι χανσενικοί στο τέλος της Λειτουργίας κι είδαν τον παπά δακρυσμένο και γονατιστό στην Ιερή Πρόθεση να κάνει την κατάλυση.
Πέρασε μήνας. Οι χανσενικοί τον περίμεναν. Πίστευαν πως θά ʼρθει τούτη τη φορά ως ασθενής κι όχι ως ιερέας. Όμως ο παπάς επέστρεψε υγιής και ροδαλός κι άρχισε με ηθικό αναπτερωμένονα χτυπά την καμπάνα του παλιού ναΐσκου. Έκτοτε και για δέκα τουλάχιστον χρόνια η Σπιναλόγκα είχε τον ιερέα της. Οι χανσενικοί αναστύλωσαν μόνοι τους της εκκλησία και συνάμα αναστύλωσαν και την πίστη τους. Κοινωνούσαν τακτικά και πάντα κρυφοκοίταζαν τον παπά τους την ώρα της κατάλυσης, για να βεβαιωθούν πως το “θαύμα της Σπιναλόγκα” συνέβαινε ξανά και ξανά.
To 1957, με την ανακάλυψη των αντιβιοτικών και την ίαση των λεπρών, το λεπροκομείο έκλεισε και το νησί ερημώθηκε. Μόνο ο ιερέας έμεινε στο νησί ως το 1962, για να μνημονεύει τους λεπρούς μέχρι 5 χρόνια μετά το θάνατό τους. Ιδού, λοιπόν, ένας σύγχρονος αθόρυβος ήρωας, που δεν τιμήθηκε για το έργο του από κανέναν, και που -αν προσέξατε- δεν παραθέσαμε το όνομά του γιατί απλά δεν το γνωρίζουμε! Το γνωρίζει όμως -σίγουρα- ο Θεός! Κι αυτό μας αρκεί!
 
 
iereasanatolikisekklisias.blogspot.com

Παράσταση Καραγκιόζη




Συμπατριώτισσες, συμπατριώτες,
αγαπητά παιδιά

Η Ενορία και η Ελληνική Κοινότητα Αννοβέρου
σας προσκαλούν
την Κυριακή 10.11.2013 και ώρα 15.00 μ.μ
να δούμε το θέατρο σκιών του Μάκη Χάρμπα.

      Στις παραστάσεις του ο Καραγκιόζης μεταμορφώνεται σε παιχνίδι με τη φαντασία και το παράλογο, προσφέροντας σε όλους, αλλά προπάντων στα παιδιά μια ιδιαίτερη χαρά και ευχαρίστηση.
    Σας περιμένουμε σε αυτήν την θεατρική παρουσίαση, που θα γίνει στο Ενοριακό Κέντρο (Mengendamm 16B, 30177 Hannover).

Είσοδος ελεύθερη για παιδιά, μαθητές, φοιτητές.  
Για όλους τους άλλους  5 Ευρώ.

Για το Δ.Σ. της Ελληνικής Κοινότητας.
Ο Πρόεδρος

         Δ. Παπαδόπουλος

27/10/13

Δοξολογία για την Εθνική Εορτή της 28ης Οκτωβρίου

Την Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013, μετά την Θεία Λειτουργία, τελέσθηκε η Δοξολογία για την Εθνική Εορτή της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Παρόντα με τις σημαίες τους ήταν τα Ελληνικά σχολεία της ενορίας μας, που ανήκουν στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδος.





28 Οκτωβρίου - Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βλαχερνώ

Το 44o Ιερατικό Συνέδριο της Μητροπόλεώς μας.



Από την Δευτέρα 14 έως την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013 διεξήχθη το 44ο Ιερατικό Συνέδριο της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας, στην Βόννη, όπου και η έδρα της.

Θέμα του Συνεδρίου που αυτή τη χρονιά αφιερώθηκε στην συμπλήρωση 50 ετών από την ίδρυση της Μητροπόλεως ήταν: "Στην έναρξη μιας νέας πεντηκονταετίας. Μαρτυρία-Διακονία-Λειτουργία".

Το Συνέδριο ξεκίνησε με Αρχιερατικό Εσπερινό, χοροστατούντος του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Γερμανίας κ. Αυγουστίνου, στον ιερό ναό Αγίου Δημητρίου Troisdorf.  Μεταξύ άλλων παρόντες ήσαν ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στο Düsseldorf κ. Γρηγόριος Δελαβέκουρας  και ο γερμανός δήμαρχος της περιοχής.

Την Τρίτη 15 Οκτωβρίου στην αίθουσα συνεδριάσεων κατ΄αρχάς, ορθίων των συνέδρων διαβάστηκε Μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου. Εν συνεχεία απηύθυνε χαιρετισμό ο Πρέσβυς της Ελλάδος στο Βερολίνο κ. Παναγιώτης Ζωγράφος και άρχισαν επίσημα οι εισηγήσεις με τις εισαγωγικές σκέψεις του Μητροπολίτου Γερμανίας.

Μεταξύ των εισηγητών ήταν και ο Αρχιμανδρίτης π. Νικόδημος Σκρέττας, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Οι εργασίες του συνεδρίου έκλεισαν με Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου, στον Μητροπολιτικό Ναό «Αγίας Τριάδος» Βόννης.


 




Ομιλία στο 44ο Συνέδριο της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας  του Παναγιώτη Ζωγράφου, Έλληνα πρέσβη στην Γερμανία. (εδώ)

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ του σεβ. Μητροπολίτου Γερμανίας, Εξάρχου Κεντρώας Ευρώπης κ. Αυγουστίνου (εδώ)

 

Εισήγηση π. Γερασίμου Φραγκουλάκη

 
«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΙΑ ΚΕΝΤΡΩΑΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
50 ΧΡΟΝΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ»


         Ούτως ή άλλως αποτελεί υψίστη τιμή που είμαι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας, μου περιποιεί όμως ιδιαιτέρα τιμή το γεγονός ότι καλούμαι να παρέμβω στο φετινό Ιερατικό Συνέδριο μας, το οποίο έχει την κεντρική του αναφορά στο ιστορικό γεγονός, της συμπληρώσεως 50 ετών από της επισήμου ιδρύσεως της Μητροπόλεώς μας, της Ελληνικής Ορθοδόξου Μητροπόλεως Γερμανίας και Εξαρχίας Κεντρώας Ευρώπης.
         Η παρέμβαση αυτή γίνεται στα πλαίσια της ενότητος «Μαρτυρία». Γνωρίζουμε όλοι ότι η μαρτυρία συντελείται εν χώρω και χρόνω οπότε είναι λογική η παράθεση συγκεκριμένων χρονολογιών οι οποίες αποτελούν σταθμούς στην έως τώρα πορεία της Μητροπόλεώς μας. Ίσως τα κριτήρια επιλογής να αφήνουν εκτός σημαντικούς, ιστορικούς σταθμούς. Θα δοθεί όμως η ευκαιρία, κατά την συζήτηση, να καλυφθούν τυχόν παραλείψεις.

         Σεβασμιότατε Πάτερ και Δέσποτα, Θεοφιλέστατοι, Σεβαστοί Πατέρες, Αγαπητοί Αδεφοί,

         η Ανατολική Ορθόδοξος Εκκλησία απλώνεται και στις πέντε Ηπείρους.  Σ’ αυτήν  ανήκουν Χριστιανοί διαφόρων εθνικοτήτων και φυλών, ανεξαρτήτως χρώματος, που ο συνολικός αριθμός τους υπολογίζεται σε 300 εκατομμύρια, εκ των οποίων το μεγαλύτερο μέρος συγκεντρώνεται στην Ευρώπη.
         Η δυτική Ευρώπη, προπύργιο του Ρωμαιοκαθολικισμού και των Διαμαρτυρομένων Εκκλησιών, έγινε και χώρος των Ορθοδόξων, λόγω της μετανάστευσης. Από την πρώτη στιγμή το Σεπτό Οικουμενικό Πατριαρχείο προχώρησε στην εκκλησιαστική οργάνωση των Ορθοδόξων μεταναστών δημιουργώντας σταδιακά την Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας, και τις Μητροπόλεις Γαλλίας, Γερμανίας, Αυστρίας, Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας, Βελγίου, Ελβετίας, Ιταλίας και Μελίτης, Ισπανίας και Πορτογαλίας.
         Εδώ, θα αναφερθούμε στην Ιερά Μητρόπολή μας, την Μητρόπολη Γερμανίας και Εξαρχία Κεντρώας Ευρώπης.
         Η Ιερά Μητρόπολις Γερμανίας περιλαμβάνει τα Ομόσπονδα Κρατίδια της Ο. Δ. της Γερμανίας. Ιδρύθηκε με Πατριαρχικό και Συνοδικό Τόμο την 5η Φεβρουαρίου 1963, δι’ αποσπάσεως από την Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας. Από τον Αύγουστο του 1969 ονομάζεται και Εξαρχία Κεντρώας Ευρώπης.
Πρώτος Μητροπολίτης Γερμανίας εξελέγη την 22α Οκτωβρίου 1963, ο βοηθός Επίσκοπος Τροπαίου, της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, Πολύευκτος Φινφίνης, ο οποίος παρέμεινε μέχρι την 25η Ιουνίου 1968, οπότε εξελέγη Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως και Θείρων.
Τον διαδέχθηκε ο Μητροπολίτης Φιλαδελφείας Ιάκωβος Τζαναβάρης, ο οποίος την 3η Δεκεμβρίου 1971, πραγματοποιώντας ποιμαντική περιοδεία,  βρήκε τραγικό θάνατο σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα κοντά στην πόλη Würzburg.
         Σε αυτό το σημείο φρονώ πως μια και μιλάμε για Μαρτυρία,  πρέπει να τονισθεί ότι πολλές φορές η Μαρτυρία συνοδεύεται και από μαρτύριο. Μαρτύριο που έχει να κάνει όχι πάντα με την στέρηση της ζωής, αλλά με τον αγώνα και τις αγωνίες που είναι στενά συνδεδεμένες με την διακονία μας και εν πολλοίς αποτελούν την καθημερινότητά μας.
         Η Ιερά Σύνοδος εξέλεξε ως διάδοχο του μακαριστού Μητροπολίτου Ιακώβου, την 16η Δεκεμβρίου 1971, τον Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίο, ο οποίος παρέμεινε μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1980.
         Την 29η Σεπτεμβρίου 1980 εκλέγεται Μητροπολίτης Γερμανίας ο βοηθός Επίσκοπος Ελαίας  Αυγουστίνος Λαμπαρδάκης, ο και νυν ποιμενάρχης μας. Η χειροτονία του σε Επίσκοπο έγινε την 26η Μαρτίου 1972 στην Φρανκφούρτη και ήταν η πρώτη χειροτονία Ορθοδόξου Επισκόπου στη Γερμανία.
         Ως βοηθός Επίσκοπος εργάστηκε ιδιαίτερα για τη νομική αναγνώριση της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας, ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, που έγινε αρχικά με το νόμο 222, του κρατιδίου της Βορείου Ρηνανίας-Βεστφαλίας, την 29η Οκτωβρίου 1974, και στη συνέχεια και από τα υπόλοιπα ομόσπονδα κρατίδια. Από τότε κατέστη, μετά την Ρωμαιοκαθολική και την Ευαγγελική, η τρίτη επίσημη Εκκλησία της Γερμανίας.
         Ως Μητροπολίτης Γερμανίας είναι  ex officio  πρόεδρος της Ορθοδόξου Επισκοπικής Συνελεύσεως στη Γερμανία (Orthodoxe Bischofs Konferenz in Deutschland) η οποία διαδέχθηκε τον Σύνδεσμο των Ορθοδόξων Επισκοπών, της Επιτροπής της Ορθοδόξου Εκκλησίας στη Γερμανία (Kommission der Orthodoxen Kirche in Deutschland), της οποίας ήταν επίσης πρόεδρος. Έχει εργαστεί εντατικά για την επίτευξη της Πανορθοδόξου συνεργασίας στην Γερμανία.
         Γράφει στο υπό τον τίτλο «Η ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ» κείμενο, που δημοσιεύθηκε στο εγκόλπιο ημερολόγιο της Μητροπόλεώς μας, του έτους 2013: «Ουσιαστικά η Πανορθόδοξη συνεργασία στη Γερμανία με τα διάφορα όργανά της και τις πολλές δραστηριότητες της προσπαθεί να βοηθήσει στην άμβλυνση του χωρισμού, που επικρατεί στην Ορθόδοξη Εκκλησία, με τη δημιουργία μιας ενιαίας φωνής όλων των Ορθοδόξων της Γερμανίας. Είναι κοινό μυστικό, ότι η προσπάθεια αυτή συναντά πολλές δυσκολίες. Σε πολλές περιπτώσεις διακρίνεται από δυσλειτουργία. Όμως είναι απαραίτητη, ώστε  να συντονιστούν οι Ορθόδοξοι της Γερμανίας, „ίνα πάντες εν ώσι…ίνα ο κόσμος πιστεύσει…“ (Ιω 17, 21)». Και συνεχίζει: «Τη δεύτερη πρόταση, „ίνα ο κόσμος πιστεύσει…“, μπορώ μάλιστα να την παραφράσω με μια έκφραση που χρησιμοποιώ συχνά: η Πανορθόδοξη αυτή συνεργασία χρειάζεται για να μας παίρνουν οι άλλοι στα σοβαρά!»   
         Ο Σεβασμιότατος ορίσθηκε επίσης στην EKD (Evangelische Kirche in Deutschland), πρόεδρος της Επιτροπής τού Οικουμενικού Πατριαρχείου για τον διμερή θεολογικό διάλογο καθώς επίσης και συμπρόεδρος της Επιτροπής με την Ευαγγελική Εκκλησία της Γερμανίας. Επίσης είναι συμπρόεδρος της Κοινής Επιτροπής με τη Γερμανική Σύνοδο των (Ρωμαιοκαθολικών) Επισκόπων (Deutsche Bischofs Konferenz),         Από το 1996 είναι πρόεδρος του Οικουμενικού Συμβουλίου της Γερμανίας για την υποστήριξη ορθοδόξων ιερέων, όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών που εκπροσωπούνται στη Γερμανία.
         Φρονώ ότι είναι περιττό να τονισθεί η αξία της συμμετοχής της Μητροπόλεώς μας, διά του Μητροπολίτου μας, σε όλους αυτούς τους οργανισμούς και επιτροπές. Κατά βάθος πρόκειται για θρησκευτική προσφορά, αλλά και για εθνική θα έλεγα, ασχέτως και αν κάποιοι εξ Ελλάδος κυρίως, το αμφισβητούν και μάλιστα πολλές φορές εκφράζουν αυτή τους την αμφισβήτηση κατά τρόπο προσβλητικό, αν όχι υβριστικό, επιδιδόμενοι σε σκιαμαχίες προκειμένου να τους αποδοθεί ο τίτλος του «ομολογητή-αγωνιστή» εναντίον του «επάρατου» Οικουμενισμού.
         Όπως γράψαμε και σε παλαιότερο άρθρο μας: «Δεν μπορούν κάποιοι, κυρίως κληρικοί όλων των βαθμίδων εξ Ελλάδος με καθόλου ή μικρή εμπειρία από την διακονία των Ορθοδόξων στο εξωτερικό, να μιλούν για «Οικουμενισμό». Πρόκειται για «καραμέλα» που οι ίδιοι έχουν κατασκευάσει και την πιπιλούν συνέχεια δηλώνοντας με αυτό τον τρόπο την αντίθεσή τους στην οποιαδήποτε συναναστροφή με Χριστιανούς άλλων δογμάτων, κάτι ξένο προς αυτούς γιατί κατά κύριο λόγο αυτή η ανάγκη στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Φαίνεται πως έχουν επιλύσει όλα τα προβλήματα του εν Ελλάδι ποιμνίου τους και σπεύδουν να βοηθήσουν και στο εξωτερικό, μια και εμείς οι διακονούντες στην αλλοδαπή είμαστε κατ’ αυτούς „οικουμενιστές“ και για κάποιους πιο ακραίους „ουνίτες“!
Εμείς λοιπόν οι «οικουμενιστές» και οι «ουνίτες» πρέπει να γνωρίζουν όλοι αυτοί ότι, τα αυτοκίνητα μας τα έχουμε μετατρέψει σε κινητά σκευοφυλάκια και συναγωνιζόμαστε σε αριθμό χιλιομέτρων τους ταξιτζήδες, προκειμένου να μεταβαίνουμε από περιοχή σε περιοχή και να διακονούμε τις ψυχές των Ορθοδόξων που μας έχει εμπιστευθεί η Εκκλησία.» Αυτά από τις ιστοσελίδες «Amen» και  «Ιδιωτική Οδός».
«Διά της τακτικής ταύτης δεν προδίδομεν την Ορθοδοξίαν, ως κατηγορούμεθα, ούτε υποστηρίζομεν οικουμενιστικάς αντιλήψεις, αλλά κηρύσσομεν προς τους ετεροδόξους και προς πάντας την Ορθόδοξον αλήθειαν», υπογράμμισε ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας ο Παναγιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαίος, προσφωνώντας προ ολίγων εβδομάδων τον Πατριάρχη Βουλγαρίας στο Φανάρι.
         Χαρακτηριστικά τόνισε: «…δεν επιδιώκεται διά της λεγομένης οικουμενικής κινήσεως η αποδοχή μιας «χριστιανικής συγκριτιστικής ομολογίας», αλλά η εμβάθυνσις εις την Χριστιανικήν Ορθόδοξον πίστιν και εις την κοινωνικήν συνεργασίαν των επικαλουμένων το όνομα του Χριστού. Δεν φοβούμεθα, ως εικός, οι Ορθόδοξοι, οι έχοντες το πλήρωμα της αληθείας, ότι θα επηρεασθώμεν εκ των απόψεων των ετεροδόξων αδελφών ημών επί των δογματικών θεμάτων».
         Το ότι η τακτική αυτή έχει θετικά αποτελέσματα αποτιμάται εκ του γεγονότος ότι η Μητρόπολή μας χαίρει ιδιαιτέρας εκτιμήσεως υπό των πολιτειακών και εκκλησιαστικών παραγόντων της Γερμανίας. Ο Μητροπολίτης Γερμανίας έχει τιμηθεί με ανώτατα πολιτειακά και εκκλησιαστικά παράσημα στη Γερμανία και στο εξωτερικό.
         Το 2006 αναγορεύθηκε Επίτιμος Διδάκτορας της Ρωμαιοκαθολικής Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βόννης.
         Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γερμανίας κ. Αυγουστίνο συνεπικουρούν στο έργο του οι τρεις βοηθοί Επίσκοποι. Ο Αρίστης κ. Βασίλειος, ο Λεύκης κ. Ευμένιος και ο Αριανζού κ. Βαρθολομαίος, οι εβδομήντα τέσσερεις κληρικοί που διακονούν στις εξήντα τέσσερεις ενορίες (54 ελληνικές, 9 ρουμάνικες και 1 γερμανόφωνη) που απαρτίζουν την Ιερά Μητρόπολη.
         Έδρα της Μητροπόλεως είναι η Βόννη, όπου βρίσκονται το Μητροπολιτικό Κέντρο και ο περικαλλής Καθεδρικός Ναός της Αγίας Τριάδος, έργα τα οποία αποπερατώθηκαν στις αρχές του 1978.
Σχεδόν όλες οι ενορίες έχουν ιδιόκτητους χώρους ή με την αγορά κτισμάτων ή με την εκ θεμελίων ανέγερση.
         Αξίζει να σημειωθεί ότι όλες οι ενορίες είναι άρτια οργανωμένες και στηρίζονται αποκλειστικά στην βοήθεια και συνδρομή των ενοριτών. Η οικονομική ενίσχυση τους εξασφαλίζεται από το κερί, τον δίσκο και τις διάφορες δωρεές.
         Η παραίνεση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Αυγουστίνου για την δημιουργία «μικρών πατρίδων» έχει πραγματωθεί σε όλες σχεδόν τις ενορίες, με την δραστηριοποίηση των ηρωόψυχων και λεοντόκαρδων ανθρώπων μας.
Αξιοσημείωτη υπήρξε και η έμπρακτη βοήθεια των Εκκλησιών της Γερμανίας, σε επίπεδο κτηριακό, οικονομικό και συμβουλευτικό.
Έτσι η Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας, από «μια Εκκλησία διαρκώς εν κινήσει», απόκτησε ρίζες και ως ευσκιόφυλλο δένδρο αποδίδει καρπούς ευειδείς, ευώδεις και ευχύμους.   
         Υπό την αιγίδα της Μητροπόλεως λειτουργούν διάφορες επιτροπές, οι οποίες συντονίζουν το έργο της.
         Ιδιαίτερη μέριμνα επιδεικνύεται στον εργατικό τομέα. Όπου και όταν χρειάστηκε, η Μητρόπολη παρενέβη σε θέματα που αφορούσαν τους έλληνες εργαζόμενους. Οι ιερείς της στα πλαίσια της ποιμαντικής διακονίας τους, παράλληλα με τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, παρέχουν και κοινωνική υποστήριξη, ιδιαίτερα στους πρώτους Gastarbeiter.
         Εκτός από τους τόπους λατρείας, η Μητρόπολη φροντίζει να επικοινωνεί με το ποίμνιο της μέσω και άλλων εκδηλώσεων που διοργανώνονται στις ενορίες.
         Απευθύνεται στα μέλη της μέσω ελληνικών ραδιοφωνικών εκπομπών σε επίπεδο τοπικό αλλά και παγγερμανικό.
         Από τον Οκτώβριο του 1967 μέχρι και το 2009 χρησιμοποιεί και τον έντυπο τύπο με την έκδοση του περιοδικού «Φύλαξ», αργότερα «Ορθόδοξος Μετανάστης» και τελευταία «Ορθόδοξη Παρουσία». Αρκετές είναι και οι ενορίες που εκδίδουν φυλλάδια και δελτία.
         Δεν απουσιάζει βεβαίως και από το διαδίκτυο, με την επίσημη ιστοσελίδα της, (www.orthodoxie.net), αλλά και με ιστοσελίδες ενοριών της.
         Αμείωτο είναι και το ενδιαφέρον για την μόρφωση των παιδιών. Παρεμβαίνει συμβουλευτικά, ιδίως στους γονείς. Σε κάποιες ενορίες, όπου υπάρχουν οι δυνατότητες, λειτουργούν Παιδικοί Σταθμοί.
         Από το 1983 σταδιακά έχει εισαχθεί επίσημα το μάθημα των Ορθοδόξων Θρησκευτικών στη Βαυαρία, στην Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, στην Έσση, στην Κάτω Σαξωνία, ενώ από το 1994 δημιουργήθηκε Θεολογικό Τμήμα στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, το οποίο στη συνέχεια προήχθη και λειτουργεί ως Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή.
         Στο Πανεπιστήμιο του Münster λειτουργεί, επίσης, Έδρα Ορθοδόξου Θεολογίας, ενώ από το 2008 γίνονται Παραδόσεις Ορθόδοξης Θεολογίας, στα πλαίσια μεταπτυχιακού προγράμματος, στο Πανεπιστήμιο της Βόννης.
         Για την καλλιέργεια της Ορθόδοξης ζωής και Παράδοσης, πέρα από την προτροπή και διευκόλυνση των κληρικών της για πανεπιστημιακή μόρφωση, από το 1965 διοργανώνει ετήσιο ιερατικό συνέδριο, το οποίο διαρκεί 3-4 ημέρες και επί της ουσίας, κάθε φορά, είναι ένα ξεχωριστό, σπουδαίο σεμινάριο.
         Η βιωτή και παρουσία της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας κινείται μέσα στα πλαίσια της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, την οποία ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, στον ενθρονιστήριο λόγο του, την 2α Νοεμβρίου 1991, χαρακτήρισε ως «Εκκλησία Ευαγγελισμού» που έχει υποχρέωση «να ευαγγελίζεται και να επανευαγγελίζεται συνεχώς».
         Την 5η Φεβρουαρίου 2013 η Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας και Εξαρχία Κεντρώας Ευρώπης συνεπλήρωσε 50 χρόνια ζωής και παρουσίας στην καρδιά της Ευρώπης. Μισός αιώνας προσφοράς, διακονίας και ζωντανής φωτεινής πορείας. Μισός αιώνας δυναμικής Παρουσίας. Μισός αιώνας Ορθόδοξης Μαρτυρίας.
         Μάλλον κανένας δεν θα σκεφτόταν στο ξεκίνημα της παρουσίας της Μητροπόλεώς μας ότι στο πέρασμα στην δεύτερη πεντηκονταετία θα εκαλείτο να ασχοληθεί και πάλι με θέματα που έχουν να κάνουν με την ομαδική μετανάστευση των συμπατριωτών μας προς την Γερμανία, εξ αιτίας των δυσμενών συνθηκών που επικρατούν στην πατρίδα μας, την Ελλάδα.   
         Τα δεδομένα βεβαίως σήμερα είναι εντελώς διαφορετικά. Η αποστολή της γίνεται πιο δύσκολη. Είναι βέβαιον όμως ότι και πάλι θα τα καταφέρει. Το εγγυώνται η πείρα, η σύνεση και η σοφία που την διακρίνει, μα προ πάντων η Χάρις του Θεού που την επισκιάζει.
         Τέλος, ας σημειωθεί, ότι η Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας και η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, μαζί με τις άλλες αδελφές Εκκλησίες της χώρας, αποτελεί για τη γερμανική κοινωνία και πραγματικότητα έναν παράγοντα που κανείς πλέον δεν μπορεί να αγνοήσει.
         «Οι γαρ πάντες εν σώμα εσμέν εν Χριστώ, οι δε καθ’ ένα Χριστού και αλλήλων μέλη. Το μεν γαρ άρχει και προκαθέζεται, το δε άγεται και ευθύνεται…και γίνεται αμφότερα εν, εις ένα Χριστόν, υπό του αυτού συναρμολογούμενα και συντιθέμενα Πνεύματος». (Λόγος ΛΒ΄Αγ. Γρηγορίου. Περί της εν διαλέξεσιν ευταξίας…)
         Ας μας έχει ο Θεός καλά ούτως ώστε όλοι μαζί, με επικεφαλής τον σεπτό Ποιμενάρχη μας, τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Γερμανίας κ. Αυγουστίνο να συνεχίζουμε την Διακονία μας - Μαρτυρία σε τούτον εδώ τον Αμπελώνα του Κυρίου, την Ελληνική, Ορθόδοξο Μητρόπολη Γερμανίας προς δόξαν Θεού και ωφέλεια ψυχών των εμπιστευθέντων μας Χριστιανών Ορθοδόξων.

Πενήντα χρόνια μαρτυράς
τον Λόγο του Κυρίου,
παντού απλόχερα σκορπάς
το φως του Ευαγγελίου.

Του Θρόνου του Οικουμενικού
ακριβή Θυγατέρα
συνέχιζε το δρόμο σου
κάνε τη νύχτα μέρα.

Ορθοδοξίας καύχημα
στην Γερμανία λάμπεις
από καρδιάς ευχόμαστε
να ζεις, να τα χιλιάσεις.
Σας ευχαριστώ πολύ!



Παρέμβαση του αρχιμανδρίτου Γερασίμου Φραγκουλάκη, στην ενότητα «Μαρτυρία», (15.10.2013), του 44ου Ιερατικού Συνεδρίου της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας.  Troisdorf-Βόννη 14-17 Οκτωβρίου 2013.