19/4/13

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΑΝΝΟΒΕΡΟΥ

Με φροντίδα της Ορθόδοξης Ιερατικής Συνελεύσεως Αννοβέρου την Πέμπτη 18 Απριλίου 2013 συγκεντρώθηκαν εκπρόσωποι των νέων, όλων των Ορθοδόξων Ενοριών Αννοβέρου, στο Ελληνορθόδοξο Ενοριακό Κέντρο και προέβησαν στην ίδρυση ενιαίας Ορθόδοξης Νεολαίας Αννοβέρου. Η συνάντηση ξεκίνησε με προσευχή που έγινε στον ιερό ναό Τριών Ιεραρχών.
Από την συνάντηση αυτή, εκτός της ιδρύσεως της Ορθόδοξης Νεολαίας Αννοβέρου, προέκυψε και η πρώτη τους δραστηριότητα. Αποφάσισαν την συμμετοχή τους στις εορταστικές εκδηλώσεις, με την ευκαιρία της συμπληρώσεως 1700 χρόνων, από την έκδοση του διατάγματος των Μεδιολάνων. Μεταξύ άλλων θα ασχοληθούν με την παρουσίαση θεματικής ενότητας, σχετικής με το διάταγμα και τους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη.
Η επόμενη συνάντηση θα πραγματοποιηθεί μετά το Πάσχα, στους χώρους της μίας εκ των δύο ρωσικών ενοριών.

Φωτογραφίες από την συνάντηση.
Όρθιος διακρίνεται ο Ρώσος ιερέας π. Αλεξέι, ο οποίος ορίσθηκε υπεύθυνος της Ο.Ν. 
 



    

12/4/13

Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ με κεφαλαία γράμματα!





Η περιπέτεια υγείας του 15χρονου μαθητή από την Πάτρα που συγκίνησε όλη την Ελλάδα αλλά και τον ελληνισμό όπου γης, συγκίνησε και κινητοποίησε και τον ελληνισμό της παροικίας μας στο Αννόβερο, όπου βρίσκεται ο μικρός από το Σάββατο 6 Απριλίου, έχοντας ήδη υποβληθεί σε μία επιτυχή επέμβαση σε ειδικό νοσοκομείο της πόλεως.
Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η μετάβασή του εδώ, δεν έχουν σταματήσει τα τηλέφωνα να χτυπούν. Όλοι οι συμπατριώτες μας θέλουν να μάθουν νέα για τον μικρό μαθητή και όλοι εκφράζουν την χαρά τους, που όλα εξελίσσονται ικανοποιητικά.
Η περίπτωση του 15χρονου έγινε αφορμή για να αναδειχθεί, για άλλη μια φορά, η ανθρωπιά, το φιλότιμο, το μεγαλείο που χαρακτηρίζει το λαό μας.
Ιδιαιτέρως συγκινητική υπήρξε η ενέργεια των μαθητών της Γ΄ τάξης του λυκείου Δεμενίκων της Πάτρας. Τα παιδιά αυτά όταν έμαθαν ότι ο συμμαθητής τους έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας και πρέπει να μεταβεί στο εξωτερικό για να το αντιμετωπίσει και τα χρήματα που χρειάζονταν ήταν πολλά, αποφάσισαν να ματαιώσουν την πενθήμερη εκδρομή τους και τα χρήματα να τα διαθέσουν για τον συμμαθητή τους. Και συνέχισαν τα μαθήματα ανθρωπιάς. Όταν επιχειρηματίας της περιοχής προσφέρθηκε να καλύψει το κόστος της εκδρομής, οι ίδιοι μαθητές υπέδειξαν τα χρήματα αυτά να διατεθούν για τον ίδιο σκοπό.
Αν προσθέσουμε και τους δικούς μας επαίνους στους τόσους που ακούστηκαν «ουδέν τελούμεν άξιον».  Αντιθέτως θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι για άλλη μια φορά τα παιδιά μας «φόρεσαν τα γυαλιά»! Ιδιαιτέρως σε εμάς τους κληρικούς, όλων των βαθμίδων. Αντί να εμπνεύσουμε εμείς με το παράδειγμά μας, μας οδηγούν αυτά με το δικό τους. Μια και δεν μπορούμε να καμαρώνουμε για τα δικά μας επιτεύγματα, ας τους ζητήσουμε τουλάχιστον, να μας δώσουν το δικαίωμα να καμαρώνουμε για τα δικά τους.
Μπράβο σας παιδιά! Μπράβο σε σας, μπράβο στους γονείς σας, μπράβο στους δασκάλους σας που δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να βαδίζετε τον δρόμο αυτό της ανθρωπιάς. Γιατί δεν μπορεί, κι εδώ θα ισχύει το «εκ του καρπού γνώσεσθε το δένδρον». Είναι παρήγορο που υπάρχετε εσείς, τα παιδιά μας, για να μας υπενθυμίζετε ότι έχει και καλά η κοινωνία μας.
Μαζί με σας κι άλλα παιδιά βαδίζουν τον ίδιο δρόμο της ανθρωπιάς. Ποια να πρωτοθυμηθούμε;
-Τα παιδιά του νυχτερινού γυμνασίου και λυκείου Τυμπακίου στην Κρήτη, που φρόντισαν να στηρίξουν οικονομικά και ηθικά οικογένεια που βρισκόταν στο χείλος της εξαθλίωσης;
- Τους μαθητές της Σαρωνίδας που διέθεσαν το χαρτζιλίκι τους για να βοηθήσουν φτωχές οικογένειες, στο Πέραμα;
- Το ΓΕΛ Καναλακίου που ανάλαβε παρόμοια πρωτοβουλία;
Σίγουρα όσες παρόμοιες περιπτώσεις και να αναφέρουμε, θα είναι περισσότερες αυτές που θα παραληφθούν.
Να μια καλή ευκαιρία για το Υπουργείο Παιδείας. Να αναδεικνύει και να επιβραβεύει όλα αυτά τα σχολεία , προβάλλοντάς τα ως πρότυπα.
Ούτε δύσκολο είναι, ούτε στοιχίζει πέρα από λίγο χαρτί και λίγο μελάνι, για να τυπωθεί μια ευαρέσκεια, ένας έπαινος, μια αναγνώριση. Αναγνώριση της ανθρωπιάς, όπως αυτή εκφράζεται και βιώνεται από τα παιδιά. Μια ανθρωπιά που δεν φρενάρεται από κανένα μνημόνιο, δεν μειώνεται από κανένα χαράτσι.
Σε καμιά περίπτωση βέβαια, δεν παραγνωρίζεται και η ευαισθησία των μεγάλων. Το ότι τονίζουμε τις ενέργειες των παιδιών, οφείλεται όχι επειδή είναι μοναδικά, αλλά επειδή έγιναν μπροστάρηδες σ’ αυτό το δρόμο της ανθρωπιάς.
Όπως στην αρχή αναφέραμε εδώ στο Αννόβερο είναι αυτό το ειδικό θεραπευτήριο που βρίσκεται ο 15χρονος της Πάτρας. Δεν υπάρχει χρονική περίοδος που να μην νοσηλεύεται έστω και ένας Έλληνας σε αυτό. Σε κάποιες περιόδους μάλιστα  ο αριθμός είναι μεγάλος. Έχουν φθάσει ασθενείς και συνοδοί (κυρίως ένας, καμιά φορά και δύο ανά ασθενή) να υπερβαίνουν τους 30. Παραδοσιακά πλέον τους Έλληνες τους βάζουν στον 4ο όροφο και υπήρξαν εποχές που όλος ο όροφος είχε μόνο Έλληνες. Από την Θράκη μέχρι την Κρήτη, από τα Επτάνησα έως τα Δωδεκάνησα και την Κύπρο έχουν έλθει Έλληνες για να νοσηλευθούν και να μείνουν το λιγότερο δύο βδομάδες στο συγκεκριμένο νοσοκομείο.
Μέσα στους θαλάμους του έχουν γιορτασθεί γενέθλια, έχουν ακουσθεί γέλια, έχουν τρέξει δάκρυα!
Σχεδόν όλοι άγνωστοι μεταξύ αγνώστων. Και όμως οι ενορίτες μας δεν τους άφησαν ποτέ να αισθανθούν ξένοι. Έτοιμοι πάντα να τρέξουν να εξυπηρετήσουν, να βοηθήσουν στην μετάφραση και όπου αλλού χρειάζεται. Ανοίγουν τα σπίτια τους και την αγκαλιά τους για να φιλοξενήσουν, μα προ πάντων ανοίγουν τις καρδιές τους για να προσφέρουν αγάπη, θαλπωρή, ανθρωπιά.
Οι ενορίτες μας προέρχονται από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, έχουν όμως κοινά σημεία: την ανθρωπιά, την λεβεντιά, το φιλότιμο, αυτό το διαφορετικό ελληνικό φιλότιμο. Είναι στην πλειονότητά τους άνθρωποι απλοί, άνθρωποι του μόχθου που με τον τίμιο ιδρώτα τους μεγαλουργούν και ομορφαίνουν την υπέροχη παροικία μας, στο Αννόβερο. Μα πάνω απ’ όλα τους χαρακτηρίζει ΑΝΘΡΩΠΙΑ με κεφαλαία όλα τα γράμματα.
Ο Θεός να τους ευλογεί! 
 Αρχιμανδρίτης
Γεράσιμος Φραγκουλάκης

11/4/13

ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΑΝΝΟΒΕΡΟ



Το διήμερο 10-11 Απριλίου 2013 επισκέφθηκε την ενορία μας, ο λόγιος Ιερομόναχος π. Γρηγόριος από το Άγιον Όρος.
Αθρόα ήταν η προσέλευση των ενοριτών μας, και όχι μόνον, που προσήλθαν στο Μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως.

10/4/13

Ένα κερί για τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε'


Σαν σήμερα, στις 10 Απριλίου 1821, Κυριακή του Πάσχα τότε, απαγχονίστηκε ο μαρτυρικός Πατριάρχης του Γένους Γρηγόριος ο Ε' στην κεντρική Πύλη του Πατριαρχείου στο Φανάρι. Έκτοτε η Πύλη αυτή έμεινε κλειστή εις ένδειξιν τιμής και μνήμης.Κάθε χρόνο τη μέρα αυτή ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ανάβει το κερί της μνήμης και της πίστης, καταθέτει λίγα λουλούδια και προσεύχεται μπροστά στην Πύλη του μαρτυρίου του Πατριάρχου Γρηγορίου. Αυτό έκανε και σήμερα το πρωί, εν σιωπή και περισυλλογή.
Ο Πατριάρχης Γρηγόριος δεν ήταν ο μόνος...
Δυστυχώς διάφοροι Τούρκοι ξεναγοί και όχι μόνο, διαδίδουν ψευδώς, παραπληροφορώντας ότι η κλειστή πύλη ονομάζεται «Πύλη του μίσους» καθώς και ότι δήθεν θα ανοίξει όταν κρεμαστεί εκεί κάποιος Μουσουλμάνος. Πρόκειται για ένα μεγάλο ψέμα και παραμύθι, κάτι που ούτε διανοήθηκαν οι Ορθόδοξοι, ούτε φαντάσθηκαν και φυσικά αντίκειται στο Χριστιανικό πνεύμα. Έχει σκοπό μόνο την δημιουργεία τεχνητής έντασης. 
Δεν είναι, λοιπόν, ο Γρηγόριος Ε΄ ο μόνος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως που απαγχονίσθηκε. Μετά την Άλωση της Πόλης αρκετοί Οικουμενικοί Πατριάρχες που ανήλθαν στο θρόνο ήλθαν αντιμέτωποι με την Οθωμανική Διοίκηση, την «Υψηλή Πύλη». Ορισμένοι απαγχονίσθηκαν, άλλους τους έπνιξαν στη θάλασσα, άλλους τους εξανάγκασαν σε παραίτηση, άλλους τους έστειλαν σε εξορία, άλλοι άφησαν την τελευταία τους πνοή στις φυλακές. Και όλα αυτά μετά από αποφάσεις της Οθωμανικής Διοίκησης.
Στο σημείωμά αυτό αναφέρουμε συνοπτικά τις περιπτώσεις των Πατριαρχών που απαγχονίσθηκαν η θανατώθηκαν και δεν είναι και τόσο γνωστές στο ευρύ κοινό, χωρις να γινεται λόγος για τη σημαντική πλειάδα των Ιεραρχών, των ιερέων και των μοναχών που απαγχονίσθηκαν η θανατώθηκαν.
Ο πρώτος Οικουμενικός Πατριάρχης μετά την Άλωση, Γεννάδιος Σχολάριος, είναι και ο πρώτος που παραιτείται λόγω διαφωνιών με την Οθωμανική Διοίκηση.
Ιωάσαφ Ι΄ (1465-1466): Αφού τον ξύρισαν, εκθρονίσθηκε με εντολή του Σουλτάνου.
Ραφαήλ Ι΄ (1475-1476): Μη δυνάμενος να πληρώσει το επιβαλλόμενο φόρο (πεσκέσι) εκθρονίσθηκε, φυλακίστηκε όπου και μετά ένα χρόνο απεβίωσε.
Ραφαήλ Β΄ (1603-1607): Με εντολή του Σουλτάνου Αχμέτ Ι΄ εκθρονίσθηκε και εξορίσθηκε και θανατώθηκε κατά φρικτό τρόπο.
Κύριλλος Ι΄ ο Λούκαρης: Αρκετές φορές ανήλθε και κατήλθε του θρόνου με πρώτη άνοδο το 1612. Στις 20 Ιουνίου 1638 με εντολή του Σαντραζάμη Μπαϊράμ Πασά συνελήφθη και φυλακίσθηκε σε πύργο του Βοσπόρου. Στις 27 Ιουνίου παραδίδεται σε Γενιτσάρους και εκείνοι με ένα πλοιάριο τον πνίγουν στη θάλασσα.
Κύριλλος Β΄ ο Κονταρής (1633-1639): Λόγω τών αντικανονικών του ενεργειών εκθρονίζεται και κατόπιν συλαμβάνεται απο τις Οθωμανικές Αρχές, φυλακίζεται και εξορίζεται στην Καρθαγένη. Ο εκει Οθωμανός πασάς της Τύνιδος του επέβαλε να ασπασθεί το Ισλάμισμό αλλὰ ο Κύριλλος αντιστάθηκε και για τον λόγο αυτό απαγχονίζεται στις 24 Ιουνίου 1640.Και μία εντυπωσιακή λεπτομέρια κατα τον απαγχονισμό το σχοινή κόβετε δυο φορές και για το λογο αυτο τον πνίγουν.
Παρθένιος Β΄ (1644-1646, 1648-1651): Με εντολή του Σουλτάνου Ιμπραχίμ εκθρονίσθηκε και παραδόθηκε στους Γενιτσάρους για να τον πνίξουν. Το σκήνος του βρέθηκε στη γύρω περιοχή της νήσου Πλάτης των Πριγκηπονήσων, από Χριστιανούς οι οποίοι και το ενταφίασαν στο νησί της Χάλκης.
Παρθένιος ο Γ΄ (1656-1657): Με εντολή του Σουλτάνου μετά από φρικτά βασανιστήρια απαγχωνίσθηκε στην περιοχή Παρμακκαπή της Πόλης το Σάββατο του Λαζάρου και μετά απο τρείς ημέρες ερίφθη στη θάλασσα.
Γαβριήλ Β΄ (23/4-5/5-1657): Στον Πατριαρχικό Θρόνο παρέμεινε μόνο δώδεκα μέρες. Εκθρονίσθηκε και τοποθετήθηκε στη Μητροπολίτη Προύσης. Μετά από καταγγελία-συκοφαντία Εβραίων της περιοχής ότι βάπτισε ένα μουσουλμάνο Χριστιανό, ένω στην πραγματικότητα αυτός που βαπτίσθηκε ήταν Εβραίος. Ως αποτέλεσμα, τον φυλάκισαν και στη συνέχεια τον απαγχόνισαν στις 3 Δεκεμβρίου 1659.
Μελέτιος Β΄ (1768-1769): Μετα την παραίτηση του συλλαμβάνεται μαζι με αλλους τριάντα προκρίτους,κληρικούς και λαικούς και φυλακίζεται βασανιζόμενος φρικτά.Ενώ αθωώθηκε της κατηγορίας για συνεργασία κατα του Οθωμανικού κράτους εξορίσθηκε στη Μυτιλήνη.Εκει υπέφερε περισσότερα απο την Οθωμανική Διοίκηση εξαιτίας και του πυρπολισμού του Τσεσμέ απο τους Ρώσσους.Κατόπιν ζήτησε αδεια απο τον Σουλτάνο να μεταβεί στην πατρίδα του την Τένεδο .Στη συνέχεια μετέβη και στην Κωνσταντινούπολη με αδεια μονο για 61 ημέρες.Απεβίωσε στην Τένεδο το 1777 σε μεγάλη φτώχεια.
Κύριλλος Στ΄ (1813-1818): Επειδή δεν κατέστη αρεστός στο Σουλτάνο Μαχμούτ εκθρονίσθηκε και εξορίσθηκε στο Άγιον Όρος. Αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αδριανούπολη. Οκτώ μέρες μετά τον απογχονισμό του Γρηγορίου Ε΄, στις 18 Απριλίου 1821, ο Σουλτάνος δίνει εντολή να κρεμασθεί και εκείνος στην πύλη του Μητροπολιτικού Μεγάρου. Μετά από 3 μέρες ρίφθηκε στον παταμό Έβρο, τα νερά του οποίου τον έβγαλαν στις ακτές του Διδυμοτείχου.
Ευγένιος Β΄ (1821-1822): Διάδοχος του απαγχονισθέντος Γρηγορίου Ε΄. Παραδόθηκε σε διαδηλωτές και σύρθηκε στους δρόμους από τα γέννια και τα μαλλιά και πέθανε αργότερα από τις κακουχίες που υπέστη.
Αυτά προς γνώση της ιστορίας και μόνο. Και όχι να προκάλέσουν το δίκαιο αίσθημα. Αιωνία τους η μνήμη.
 πηγή: amen.gr