Γερασίμου Φραγκουλάκη
Αρχιμανδρίτη
Στο
Σύμβολο της Πίστεως συναντούμε τη φράση: "Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης
κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος".
Αυτή τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας
διδάσκει σήμερα ξεκάθαρα το ιερό Ευαγγέλιο με μια διήγηση που κάνει ο ίδιος ο
Κύριος.
Θα 'ρθει πάλι στη γη ο Μονογενής Υιός
και Λόγος του Θεού, όχι όπως την πρώτη φορά ταπεινός και αφανής και άδοξος,
αλλά με πολλή δόξα και θεϊκή μεγαλοπρέπεια και λαμπρότητα. Αυτή τη φορά που θα
κάνει τη δεύτερη παρουσία του στη γη δε θα 'ρθει για να σώσει τον κόσμο, αλλά
για να κρίνει τους πάντες, όλους τους ανθρώπους ζωντανούς και νεκρούς.
Η Αγία μας Εκκλησία έρχεται να μας
θυμίσει την παραβολή αυτή, μετά τις παραβολές του Τελώνου και Φαρισαίου και
αυτή του Ασώτου Υιού, στις οποίες εκφράζεται με πλήρη σαφήνεια το άπειρο έλεος
και η αγάπη του Θεού, και το κάνει αυτό για να μη νομίσει κανένας, ότι μπορεί
να συνεχίζει να αμαρτάνει μέχρι τέλους της ζωής του και ότι θα του συγχωρηθούν
όλα, λόγω της φιλανθρωπίας του Θεού. Με την εναλλαγή λοιπόν αυτών των παραβολών
στην αρχή του Τριωδίου θέλει να μας τονιστεί
από τη μια ότι οικτίρμων, μακρόθυμος και πολυέλαιος ο Κύριος, αλλά και
κριτής και δίκαιος από την άλλη.
Το πότε και που θα πραγματοποιηθεί η
Δευτέρα Παρουσία, ο Κύριος δεν το φανέρωσε ούτε στους Μαθητές του. Μίλησε μόνο
για ορισμένα σημεία τα οποία θα προηγηθούν και τα οποία κάποιοι άγιοι τα έχουν
αναπτύξει περισσότερο. Και αξίζει τον κόπο να δούμε ορισμένα από αυτά, για να
σταματήσουμε να ερμηνεύουμε όπως θέλουμε κάθε τι που συμβαίνει γύρω μας, αλλά
και για να σταματήσουμε να παρασυρόμαστε από τους κάθε λογής πλανεμένους
πλάνους, που για το δικό τους συμφέρον προσπαθούν να πλανήσουν και εμάς.
Ας αφήσουμε όμως την διήγηση του ιερού
Ευαγγελίου και ας πάμε σε αυτήν του συναξαρίου της σημερινής ημέρας. Λέγει
λοιπόν το συναξάριο του Τριωδίου στην Κυριακή της Αποκρέω, ότι αφού περάσουν
εφτά χιλιάδες χρόνια θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία. Βέβαια αυτό το εφτά χιλιάδες
χρόνια δεν μπορούμε να το πάρουμε κατ' ακρίβειαν, διότι όπως λέγει ο ψαλμωδός
"χίλια χρόνια στα μάτια του Θεού είναι όπως η μέρα που πέρασε".
Πριν τον ερχομό του Χριστού θα έρθει ο
Αντίχριστος, ο οποίος θα ζει, φαινομενικά, θα ζει και θα συμπεριφέρεται σαν
χριστιανός. Θα κάνει θαύματα, όπως έκανε ο Χριστός, ακόμα και νεκρούς θα
αναστήσει. Θα δώσει σε όλο τον κόσμο την εντύπωση ότι έχει τα χαρακτηριστικά
καλού ανθρώπου. Θα παρουσιαστεί τότε μεγάλη πείνα και αυτός θα εμφανιστεί ότι
λύνει το πρόβλημα. Θα παραπλανήσει τους ανθρώπους, θα δοξαστεί και θα γίνει ο
βασιλιάς, ο απόλυτος άρχοντάς τους. Εφτά χρόνια νωρίτερα θα εμφανιστεί, όπως
λέει ο προφήτης Δανιήλ, ο Ενώχ και ο Ηλίας, οι οποίοι και θα κηρύξουν στον
κόσμο να μην δέχεται τον Αντίχριστο. Τότε αυτός θα τους συλλάβει, θα τους
βασανίσει και στο τέλος θα τους αποκεφαλίσει. Όσοι θα ζουν ζωή ενάρετη, θα
ταλαιπωρηθούν και θα υποστούν πολλούς πειρασμούς. Ακόμη και η φύση θα υποστεί
τέτοια μεταβολή, που θα νομίζει κανείς ότι θα εξαφανιστούν τα πάντα.
Μετά απ' όλα αυτά θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία
του Κυρίου, έτσι ξαφνικά όπως η αστραπή στον ουρανό. Θα προπορεύεται ο Τίμιος
Σταυρός του Κυρίου και η γη θα καθαρισθεί από κάθε ακαθαρσία και ανομία, από
ποτάμι φωτιάς που θα κοχλάζει. Θα συλληφθεί ο Αντίχριστος και οι υπηρέτες του
και θα παραδοθούν στο αιώνιο πυρ. Μόλις οι Άγγελοι σαλπίσουν θα μαζευτούν όλοι
οι άνθρωποι με τα ίδια τους τα σώματα και τις ψυχές, όλοι μεταμορφωμένοι και
άφθαρτοι, στην Ιερουσαλήμ γιατί εκεί είναι η μέση του κόσμου κι εκεί θα είναι
ετοιμασμένοι οι θρόνοι της κρίσεως. Ο Κύριος τότε με ένα λόγο του θα διαχωρίσει
τους δικαίους από τους αμαρτωλούς και όσοι έπραξαν αγαθά στη ζωή τους θα πάνε
στην αιώνια ζωή, ενώ οι αμαρτωλοί θα βρεθούν στην αιώνια κόλαση.
Αγαπητοί μου αδελφοί, ακούγοντας κανείς
αυτή τη διήγηση είναι λογικό να τον διακατέχει φόβος και τρόμος. Όμως ας
επιστρέψουμε στη διήγηση του ιερού Ευαγγελίου. Μελετώντας την παραβολή ο φόβος
υποχωρεί, διότι μέσα από αυτήν τη διήγηση φαίνεται ξεκάθαρα η λύση, ο τρόπος με
τον οποίο μπορεί ο καθένας από εμάς να ανήκει στην κατηγορία εκείνη που θα
ακούσει από τον Κύριο το "δεύτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου,
κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου".
Είναι τόσο απλά τα πράγματα. Μας διαβεβαιώνει
ο ίδιος ο Κύριος πως, ότι κάνουμε στους αδελφούς του είναι σαν να το κάνουμε σε
αυτόν. Και ποιοι είναι οι αδελφοί του; Ο καθένας από εμάς! Δεν είναι ανάγκη να
ψάχνεις για να βρεις το Χριστό για να τον ευαρεστήσεις. Τον έχεις δίπλα σου,
απεικονίζεται στο πρόσωπο του συνανθρώπου σου, του αδελφού σου. Τόσο απλά τα
πράγματα λοιπόν κι εμείς ψάχνουμε και ψάχνουμε κλεισμένοι μέσα στο καβούκι μας,
μέσα στο μικρόκοσμό μας. Γυρεύουμε τη γαλήνη, ψάχνουμε την ευτυχία, νομίζουμε
πως έτσι θα εξασφαλίσουμε τη σωτηρία μας.
Ας προσπαθήσουμε τη φετινή Μεγάλη
Σαρακοστή να βγούμε έξω από αυτό το μίζερο καβούκι μας, να συναντήσουμε τον
αδελφό μας, να τον περιβάλλουμε με την αγάπη μας και να πορευθούμε μαζί του
στην αναζήτηση της πραγματικής χαράς, της αληθινής ευτυχίας, να συμπορευθούμε
στο δρόμο της αγιότητας και της σωτηρίας. Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου